Δύο παιχνίδια σε διάστημα επτά ημερών, δύο διαφορετικές εικόνες με την απόστασή τους να οικοδομείται από τη λέξη “χαρακτήρας”
Εδώ κάποιος μπορεί να βάλει οποιαδήποτε άλλη λέξη όπως “πνευματική συγκέντρωση”, “καθαρό μυαλό” κόκ… Δεν υπάρχουν διαφορές ανάμεσα τους. Η ουσία είναι μία και αυτή που ξεχωρίζει πρωτίστως τον χθεσινό ΑΡΗ ή εκείνον του ΟΦΗ από το ματς κόντρα στη Λαμία.
Η νοοτροπία και ο χαρακτήρας ήταν τα πρώτα ζητούμενα χθες προκειμένου η ομάδα να ξεδιπλώσει αρετές που κάνουν την εμφάνισή τους προσφάτως.
Δοκιμάστηκε αρκετά νωρίς με το γκολ του Λιάσου στο 8′. Η διατήρηση της ψυχραιμίας και η συνέχιση της εφαρμογής του πλάνου δεν απέχουν πολύ από την εξτρά πίεση και την ποδοσφαιρική αναρχία. Ο ΑΡΗΣ δεν πέρασε στην… απέναντι πλευρά, συνέχισε το ίδιο τακτικά και με περισσότερη ζέση απέναντι στο “τείχος” που έστησαν οι γραμμές του Στάικου μπροστά από την περιοχή του Τσιντώντα.
Χίλια μάτια να’ χαμε με τον Νταρίντα
Αυτό περίμενε ο ΑΡΗΣ, για αυτό ο Τερζής έφερε πολλούς παίκτες στον άξονα. Ο Πάλμα ήταν τυπικά ο παίκτης πίσω από τον Καμαρά, αλλά δίπλα του ανέβαινε και ο Νταρίντα. Ο Ματέο έκλεινε συχνά στον κεντρικό διάδρομο και ανάλογα με τις εναλλαγές Πάλμα-Καμάτσο ο ΑΡΗΣ είχε μίνιμουμ τρεις παίκτες ανάμεσα στις γραμμές του ΠΑΣ και ενίοτε παραπάνω, φτάνοντας μέχρι και τους έξι στην περιοχή όπως στο γκολ του Νταρίντα. Δηλαδή υπεραριθμίες που είναι παραπάνω από απαραίτητες σε τέτοιες καταστάσεις παιχνιδιού.
Το πρώτο γκολ βέβαια δεν ήρθε από τον άξονα αλλά από τα πλάγια. Φάση στην οποία ο ΑΡΗΣ δίνει πλάτος στο γήπεδο και ανοίγει χώρο στον άξονα για να έρθει ο Νταρίντα και με σουτ στην κίνηση να κάνει την αρχή της ανατροπής, έχοντας αυτό το στοιχείο της αποφασιστικότητας μέσα στο “κουτί” που τον κάνει να διαφέρει ακόμα και από τους μεσοεπιθετικούς της ομάδας.
Ο Τσέχος είτε θα είναι σταθερά στους MVP είτε στους διασωθέντες, ανάλογα με το αποτέλεσμα. Έχει μία αξιοζήλευτη σταθερότητα και σπάνια βρίσκεις ψεγάδια στην απόδοσή του. Οι αριθμοί το κάνουν πιο κατανοητό αλλά κοιτώντας απλά την ευκολία που αλλάζει χώρους στο γήπεδο και τη συμμετοχή του επιθετικά και αμυντικά είναι να θες να βγάλεις χίλια μάτια να τον βλέπεις.
Ο Καμάτσο μπορεί να σώσει την παρτίδα
Ο Νταρίντα έχει πάψει εδώ και καιρό να αποτελεί μεμονωμένο σημείο αναφοράς. Ξέρεις τί να περιμένεις οπότε δεν είναι κέρδος του ενός αγώνα, όπως ο Ράφαελ Καμάτσο.
Είναι λίγο νωρίς ακόμα αλλά ο Πορτογάλος τείνει να εξελιχθεί σε μία περίπτωση παίκτη που άμα μπει σε “καλούπι” και έχει τις κατευθύνσεις του -όπως χθες- θα σου δώσει πρωτοβουλίες και στοιχεία που λείπουν μεσοεπιθετικά από τον ΑΡΗ.
Μαζί με τον Γκαρσία και τον Νταρίντα ήταν η τριάδα που καθόρισε το τελικό αποτέλεσμα. Κατέγραψε δύο ωραίες ασίστ και έβαλε σε ακόμα μεγαλύτερη δυσμένεια τον Ιτούρμπε, δικαιώνοντας παράλληλα τον Τερζή για την επιλογή του και αφήνοντας την ελπίδα ότι μπορεί στα πλέι οφ να σώσει την παρτίδα μίας σεζόν που έμοιαζε αποτυχημένη για αυτόν.
Ομαδικότητα, ποδόσφαιρο και… τώρα τα πλέι οφ
Το γενικό πλαίσιο για τον χθεσινό ΑΡΗ είναι ότι δεν αντέδρασε απλά κερδίζοντας αλλά με από τις εμφανίσεις που μας συνηθίζει τελευταία. Έπαιξε ένα “τσικ” παραπάνω ως ομάδα, έβγαλε τακτικά στοιχεία και μάλιστα χωρίς τους Ρουπ, Ετέμπο και Οντουμπάζιο που είναι βασικά “γρανάζια” της ενδεκάδας. Αυτό δείχνει ότι δεν αποτελεί ομάδα των ατόμων αλλά γίνεται προσπάθεια να εξελιχθεί σε ομάδα του συνόλου, με πλάνο οποίο εκτελείται από όσους μπαίνουν στο γήπεδο. Συν φυσικά πιο ορθολογικές επιλογές όπως του Φαμπιάνο που συμμετείχε πολύ στην επίθεση, του Ματέο στην πλευρά και του Πάλμα που ήταν “τρικ” αλλά με λογική και απέδωσε όντας μοιρασμένος σε άξονα και αριστερή πλευρά. Ισως η μοναδική που δεν βγήκε να ήταν αυτή του Πίρσμαν, με τον Μαζικού να ταίριαζε λίγο παραπάνω στο χθεσινό ματς. Υπήρχε όμως ισορροπία αμυντικά λόγω των ανεβασμάτων του Εμπακατά.
Ο ΑΡΗΣ πάει με ώθηση στα πλέι οφ και ιντριγκάρει για την ανταπόκρισή του σε ένα είδος αγώνων που στην κανονική διάρκεια απέτυχε λόγω δικών του λαθών και ενίοτε της διαιτησίας. Πώς θα ανταποκριθεί αυτός ο πιο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ των τελευταίων αγωνιστικών σε πιο απαιτητικά παιχνίδια και μέχρι πού θα πάει η βαθμολογική του συγκομιδή, έχοντας και ένα φανερό πρόβλημα όσον αφορά τη σταθερότητά του;