Οταν έφευγα πέρυσι από το γήπεδο της Λαμίας και τον οδυνηρό αποκλεισμό του ΑΡΗ -ακόμη έναν, ναι- γυρνάω και λέω σε καλό φίλο και συνάδελφο, “να δούμε τι θα βρούμε να κάνουμε του χρόνου”.
Μέσα μου δεν το πίστευα. Ελέγα, “εντάξει, φτάνει δεν γίνεται κάθε χρόνο αυτό”… Κι όμως ο ΑΡΗΣ βρήκε και φέτος ακόμη έναν ψυχοφθόρο τρόπο για να μείνει εκτός Κυπέλλου αρκετά νωρίς σε σχέση με το πόσο μακριά ήθελε να φτάσει και φέτος στη διοργάνωση.
Πραγματικά δεν μπορεί να ειπωθεί κάτι προς τον κόσμο για τις αντιδράσεις του κατά τη διάρκεια ή και μετά το τέλος του αγώνα. Και υπερβολικές να είναι, πάλι δικαιολογούνται. Δεν είναι όμως αντίδραση, ένα ξέσπασμα -πείτε το όπως θέλετε- που περιορίζεται μόνο στο χθεσινό ματς. Είναι η συσσωρευμένη απογοήτευση από πράγματα που μπορεί να διακρίνει αλλά κυρίως από την απογοητευτική πορεία της ομάδας στον θεσμό του Κυπέλλου τα τελευταία χρόνια. Εργοτέλης, ΑΕΚ, Ολυμπιακός, Λαμία και πάλι Ολυμπιακός. Σε κάθε περίπτωση ο ΑΡΗΣ ανακαλύπτει πιθανούς και απίθανους τρόπους για να μην φτάσει στον τελικό, που πρέπει να είναι και ο πρώτος του στοχος. Από εκεί και μετά είναι μία άλλη κουβέντα όταν πρόκειται για ένα μονό παιχνίδι.
Η χθεσινή βραδιά δημιούργησε ένα βαρύ κλίμα το οποίο ο ΑΡΗΣ θα κάνει καιρό να πετάξει από πάνω του. Την ίδια στιγμή, όπως είθισται σε μεγάλες αποτυχίες, έτσι και από χθες πάει να ανοίξει μία γενικότερη κουβέντα για την ΠΑΕ και την επόμενη μέρα της.
Αυτό δεν έχει να κάνει με το χθεσινό αποτέλεσμα. Ακόμα και να περνούσε ο ΑΡΗΣ, κάποια πράγματα θα παρέμεναν δεδομένα. Δυστυχώς… Είναι όμως η αλήθεια.
Το πρώτο που πρέπει να γίνει, είναι να διαχωριστεί το χθεσινό ματς από την υπόλοιπη σεζόν που πραγματοποιεί ο ΑΡΗΣ έως τώρα, με μοναδική εξαίρεση το μέτωπο των τραυματισμών που ίσως είναι αποτέλεσμα μίας λανθασμένης διαχείρισης που γίνεται το τελευταίο διάστημα.
Η ομάδα των χιλίων προβλημάτων, χωρις τον Μαντσίνι που επέμενε… σαν μωρό για να πάει από την Τρίτη στον Παναθηναϊκό και με πολλούς παίκτες στα… κόκκινα, ανάγκασε τον Ολυμπιακό να φανεί πολύ κατώτερος των περιστάσεων και να είναι πολύ καλύτερη για ακόμη μία φορά στο γήπεδο.
Η προσπάθεια των παικτών ήταν στα όρια του ηρωισμού, με απειροελάχιστες επιλογές από τον πάγκο. Ο Πάρντιου έκανε καλή διαχείριση. Δυστυχώς για αυτούς όμως, προσπάθεια χωρίς αποτέλεσμα είναι πιάτο χωρίς φαγήτο. Μία στιγμή στο 85′ “γκρέμισε” τα πάντα και μηδένισε ό,τι έγινε νωρίτερα στο γήπεδο. Παρόλα αυτά, προσωπικά δεν μπορώ να πω κάτι χθες για τους παίκτες, τον Πάρντιου ή τον Καρυπίδη.
Οσον αφορά στην γενικότερη κουβέντα που πάει να ανοίξει για ντην επόμενη μέρα του ΑΡΗ και τη λειτουργία του, είναι πράγματα που έχουν χιλιοειπωθεί. Είναι κάτι που εξαρτάται καθαρά και μόνο από τον Θεόδωρο Καρυπίδη. Αυτός έχει τα ηνία, τη “μπαγκέτα”, το μαχαίρι και το καρπούζι. Πείτε το όπως θέλετε.
Δύσκολες νύχτες όπως η χθεσινή, μπορούν να αποδειχθούν ευεργετικές εάν υπάρξει και ανάλογη διαχείριση. Από μία δύσκολη κατάσταση, ένα κλαμπ μπορεί να βγει πιο δυνατό και να αλλάξει πράγματα με γενναίες αποφάσεις. Αυτό όμως ίσχυε και πριν το χθεσινό παιχνίδι για τον ΑΡΗ. Δεν είναι ένα συμπέρασμα στο οποίο θα οδηγηθούμε λόγω του αποκλεισμού.
Ένα ακόμη δύσκολο βράδυ, είναι ακόμη μία ευκαιρία για τον ισχυρό άνδρα της ΠΑΕ να αλλάξει πράγματα για τα οποία είχε δεσμευτεί κιόλας σε γραπτή του τοποθέτηση πριν λίγους μήνες. Δεν είναι εύκολο έχοντας να πληρώσει τωρινά και παλιά. Δεν είναι όμως και ανέφικτο. Είναι ένα δεδομένο αλλά όχι και δικαιολογία. Δεν χρειάζεται τα τρομερά χρήματα, απλά μία διαφορετική σκέψη, στελέχωση και πιο ποδοσφαιρική-τεχνοκρατική προσέγγιση της καθημερινότητας του κλαμπ, την οποία αυτή τη στιγμή δεν έχει. Για να βελτιωθεί από τα μεταγραφικά μέχρι και τα οργανωτικά.
Η επόμενη μέρα έχει έναν αυτονόητο στόχο που πρέπει να επιτευχθεί και θα επιτευχθεί. Έχει ένα μεταγραφικό μέτωπο που απαιτεί τουλάχιστον μία κίνηση για την οποία ο ΑΡΗΣ παλεύει να γίνει ακόμα και στις επόμενες ώρες. Παράλληλα με αυτά, μπορεί ο πρόεδρος της ομάδας να ασχοληθεί και με ένα πιο μακροπρόθεσμο πλάνο. Πρέπει να γίνει και αυτό… Αλλά είναι στο χέρι του και μόνο.
Για την ώρα υπάρχει το παιχνίδι με την ΑΕΚ. Ένα αποτέλεσμα στην Αθήνα δεν θα λύσει τα προβλήματα του ΑΡΗ, αλλά θα είναι κάπως ευεργετικό μετά το χθεσινό στραπάτσο.