Από την Παρασκευή το βράδυ, δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς ήταν αυτό που είδαν τα ματάκια μου…
Πάντως ο ΑΡΗΣ που περίμενα και προσδοκούσα να δω, δεν ήταν σίγουρα.
Απόλυτα δικαιολογημένα «χαζέψαμε» όλοι μετά το φιάσκο της Νίκαιας, γιατί πολύ απλά κανείς μας δεν περίμενε, αυτή την εξέλιξη και δεν αναφέρομαι μόνο στο αρνητικό τελικό αποτέλεσμα.
Ήταν μια ήττα εκτός προγράμματος ξεκάθαρα, αλλά αυτό που με πείραξε πολύ, τόσο εμένα, αλλά και όλους όσους μίλησα από το βράδυ της Παρασκευής κι έπειτα, ήταν η αποκαρδιωτική εμφάνιση που πραγματοποίησε η ομάδα.
Όλοι είμαστε προβληματισμένοι με την εικόνα της ομάδας, με όλα αυτά που είδαμε, αλλά και με όλα αυτά που περιμέναμε να δούμε, αλλά δεν είδαμε ποτέ…
Δικαιολογημένα τρελάθηκε ο κόσμος με αυτή τη δεύτερη συνεχόμενη αποτυχία και δικαιολογημένα αντέδρασε.
Μια ομάδα μπλοκαρισμένη και εγκλωβισμένη, χωρίς φαντασία, χωρίς νεύρο, χωρίς θέληση κι αποφασιστικότητα, να μπει μέσα στον αγωνιστικό χώρο και να καθαρίσει τον αγώνα.
Μια ομάδα που έδειχνε να μην έχει τους τρόπους και τις εναλλακτικές να επιβάλλει το ρυθμό της και να δημιουργήσει τις προυποθέσεις για να κάνει φάσεις που θα ανοίξουν την αντίπαλη άμυνα και θα φέρουν το γκολ.
Μια ομάδα, που έμοιαζε σαν να μην έχει κάνει ούτε μια προπόνηση, λες και πήρες έντεκα παίκτες, τους έδωσες ισάριθμες φανέλες και τους έβαλες να παίξουν για πρώτη φορά μαζί.
Μια ομάδα ανήμπορη να αντιδράσει, ακόμη και μετά το γκολ των γηπεδούχων, κι ας είχε 9 λεπτά χρόνο, με τις καθυστερήσεις.
Χρόνος υπέρ αρκετός, έστω να ισοφαρίσει ή τουλάχιστον να δείξει μια αντίδραση κάνοντας μία ή δύο φάσεις.
Τίποτα.
Από το 86ο λεπτό που φάγαμε το γκολ, ως το τέλος, δεν κάναμε ούτε υποψία φάσης.
Τι να μη τρελαθεί ο κόσμος…
Εννοείται ότι βγάζω στην άκρη τις ακραίες συμπεριφορές και αντιδράσεις, οι οποίες όχι μόνο δεν βοηθάνε, αλλά κάνουν τα πράγματα χειρότερα.
Βγάζω στην άκρη τον κάθε γραφικό και εμπαθή με τον Μάντζιο, ο οποίος όπως και σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς, εμφανίζονταν στις ήττες, αλλά στις νίκες και τις επιτυχίες, εξαφανίζονταν…
Ανάξιοι αναφοράς είναι αυτοί οι τύποι.
Είναι απόλυτα δικαιολογημένα τα παράπονα προς τον προπονητή της ομάδας, αλλά και προς τους ποδοσφαιριστές, αλλά δεν χρειάζεται να φτάνουμε στο άλλο άκρο, της ισοπέδωσης και της απαξίωσης.
Ο σκοπός είναι μέσα από τη ΣΟΒΑΡΗ και εποικοδομητική κριτική, μέσα από τις παρατηρήσεις και τις επισημάνσεις, να βγει αποτέλεσμα κι όχι να τα κάνουμε χειρότερα.
Από κει και πέρα, αν κι εφόσον υπάρχουν εξελίξεις, θα τις δρομολογήσει αυτός που έχει το γενικό πρόσταγμα.
«Το μαχαίρι και το καρπούζι», το έχει ο Θόδωρος Καρυπίδης.
Αναφέρομαι φυσικά στο θέμα προπονητή, γιατί υπάρχει μια ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα από την Παρασκευή το βράδυ, με ένα έντονο κλίμα αμφισβήτησης προς τον Άκη Μάντζιο και για το αν μπορεί να δώσει στην ομάδα, αυτό που χρειάζεται τη συγκεκριμένη στιγμή.
Δεν ξέρω τι ακριβώς έχει στο μυαλό του ο Καρυπίδης.
Όπως και να χει όμως, έχοντας κάνει μια τόσο σημαντική οικονομική επένδυση, με την αγορά τόσο ποιοτικών ποδοσφαιριστών, θεωρώ ότι ξέρει πολύ καλά τι πρέπει να κάνει…
Προσωπικά για το θέμα του προπονητή, έχω γράψει κι έχω πει την άποψη μου.
Να μην τα ξαναλέμε…
Τα σχόλια μου, υπάρχουν στην προσωπική μου σελίδα (ΠΙΠΕΡΑΤΑ) και τα είχα γράψει μετά την απομάκρυνση Ερέρα, μετά την παραίτηση Παντελίδη, μετά την απομάκρυνση Ένινγκ…
Η άποψη μου, ήταν, είναι και θα είναι, μία και σταθερή.
Το ζητούμενο είναι τι γίνεται τώρα.
Γιατί αυτή τη στιγμή χρειάζεται μια ένεση ψυχολογίας και ένα ταρακούνημα στους ποδοσφαιριστές μας, μια αφύπνιση και ένα τσίτωμα, για να κατέβουν την Τετάρτη το απόγευμα, με πίστη και αποφασιστικότητα, να πάρουν τη νίκη με τον Παναθηναικό και να αντιστρέψουν το κλίμα.
Είναι ένας κρίσιμος και καθοριστικός αγώνας, από τον οποίον όλοι μας, αυτό που θέλουμε και περιμένουμε, είναι να κερδίσουμε, για να φύγουν τα γκρίζα σύννεφα της στεναχώριας και του προβληματισμού και να επανέλθουν τα χαμόγελα και η αισιοδοξία.
Όλοι περιμένουμε και θέλουμε μια νίκη εναντίον ενός βασικού μας αντιπάλου, η οποία μπορεί και πρέπει να αποτελέσει εφαλτήριο αντεπίθεσης και ανάκαμψης.
Μέχρι τότε όμως ήρεμα.
Δεν χρειάζεται να τα κάνουμε χειρότερα τα πράγματα…
Δεν χρειάζεται εμείς οι ίδιοι να βάζουμε αλάτι πάνω στη πληγή του ΑΡΗ μας.
Αυτή τη στιγμή, ο ΑΡΗΣ έχει πληγωθεί και εμείς και μόνο εμείς, που αγαπάμε την ομάδα μας, δεν πρέπει να την ανοίγουμε την πληγή.
Τώρα χρειάζεται λίγη φροντίδα ο πληγωμένος ΑΡΗΣ, προκειμένου να σηκωθεί την Τετάρτη και να πολεμήσει σε μια κρίσιμη και καθοριστική μάχη.
Τώρα χρειάζεται αγάπη, στήριξη και βοήθεια κι αυτό θα επιτευχθεί με τη δική μας παρουσία στις κερκίδες και φυσικά, με την ενίσχυση και τη συμπαράσταση στις προσπάθειες των ποδοσφαιριστών μας για τη νίκη.
ΠΡΕΠΕΙ και ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να είμαστε ο καλύτερος συμπαίκτης των παιδιών που θα φορέσουν τη φανέλα με το Θεό του πολέμου κι αυτοί με τη σειρά τους, να τα δώσουν όλα μέσα στο χορτάρι, για να χαρίσουν μια μεγάλη νίκη στους οπαδούς τους.
Ο ΑΡΗΣ αυτή τη στιγμή, έχει μόλις έναν βαθμό.
Δε λέω -5, γιατί πολύ απλά πιστεύω κι έχω εμπιστοσύνη στα λεγόμενα του Θόδωρου Καρυπίδη, ότι όλα θα πάνε καλά, θα αποκατασταθεί το Δίκαιο και ο ΑΡΗΣ θα πάρει πίσω τους βαθμούς.
Δε γίνεται λοιπόν μια ομάδα που κάνει ή θέλει να κάνει πρωταθλητισμό, να έχει απολογισμό έναν βαθμό σε δύο αγώνες.
Ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δε θέλω να σκέφτομαι ότι υπάρχει πιθανότητα να τριτώσει το κακό…
Αυτό που θέλουμε και απαιτούμε, είναι να πάνε όλα καλά, η ομάδα να πάρει τη νίκη και από κει και πέρα να αρχίσει η ανάκαμψη και αντεπίθεση.
Πιστεύω ακράδαντα, ότι ο κόσμος και μόνο ο κόσμος μπορεί στην παρούσα φάση να δώσει στην ομάδα αυτή την ντόπα.
Αυτή τη ένεση ψυχολογίας για να κατέβει στον αγώνα με τον Παναθηναικό και να βγάζει φωτιές.
Να μπει στο γήπεδο και να δώσει την ψυχή της.
Στην παρούσα φάση λοιπόν, χρειάζεται ψυχραιμία, απαιτείται ηρεμία και επιτάσσεται ορθή διαχείριση της κρίσης χωρίς υστερίες και πανικό.
Ο κόσμος είναι δεδομένο ότι εμπιστεύεται την ομάδα.
Ξέρει πολύ καλά ποιες είναι οι δυνατότητες των ποδοσφαιριστών ατομικά, αλλά και τι μπορούν να πετύχουν όλοι μαζί σαν ομάδα.
Δεν μπορεί να αποδεχτεί ότι αυτοί οι ποδοσφαιριστές, αυτή η ομάδα, στους δυο πρώτους αγώνες του πρωταθλήματος, πήρε μόλις ένα βαθμό.
Την Τετάρτη όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Χαριλάου.
Πρέπει να υπάρξει ένας ξεσηκωμός στους Αρειανούς της Θεσσαλονίκης και της περιφέρειας.
ΜΟΝΟ ΝΙΚΗ υπάρχει για τον οπαδό του ΑΡΗ και τίποτα άλλο.
Πάμε να το γυρίσουμε.