Το φετινό καλοκαίρι έχει κάμποσες μεταγραφές για τον ΑΡΗ που ακόμα δεν έχουν τελειώσει φυσικά…
Είναι σημαντικό βέβαια ότι η ομάδα δεν βιώνει φέτος… μέρες 2023 και τον υπερβολικό αριθμό των περίπου 20 κινήσεων που έκανε το περσινό καλοκαίρι. Φέτος το νούμερο είναι μικρότερο και παράλληλα πιο στοχευμένο. Στα χαρτιά για την ώρα αφού μένει να φανεί και μέσα στο γήπεδο.
Η άμυνα, για παράδειγμα, δεν υπέστη πολλές αλλαγές παρά μόνο όσες χρειαζόταν ή χρειάζεται ακόμα αφού εκκρεμεί η προσθήκη ενός ακόμη παίκτη που θα ολοκληρώσει το “παζλ” των μετόπισθεν.
Το ολικό “λίφτινγκ” στα αριστερά
Από νωρίς πέρυσι ο ΑΡΗΣ είχε καταλάβει το πρόβλημα στο αριστερό άκρο της άμυνας. Ο Ματαρίτα δεν “βγήκε” ενώ ο Φεράρι δεν μπορούσε να σηκώσει μόνος το βάρος, με τον Μοντόγια να μπαίνει αναγκαστικά στην εξίσωση ως μία επιλογή που βγήκε αρκετές φορές αλλά ήταν πάντα αλχημεία.
Ο Φρίντεκ κρίνεται για την ώρα ως μία βελτιωμένη εκδοχή του Φεράρι, τη στιγμή που η ομάδα κινείται για ακόμη μία ενδεκαδάτη προσθήκη και αυτή δεν αποκλείεται να είναι ο Τζόναθαν Σίλβα.
Το κενό στα δεξιά και τα απαράλλαχτα στόπερ
Στην άλλη πλευρά ο ΑΡΗΣ κλήθηκε να διαχειριστεί την πώληση του Μόουζες Οντουμπάζιο στην ΑΕΚ και το έκανε σχετικά άμεσα με την απόκτηση του Ούγκο Μάγιο, πλαισιώνοντας τον Μάρτιν Μοντόγια που φέτος φιλοδοξεί από ένα σημείο και μετά να αγωνιστεί… επιτέλους στη φυσική του θέση.
Εκεί που δεν άλλαξε τίποτα είναι στα στόπερ και αυτό οφείλεται στην παραμονή του Φαμπιάνο. Ο Βραζιλιάνος ήταν ο κορυφαίος της άμυνας και πέρυσι και η παραμονή του εξασφαλίζει για τον ΑΡΗ σταθερότητα και φυσικά έναν σύγχρονο κεντρικό αμυντικό που αποδεδειγμένα ήταν δύσκολο να βρεθεί στο φετινό καλοκαιρινό “παζάρι”.