Δεν έχουμε συνηθίσει τον φετινό ΑΡΗ να κερδίζει εύκολα. Το αντίθετο μάλιστα…
Με εξαίρεση το 3-0 επί του Παναιτωλικού, καμία άλλη φετινή νίκη δεν ήρθε άνετα και δίχως άγχος. Αυτό ακριβώς δηλαδή που μας έπεισε όλους ο ΑΡΗΣ ότι πήγε να κάνει στα πρώτα 20-25 λεπτά του χθεσινού αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης.
Η ομάδα κατάφερε να σκοράρει πρώτη φορά φέτος στο πρώτο τέταρτο. Και όχι ένα αλλά δύο γκολ… Εβαλε τον Αστέρα με την πλάτη στον τοίχο και για ένα μισάωρο περίπου έδειχνε άνετη. Μετά όμως παίχτηκε ένα έργο που είδαμε με τον ΟΦΗ όπως και τη Λαμία. Απλά τότε ήταν στο δεύτερο ημίχρονο.
Ο Αστέρας είδε τον ΑΡΗ να μην μπαλανσάρει πάλι καλά. Είδε να χαμηλώνει την αποτελεσματική του πίεση στα 3/4. Με όπλο κυρίως αυτά αλλά και τη δική του σωστή νοοτροπία, σε αντίθεση με εκείνη του ΑΡΗ, κατάφερε μέσα σε λιγότερο από 20 αγωνιστικά λεπτά να βγει από τη γωνία που στριμώχτηκε και να βάλει εκεί τον αντίπαλό του. Η βασική διαφορά ήταν ότι όταν οι “κιτρινόμαυροι” βρέθηκαν στην ίδια κατάσταση, δεν έκαναν τίποτα για να την αλλάξουν στο κάκιστο δεύτερο μέρος που είχαν επιθετικά.
Παραήταν εύκολο το ματς όπως ξεκίνησε… Και το πιο ανησυχητικό για τον ΑΡΗ, μέσα σε πολλά, είναι ότι για τρίτο σερί παιχνίδι εμφάνισε τα ίδια κενά διαστήματα, τα ίδια επιπόλαια λάθη.
Τα λέγαμε και πριν το παιχνίδι… Το γκολ θα το έβρισκε η ομάδα απέναντι σε μία από τις χειρότερες άμυνες του πρωταθλήματος. Το θέμα ήταν να αποφύγει τα χαζά αμυντικά λάθη και τις επιπολαιότητες των δύο προηγούμενων αγώνων. Πράγμα που δεν έκανε και το πλήρωσε, με τη διαφορά ότι εμφάνισε αυτά τα… συμπτώματα πολύ νωρίτερα απ’ ό,τι με ΟΦΗ ή Λαμία.
Η κάκιστη διαχείριση στη διάρκεια του ματς είναι ευθύνη των λαθών που έγιναν από τους παίκτες και κατά δεύτερο λόγο από τον προπονητή, ο οποίος ούρλιαζε μετά το 0-2 και φυσικά μπορεί να γυρίσει και να αντιπαραθέσει απουσίες βασικών παικτών και φυσικά αυτές των μεταγραφών. Οτι παίζει με δεξί μπακ στα αριστερά. Οτι τα εξτρέμ του δεν δίνουν σχεδόν τίποτα. Δεν έχει δεύτερο φορ. Δεν είχε χαφ… Πράγματα που ευσταθούν και έχουν εγκλωβίσει τον Μάντζιο σε μία κατάσταση για πολύ καιρό. Άλλωστε το βασικό θέμα στον φετινό ΑΡΗ δεν είναι ο προπονητής αλλά η κατάσταση που διαχειρίζεται. Ο σχεδιασμός, τα λάθη, τα κενά… Δώσε σε έναν προπονητή ή έναν παίκτη μία νορμάλ κατάσταση και μετά τον κρίνεις αναλόγως… Το θέμα της νοοτροπίας πάντως είναι κάτι με το οποίο πρέπει να ασχοληθεί επισταμένα διότι είναι πλέον επαναλαμβανόμενο.
Στα παιχνίδια που έρχονται ο ΑΡΗΣ καλείται να βρει ξανά, όσο μπορεί το σημείο αναφοράς του για αρκετό καιρό. Δηλαδή την καλή ανασταλτική του λειτουργία. Αυτή την πίεση που όσο την έκανε χθες στο πρώτο μέρος, από τη μία περιόριζε τον Αστέρα και από την άλλη έκλεβε μπάλες ψηλά με αποτέλεσμα να απειλεί. Οταν δεν το έκανε, έχασε πράγματα επιθετικά αλλά και αμυντικά.
Το πρόγραμμα του Γενάρη είναι τέτοιο που ο ΑΡΗΣ δεν μπορεί να μείνει παραπάνω στο χθεσινό παιχνίδι, ασχέτως που θα “κουβαλάει” την αρνητική αύρα που έφερε και το ακόμα πιο τεταμένο κλίμα που δημιούργησε στον κιτρινόμαυρο οργανισμό.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι πρέπει νακρατήσει τα λάθη του και να τα περιορίσει άμεσα εν όψει ΠΑΟΚ. Το δεύτερο πιο σημαντικό παιχνίδι από τα επόμενα δύο -το πρώτο είναι φυσικά με την ΑΕΚ- αλλά με την ικανότητα να σε στείλει με άλλη ώθηση στη Νέα Φιλαδέλφεια εάν το κερδίσεις. Χωρίς να ξεχνάμε φυσικά τις ιδιαιτερότητες που έχει ένα τοπικό ντέρμπι όπως αυτό.
Ο ΑΡΗΣ έχει μόλις λίγα 24ωρα για να προετοιμαστεί, τη στιγμή που το αργότερο έως αύριο καλείται να τελειώσει επιτέλους με 1-2 κινήσεις. Έστω να έχει ο Μάντζιος στις… καθυστερήσεις κάποιες επιπλέον επιλογές στις θέσεις που “πονάει” η ομάδα. Καλός ο Ρόουζ, καλός ο “Φέτφα” αλλά δύο μήνες τώρα όλοι ξέρουν ότι η ομάδα χρειάζεται φορ, αριστερό μπακ και εξτρέμ. Έχει χαθεί ήδη χρόνος και δεν πρέπει να φύγει αυτός ο λίγος που έμεινε ώστε να έρθουν κάποιοι άμεσα και να μπουν άμεσα στα πλάνα του προπονητή.