Θα επιμένω και θα επαναλαμβάνω ότι για να προσεγγίσεις τον φετινό ΑΡΗ, δεν φτάνει μόνο να επικεντρωθείς σε παίκτες΄ή προπονητή. Και επιμένω διότι η ομάδα παραμένει στην ίδια αγωνιστική κρίση.
Το γενικότερο πλαίσιο παραμένει μία σημαντική κουβέντα αλλά για άλλη ώρα διότι είναι μεγάλη. Σε αυτή τη φάση προέχει το “τώρα”. Προέχει ο ΑΡΗΣ να απομακρυνθεί από τα όρια στα οποία έχει φτάσει τους φετινούς του στόχους.
Την περασμένη Πέμπτη η ομάδα έδειξε βελτίωση. Πάλι απείχε από τις πραγματικές της δυνατότητες, όμως συγκριτικά με Λεωφόρο και Ριζούπολη έβλεπες παίκτες με ρυθμό, με στοιχεία της αγωνιστικής ταυτότητας του ΑΡΗ. Μέχρι που έφτασαν στο μεγάλο πρόβλημα του ΑΡΗ. Τελική απόφαση σε δημιουργία ή εκτέλεση.
Η περσινή πετυχημένη πορεία δεν αναίρεσε ποτέ την αδυναμία του ΑΡΗ επιθετικά. Ανασταλτικά είναι ίσως η καλύτερη στην Ελλάδα. Βοήθησε ο προπονητής σε αυτό αλλά και τα χαρακτηριστικά παλιών και νέων παικτών. Μπροστά, απλά έβρισκε τον τρόπο να φτάνει έστω και ένα γκολ που χρειαζόταν. Αυτό όμως δεν θα γινόταν εσαεί.
Υπάρχει μία έκφραση στα αγγλικά, “live on borrowed time”. Δηλαδή ζεις με δανεικό χρόνο, παραπάνω από αυτό που προβλεπόταν. Η παραλλαγή στην περίπτωση του ΑΡΗ είναι ότι μέχρι τις γιορτές σκόραρε με δανεικό χρόνο. Δηλαδή έβρισκε το γκολ για παραπάνω διάστημα απ’ ό,τι προβλεπόταν βάσει συνθηκών και επιλογών. Ειδικά πέρυσι. Κάποια στιγμή όμως και αυτό τελειώνει, εάν δεν κάνεις κάτι για να το αλλάξεις. Στοχευμένα όμως…
Το καλοκαίρι αποκτήθηκε ένας πολύ ποιοτικός παίκτης που δεν έχει το γκολ. Ενας εξτρέμ που για διάφορους λόγους αργεί να προσαρμοστεί. Και μην ξεχνάμε τον Αλί, με τον οποίο δεν ξέρουμε πώς θα ήταν τα πράγματα εάν δεν τραυματιζόταν. Και πάλι όμως δεν περίμενες να είναι ο… Μεσσίας του γκολ.
Υποτίθεται ότι ο ΑΡΗΣ έπρεπε να προσθέσει στη “μηχανή” του παίκτες που θα συμπλήρωναν τα στοιχεία στα οποία υπολείπονται οι υπάρχοντες. Δηλαδή ευκολότερη δημιουργία και κυρίως εκτέλεση. Διότι κακά τα ψέματα σπανίζουν στο τωρινό ρόστερ. Δεν αποδομούμε την ομάδα. Ποιότητα υπάρχει και μπόλικη, αλλά όχι παίκτες που είχαν στο βιογραφικό τους τα πολλά γκολ ή τα διαφορετικά χαρακτηριστικά που χρειάζεται. Και φαίνεται όταν βρίσκονται σε καταστάσεις που πρέπει να εκτελέσουν.
Πόσο όμως ο ΑΡΗΣ θα συνέχιζε έτσι; Οχι για πολύ, ειδικά με όσα τον επηρεάζουν φέτος εσωτερικά αλλά και εξωγενείς παράγοντες.
Η τακτική συνταγή υπάρχει και την έχουμε δει στις καλές μέρες του ΑΡΗ. Μοιάζει όμως, πλέον, λες και… ξεζούμισε τον όποιο τρόπο είχε για να φτάνει σε αυτό που του λείπει εκκωφαντικά το νέο έτος…
Νομοτελειακά θα το βρει. Μακάρι να είναι από αύριο (23/01). Ισως όμως να είναι προδιαγεγραμμένο ότι δεν θα έχει την απαιτούμενη σταθερότητα όσο λείπουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Για αυτό και η απάντηση στο “τώρα”, είναι η ενίσχυση του ρόστερ στοχευμένα και με παίκτες που διαθέτουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Και φυσικά οι νίκες που θα βοηθήσουν στην ηρεμία και ώστε η ομάδα να βρει ξανά την πνευματική της ισορροπία, η οποία φέτος λείπει ξεκάθαρα και παίζει τον ρόλο της στην αστάθεια που παρουσιάζει.
Απλά το κακό για τον ΑΡΗ είναι ότι αυτή η ανάγκη ενίσχυση “πέφτει” πάνω σε έναν μήνα που οι επιλογές είναι περιορισμένες και το οικονομικό παίζει τον ρόλο του. Τόσο στον ΑΡΗ που ο Καρυπίδης καλείται να πληρώσει νέα κερατιάτικα (Ιμπε) αλλά και στις υπόλοιπες ομάδες που κινούνται πολύ νωθρά ως τώρα μεταγραφικά.
Τα δύο επόμενα παιχνίδια δεν είναι μόνο ευκαιρία. Έχουν και ένα τεράστιο “πρέπει”, ειδικά αυτό της επόμενης Τετάρτης. Δεν θα μπω στη διαδικασία να πω τί σημαίνει να μην περάσει ο ΑΡΗΣ. Ούτε να το σκέφτομαι θέλω. Ούτε όσοι είναι στην ομάδα να το σκέφτονται… Είναι το αυτονόητο. Άρα δεν χρειάζεται να πούμε και κάτι παραπάνω.