Με την Ευρώπη ουσιαστικά εξασφαλισμένη και το μαθηματικό της υπόθεσης να απομένει, τουλάχιστον για μένα ένα ερωτηματικό ήταν πώς θα εμφανιστεί ο ΑΡΗΣ έχοντας “πετάξει” από πάνω του την οποία πίεση και το όποιο άγχος “κουβαλούσε” μέχρι τον Βόλο.
Και δεν απογοήτευσε…
Η ομάδα κατάφερε να συνδυάσει μία μερική διαχείριση δυνάμεων και απουσιών με μία σοβαρή εμφάνιση, πανηγυρίζοντας δεύτερη νίκη σε ντέρμπι φέτος και πάλι κόντρα στον Ολυμπιακό.
Το γνωστό αφήγημα δεν είχε ποτέ βάση, αποτελώντας απλά ένα δημιούργημα Sdna, OPEN και λοιπών μέσων που ήθελαν να βλάψουν τόσο τον ΑΡΗ όσο και τον Ολυμπιακό. Μόνο που ο ΑΡΗΣ ειδικά φέτος τους το “χαλάει” πάρα πολύ. Αυτοί είναι, αυτά πρεσβεύουν ως επαγγελματίες… Πάμε παρακάτω.
Άγγιξε το άριστο σε τακτική και διαχείριση
Ισως χθες ο ΑΡΗΣ να έκανε την πιο ολοκληρωμένη του εμφάνιση από τακτικής απόψεως, μετά το παιχνίδι με τον ΟΦΗ στο “Γεντί Κουλέ”.
Με εξαίρεση το πρώτο 20λεπτο, τίποτε άλλο δεν πήγε λάθος ως το τέλος. Το χέρι και το πέναλτι είναι μέσα στο πρόγραμμα, μπορεί να συμβεί και ήταν ίσως ο μοναδικός τρόπος για τον Ολυμπιακό να βρει γκολ. Από το 19′ ως τη φάση του Ελ Αράμπι στις καθυστερήσεις ήταν δίχως κλασσική ευκαιρία η ομάδα του Ανιγκό.
Ο Τερζής διόρθωσε γρήγορα το προβληματικό κέντρο του ΑΡΗ. Το 4-3-3 με τον Ντουκουρέ μονό χαφ δεν απέδιδε. Ο Ιβοριανός ήταν αδύναμος κρίκος αμυντικά, τη στιγμή που Νταμπό και Νταρίντα δεν βοηθούσαν στη μετάβαση της μπάλας.
Οταν ο Νταμπό πήγε δίπλα στον Ντουκουρέ και η διάταξη άλλαξε σε 4-2-3-1 ο ΑΡΗΣ βρήκε μία αξιοσημείωτη τακτική ισορροπία, που από τη μία μπλόκαρε τον Ολυμπιακό και από την άλλη η ομάδα πατούσε περιοχή στο πρώτο μέρος και με περισσότερο ευκολία στο δεύτερο όταν έβγαινε αποτελεσματικά στο τρανζίσιον.
Είναι επίσης πολύ σημαντικό ότι ο ΑΡΗΣ δεν τα έχασε στο δεύτερο μέρος, ακόμα και όταν ο Ολυμπιακός από το πουθενά μείωσε. Ηταν… εκεί πνευματικά. Οι παίκτες, ο προπονητής και δεν δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα να κρατήσει το 2-1 ως το τέλος και με MVP τον Φαμπιάνο αμυντικά “καθαρίζοντας” χαμηλά και ψηλά ό,τι πήγαινε στον χώρο ευθύνης του.
Είναι από τις λίγες φορές που η ομάδα παίζει… ως ομάδα. Είναι από τις λίγες φορές που παρουσιάζει σοβαρή και σταθερή εικόνα για δύο σερί ματς. Σε μία χρονιά γεμάτη αστάθεια είναι σημείο αναφοράς. Και τώρα έχει ίσως την τελευταία της ευκαιρία να κάνει για πρώτη φορά φέτος τρεις διαδοχικές νίκες κόντρα σε έναν ΠΑΟΚ που έχει θέματα αλλά και κίνητρο, μαζί με τα ζητήματα που έχει ο ίδιος ο ΑΡΗΣ και τα αντιμετωπίζει κάθε αγωνιστική. Απλά με τον Βόλο και τον Ολυμπιακό τα περιόρισε σε μεγάλο βαθμό, με αποκορύφωμα το χθεσινό. Και μην γελιέστε. Δεν είναι εύκολο αυτό που βγάζει τακτικά ο ΑΡΗΣ -άλλες φορές λιγότερο και άλλες περισσότερο- με δεδομένο ότι δουλεύει εν μέσω αγώνων και με λίγο χρόνο αναλογικά.
Γκολ που φέρνουν μεταγραφή
Ο Πάλμα έχει μία αλματώδη εξέλιξη εδώ και 1,5 χρόνο στον ΑΡΗ. Ένα παιδί που ακόμα σμιλεύεται από τον χρόνο και την εξέλιξη του ταλέντου του… Είναι βέβαια οι στιγμές που λες “καλά τί κάνει, πώς παίζει έτσι”… Αν είχε και σταθερότητα στην αποδοσή του, θα είχε φύγει ήδη ίσως. Ακόμα κι έτσι όμως έχει μαγικές στιγμές όπως η χθεσινή για να κάνει τη διαφορά εάν δεν είναι στην top μέρα του. Και αυτό το στοιχείο διαχωρίζει τους καλούς παίκτες από τους μεγάλους.
Θα είναι δύσκολο για τον ΑΡΗ να κρατήσει τον Ονδουριανό στη Θεσσαλονίκη μετά το καλοκαίρι. Ολα πωλούνται έτσι κι αλλιώς αλλά στην κατάλληλη τιμή. Αυτήν ψάχνει η διοίκηση και είναι πιθανό να την πάρει στα χέρια της εάν ο παίκτης συνεχίσει με αυτούς τους ρυθμούς στο υπόλοιπο των πλέι οφ.