Για τον προπονητή Ραζβάν Λουτσέσκου έχω θετική άποψη. Τον θεωρώ από τους καλούς, με έργο, συγκεκριμένο αγωνιστικό προσανατολισμό και σίγουρα έναν κανονικό τεχνικό. Για τον χαρακτήρα του, συμπαθάτε με, δεν μπορώ να έχω άποψη. Βλέπετε, επαγγελματικά τουλάχιστον, δεν έτυχε να «συνεργαστώ» μαζί του, να έχω μία καθημερινή τριβή πάνω στο ρεπορτάζ για να γνωρίζω περισσότερα.
Προφανώς και μπορώ να κρίνω μόνο από αυτά που λέει και σήμερα, όπως και χιλιάδες άλλου κόσμου, έγινα μάρτυρας μιας τοποθέτησης, η οποία αγγίζει, αν δεν τα ξεπερνάει κιόλας, τα όρια του λαϊκισμού και φτάνει σε επίπεδα γραφικότητας, διότι επαναλαμβάνεται συνέχεια και πλέον μάλλον δεν τον ακούν κιόλας. Σε μία συνέντευξη Τύπου, όπου κλήθηκε να μιλήσει για ένα πολύ σπουδαίο ματς για την ομάδα του, έβαλε ο ίδιος στο «μενού» τον ΑΡΗ. Νομίζω μάλιστα, χωρίς να είμαι σίγουρος, δεν αναφέρθηκε καν στο όνομα της ομάδας, που δεν κατάφερε ακόμη να κερδίσει φέτος (μιλούσε ο μεταφραστής από πάνω του, οπότε δεν ακούστηκε καλά, αν και ο μεταφραστής είπε το όνομα ίσως από δική του πρωτοβουλία. Αν κάνω λάθος ζητώ συγγνώμη).
Θα μου επιτρέψετε να μην καταγράψω τις ατάκες του, αλλά θα ήθελα να σχολιάσω μερικά πράγματα, αφού πρώτα του δώσω συγχαρητήρια για το θάρρος που είχε να χαρακτηρίσει ως heavy things (σκληρά πράγματα) αυτά που έγιναν στην προπόνηση. Ξέρετε εκείνα, που λίγο έλειψε να «πνιγούν» και σίγουρα «πνίγηκαν» από δαύτους που μας έκαναν μαθήματα δημοσιογραφίας, μιλούσαν για ρεζιλίκια κι άλλα τέτοια, για την δήθεν αποχή από προπόνηση του ΑΡΗ. Πάμε παρακάτω…
Προφανώς θα πρέπει κάποια στιγμή να αντιληφθεί ότι οι εποχές που κέρδιζε πόντους με τοποθετήσεις λαϊκίστικες και μειωτικές για τον αντίπαλό του, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Ιδιαίτερα με τον ΑΡΗ το έχει κάνει πολλές φορές, ουδέποτε όμως μπήκε στη διαδικασία να εξηγήσει, στους υποστηρικτές της δικής του ομάδας, πώς γίνεται να μην μπορεί να τον κερδίσει. Θα θέλαμε πολύ να μας πει, πώς γίνεται η ήττα από μια ομάδα που… «μόνο μέλημά της είναι να κερδίσει τον ΠΑΟΚ» να έχει προκαλέσει επίσκεψη οπαδών στην προπόνηση και «heavy things», όπως επαναλαμβάνω είπε ο ίδιος. Εκτός κι αν υπήρξαν κι άλλες «επισκέψεις» έπειτα και από άλλα ματς, τις οποίες δεν μάθαμε ποτέ… Ούτε βέβαια μας είπε για το 3-3 του ΑΡΗ με την ΑΕΚ, που τότε είχε φέρει εκείνον και την ομάδα του, έστω και προσωρινά, στην πρώτη θέση. Τότε μάλλον δεν ήταν μέλημα του ΑΡΗ η νίκη…
Και να σας πω και κάτι, γιατί δηλαδή να μην είναι «μέλημα του ΑΡΗ» να κερδίσει τον ΠΑΟΚ, όπως και κάθε αντίπαλο σε ντέρμπι. Δηλαδή δικό του μέλημα δεν είναι να νίκησε τον ΑΡΗ, τον μεγάλο αντίπαλό του;
Εκείνο που ίσως δυσκολεύεται να αντιληφθεί ή δεν θέλει ή αντιλαμβάνεται, αλλά κάνει πως δεν…, είναι πως η απόπειρα να μικρύνεις το μέγεθος του αντιπάλου που σε κέρδισε και δεν έχεις καταφέρει να τον νικήσεις, μέσα-έξω, στην πραγματικότητα μεγαλώνει το δικό σου πρόβλημα. Κι έρχονται μετά και οι επισκέψεις. Θα ήθελα κάποια στιγμή να μας εξηγήσει ή αν θέλετε, να αναλάβει και ο ίδιος την ευθύνη.
Δεν μπορώ να έχω feedback για το πώς αντέδρασε ο κόσμος του ΠΑΟΚ στις τοποθετήσεις του Ρουμάνου, εικάζω όμως πως ο υγιής σκεπτόμενος φίλαθλος, μπορεί να αντιληφθεί ότι ο λαϊκισμός δεν είναι πάντα η απαιτούμενη και αποδοτική τακτική. Και πολλές φορές κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς γραφικός ή ακόμη και πονεμένος… Γιατί και ο λαϊκισμός έχει ένα όριο, ιδιαίτερα όταν επαναλαμβάνεσαι. Πολύ δε περισσότερο, όταν έχεις πάει στους ανθρώπους της αντίπαλης ομάδας και τους έχεις συγχαίρει για το σύνολο που έχουν φτιάξει…