Την περασμένη εβδομάδα διαχειριστήκαμε μια πάρα πολύ σοβαρή κρίση, η οποία κλόνισε το οικοδόμημα του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ.
Απόλυτα λογικό.
Έτσι κι αλλιώς, όταν χάνεις μέσα στο σπίτι σου από τα Γιάννενα, ούτε είναι κάτι απλό, ούτε μπορεί να περάσει στο ντούκου.
Εκ των πραγμάτων προκαλούνται τριγμοί και δεδομένο ότι θα υπάρχουν αντιδράσεις.
Ειδικά όμως αν έχεις υποστεί τη πιο βαριά ήττα στην ιστορία σου, τότε υπάρχει ΤΕΡΑΣΤΙΟ πρόβλημα και επικρατεί κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Η εντός έδρας ήττα από τον ΠΑΣ το προπερασμένο Σάββατο, δεν ήταν μια απλή ήττα, για την οποία θα καταγραφούν τα λάθη και οι αδυναμίες, θα ασκηθεί κριτική και θα προχωρήσουμε παρακάτω.
Ούτε ήταν απλά μια μάχη που χάθηκε, αλλά ο πόλεμος συνεχίζεται κλπ κλπ κλπ…
Ο ΑΡΗΣ έζησε μια μαύρη στιγμή και πολύ λογικά έγινε χαμός.
Ασκήθηκε, πολύ σκληρή κριτική σε όλους, στη διοίκηση, στον προπονητή και πάνω από όλα στους ποδοσφαιριστές της ομάδας, οι οποίοι έγιναν δέκτες της οργής και της δυσαρέσκειας του κόσμου.
Ένας κόσμος ο οποίος πληγωμένος και φαρμακωμένος, προσπαθούσε να καταλάβει τι ακριβώς έγινε και πως ο ΑΡΗΣ, αυτή η ομάδα που μέχρι εκείνη τη στιγμή προκαλούσε τον σεβασμό και τον θαυμασμό όλης της ποδοσφαιρόφιλης Ελλάδας, διασύρθηκε μέσα στην έδρα του.
Μια τραγική εμφάνιση, χωρίς ψυχή και αγωνιστικό πάθος, με τους ποδοσφαιριστές να θυμίζουν ένα συνονθύλευμα, ένα μπουλούκι χωρίς αρχή και τέλος και έναν προπονητή ανήμπορο να κάνει τη πραγματική αντίδραση.
Έσκασε ο κόσμος.
Γύρισε το μυαλό του και μαύρισε η ψυχή του.
Αυτές οι χιλιάδες πιστοί και ορκισμένοι οπαδοί του ΑΡΗ, στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, που λατρεύουν παθιασμένα αυτό τον Σύλλογο και υποστηρίζουν με αφοσίωση την κίτρινη φανέλα με τον θεό του πολέμου στο στήθος και δεν μπορούν να ανεχτούν και να συμβιβαστούν με την ήττα.
Πόσο περισσότερο μια ήττα όπως αυτή…
Το ζητούμενο λοιπόν μετά από αυτή τη τραγωδία, ήταν η επόμενη μέρα.
Ποια θα ήταν η διαχείριση της κρίσης και το σημαντικότερο πως θα μπορούσε να αντιστραφεί το κλίμα.
Αυτό ακριβώς ήταν που τόνισα στις τηλεοπτικές εκπομπές του AllaboutARISTV που ακολούθησαν την ήττα από τα Γιάννενα σε όλη την προηγούμενη εβδομάδα (και φυσικά συνεχίζω να τονίζω και τώρα).
Δεν ξεπλένεται έτσι εύκολα, ούτε ξεχνιέται έτσι απλά.
Αν θέλουμε να γυρίσει το αρνητικό κλίμα και να μαλακώσει (κάπως) ο πόνος στη πληγωμένη ψυχή των απανταχού Αρειανών και να ηρεμήσουν (κάπως) τα μυαλά του, μετά από αυτό που έζησε η ομάδα θα πρέπει να κάνει νίκες.
Μόνο έτσι.
Σε πρώτη φάση, θα πρέπει η ομάδα να κάνει ένα σερί νικών σε όλους τους αγώνες που έχει να δώσει μέχρι τη διακοπή των Χριστουγέννων.
Μίλησα για εφτά νίκες, δηλαδή στους εφτά αγώνες που είχαμε να δώσουμε μετά τον αγώνα με τα Γιάννενα και μέχρι τη διακοπή των εορτών.
Εφτά νίκες, πέντε για το πρωτάθλημα και δύο για το κύπελλο, ως τις 23 Δεκεμβρίου όπου θα δώσουμε τον επαναληπτικό αγώνα με τον ΟΦΗ.
- Νίκη στη Τούμπα
- Νίκη στο Χαριλάου με τον Ο.Φ.Η. (κύπελλο)
- Νίκη στο Χαριλάου με τον Αστέρα Τρίπολης
- Νίκη στο Καραισκάκη με τον Ολυμπιακό
- Νίκη στη Κρήτη με τον Ο.Φ.Η.
- Νίκη στο Χαριλάου με Ιωνικό
- Νίκη στη Κρήτη με τον Ο.Φ.Η. (επαναληπτικός κυπέλλου)
Απλά και όμορφα.
Επτά αγώνες, επτά νίκες και μετά πάμε για ηρεμία και λίγες ανάσες.
Με συν 15 βαθμούς στο πρωτάθλημα και με πρόκριση στην οκτάδα του κυπέλλου, πάμε για εορταστική διακοπή, για λίγη ηρεμία, λίγη ξεκούραση, γεμίζουμε τις μπαταρίες και συνεχίζουμε.
Νίκες λοιπόν.
Αυτό ήταν και είναι το ζητούμενο.
Έτσι κι αλλιώς, όταν είσαι ποδοσφαιριστής και φοράς αυτή τη φανέλα με αυτό το σήμα και μπαίνεις μέσα στον αγωνιστικό χώρο για να αγωνιστείς, μόνο μία σκέψη μπορεί να υπάρχει στο μυαλό σου: η νίκη!
Τίποτα άλλο.
Θα πρέπει να μπαίνεις στη μάχη και να καταθέτεις τη ψυχή σου, να λιώνεις τα παπούτσια σου από το τρέξιμο και η φανέλα σου να βγάζει ποτάμια ιδρώτα, μέχρι να τελειώσει ο αγώνας και να είσαι ΕΣΥ ο ΝΙΚΗΤΗΣ.
Κι αν ποτέ χάσεις, γιατί και η ήττα είναι μέσα στο πρόγραμμα, θα χάσεις λεβέντικα και μετά από σκληρή μάχη, με αυταπάρνηση και αυτοθυσία.
Αυτός είναι ο ΑΡΗΣ.
Ήταν, είναι και θα είναι παντοτινά μια μεγάλη ομάδα με πολλές απαιτήσεις και πολύ μεγάλη πίεση.
Ήταν, είναι και θα είναι παντοτινά μια μεγάλη ομάδα, ο στόχος της οποίας σε κάθε αγώνα είναι μόνο η νίκη.
Στο διά ταύτα…
Πετύχαμε τις δύο πρώτες νίκες.
Τις δύο από τις επτά που θέλουμε σε πρώτη φάση.
Νικήσαμε στο ντέρμπι, μέσα στην έδρα του συμπολίτη και τον Ο.Φ.Η. στον πρώτο αγώνα κυπέλλου.
Εξαιρετικά.
Πήγαν όλα καλά και η ομάδα πήρε μια ανάσα ψυχολογική.
Αγωνίστηκε στο ντέρμπι, έδωσε μάχη, έβγαλε προσωπικότητα, έδειξε χαρακτήρα.
Δεν είναι λίγο για μια ομάδα, να έχει βιώσει μια ντροπιαστική ήττα στην έδρα της και να βρίσκει τις δυνάμεις, τη θέληση, το ηθικό και να αντιδρά, με μια πολύ καλή εμφάνιση και μια πανάξια νίκη σε ένα ντέρμπι και μάλιστα στην έδρα του αιωνίου αντιπάλου.
Επίσης, οφείλουμε να σταθούμε στην σοβαρότητα και στον επαγγελματισμό που έδειξε η ομάδα και στον αγώνα που ακολούθησε, με τον Ο.Φ.Η. για το κύπελλο και πέτυχε μια σημαντική νίκη, που δίνει ένα μικρό προβάδισμα για τη πρόκριση.
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ.
Επόμενη μάχη, είναι αυτή της Κυριακής με τον Αστέρα Τρίπολης.
Μια πολύ καλή ομάδα, επικίνδυνη και χρειάζεται μεγάλη προσοχή.
Δεν υπάρχει κανένα άλλο αποτέλεσμα εκτός από τη νίκη.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ.
Θα βρεθεί ο τρόπος και εύκολα ή δύσκολα, θα έρθει η νίκη.
Την Κυριακή το βράδυ, γύρω στις ενιάμιση, όταν και θα έχει τελειώσει ο αγώνας, ο ΑΡΗΣ πρέπει να είναι νικητής και να έχει 23 βαθμούς, σύμφωνα με την πραγματική βαθμολογία, που έχει παιχτεί στο γήπεδο κι όχι τη πλαστογραφημένη, που αφαιρεί έξι βαθμούς, λόγω της απόφασης ΣΚΆΝΔΑΛΟ της Ε.Π.Ο. και του ποδοσφαιρικού παρακράτους.
Φροντίστε λοιπόν να δώσετε χαρά στον κόσμο της ομάδας με μια νίκη.
Δώστε χαμόγελο στους χιλιάδες Αρειανούς που θα έρθουν στο γήπεδο και ειδικά στα πιτσιρίκια, τα οποία δυο βδομάδες πριν φαρμακώθηκαν, από το στραπάτσο.
ΣΟΒΑΡΑ και ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΑ.
Με έναν και μόνο στόχο : ΤΗ ΝΙΚΗ!