Δύο όψεις είχε για τον ΑΡΗ το χθεσινό ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Οχι με βάση τα ημίχρονα αλλά με βάση τί έκανε η ομάδα πίσω και μπροστά.
Από τη μία ένας ΑΡΗΣ με άριστη διαχείριση στο ανασταλτικό κομμάτι, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο που μπλόκαρε τελείως τον Ολυμπιακό.
Υπήρχε βέβαια η έλλειψη πίεσης στην πρώτη γραμμή, στο μεσαίο τρίτο, του γηπέδου. Εάν εκεί ο ΑΡΗΣ δυσκόλευε παραπάνω τον αντίπαλο, μπορεί να έβρισκε περισσότερες ή καλύτερες προϋποθέσεις στον χώρο. Γκρέι και Νταρίντα δεν το έκαναν, κάτι που εντάσσεται και στο επιθετικό κομμάτι.
Πάντως, ακόμα και όταν ο Ολυμπιακός κυκλοφορούσε τη μπάλα ανάμεσα στις γραμμές δεν μπορούσε στο τέλος να διαπεράσει και την αμυντική τετράδα του ΑΡΗ.
Η μία φάση στην οποία αυτή εκτέθηκε με τον Μασούρα, δεν αναιρεί την καλή εικόνα της ομάδας ανασταλτικά. Το θέμα, δυστυχώς, για ακόμη μία φορά ήταν μπροστά.
Ο ΑΡΗΣ για 90 λεπτά ήταν άλλες φορές ακίνδυνος και άλλες φορές… εν μέρει επικίνδυνος. Δηλαδή είχε τις προϋποθέσεις, έφτασε στο τελευταίο τρίτο αλλά είτε δεν είχε τελική πάσα είτε την τελική προσπάθεια.
Ο Γκρέι δεν ήταν ο πιο κατάλληλος φορ για να βγει στα πολλά μέτρα. Ο Καμαρά δεν κρίθηκε έτοιμος. Ο Καμάτσο ίσως να ήταν μία πιο ενδεδειγμένη λύση. Από ανάγκη βέβαια αλλά τα χαρακτηριστικά του ταιριάζουν περισσότερο σε τέτοιες καταστάσεις παιχνιδιού.
Ακόμα και ο Γκρέι όμως έχει εν μέρει το άλλοθι του, αφού δεν τροφοδοτήθηκε σωστά. Και όταν μπήκε ο Γκαρθία που σίγουρα μπορεί να το κάνει καλύτερα, βγήκε ο Τζαμαϊκανός.
Ο Πάρντιου θα μπορούσε να κάνει κάποια πράγματα ίσως λίγο νωρίτερα, αλλά δεν είναι τόσο αυτό που φταίει στον ΑΡΗ για χθες.
Ο Άγγλος έχει διορθώσει σημαντικά αυτούς τους μήνες το ανασταλτικό κομμάτι. ακόμα όμως δεν έχει βρει άκρη με την επίθεση για να κάνει τον ΑΡΗ σταθερά παραγωγικό και με το γκολ στα περισσότερα παιχνίδια του.
Και αυτό είναι που πειράζει μετά από εμφανίσεις όπως οι χθεσινές. Οτι ο ΑΡΗΣ διαθέτει επιθετικά την ποιότητα για πολλά περισσότερα πράγματα, έχοντας περισσότερο εξάρσεις και όχι κάτι μόνιμο τακτικά ή παραγωγικά.
Είναι αμαρτία για αυτή την ομάδα να μην κάνει το κάτι παραπάνω σε παιχνίδια όπως το χθεσινό. Ασχετα με αυτό όμως, η θετική πλευρά είναι ότι φάνηκε να το… έχει.
Η βάση είναι η πολύ καλή λειτουργία ανασταλτικά. Εάν σε αυτή προστεθεί η επιθετική ουσία και καλύτερες αποφάσεις στο μισό του αντιπάλου, τότε ο ΑΡΗΣ την Τετάρτη μπορεί να κάνει ακόμα και το πρώτο βήμα πρόκρισης ή έστω ένα αποτέλεσμα που θα του δίνει ελαφρώς το πάνω χέρι στο “Βικελίδης”.
Το θέμα απλά για την ομάδα είναι ότι ο αντίπαλος σκοράρει σχεδόν πάντα. Άρα ο ΑΡΗΣ οφείλει να βρει τουλάχιστον ένα γκολ μεθαύριο στο Φάληρο.