Η εποχή Άλαν Πάρντιου άρχισε εδώ και λίγες ημέρες στον ΑΡΗ, με τον Άγγλο τεχνικό να αναλαμβάνει να βελτιώσει τις αδυναμίες, να «στρώσει» την ομάδα, να «εκμεταλλευτεί» το ρόστερ να βάλει τις πινελιές του, ώστε οι Κιτρινόμαυροι να διεκδικήσουν όσα έθεσε σαν στόχο δημόσια η διοίκηση.
Από τον έμπειρο κόουτς προφανώς περιμένουμε να αλλάξουν πολλά, όχι όμως από σήμερα. Όποιος πιστεύει ότι θα δει κάτι συγκλονιστικά διαφορετικό σήμερα από τον Πάρντιου, πλανάτε πλάνη οικτράν. Δεν πρόκειται να γίνει κι αυτό καλό θα είναι να το έχουν όλοι στο μυαλό τους πριν αρχίσουν τις κρίσεις.
Για μένα (αν προφανώς δεν γίνει κάτι συγκλονιστικό στο μεσοδιάστημα), η ώρα της… κρίσης για τον Πάρντιου θα έρθει μετά το Μουντιάλ. Όταν θα έχει χρόνο να δουλέψει με την ομάδα, όταν θα έχει περάσει αρκετό χρόνο με την ομάδα. Ναι τότε, όλοι μας, μπορούμε να μπούμε σε μια διαδικασία κρίσης. Η επιλογή των λέξεων δεν είναι τυχαία. Κρίση όχι αξιολόγηση. Ο Πάρντιου δεν είναι κανένας τυχαίος. Είναι μέσα στα μεγαλύτερα ονόματα προπονητών που έχουν δουλέψει στην Ελλάδα. Να μην μπερδευόμαστε λοιπόν.
Στο δια ταύτα, διότι ξεφύγαμε λιγάκι, μπορεί ο Πάρντιου να δοκίμασε πολλά, αυτές τις λίγες προπονήσεις που έκανε με την ομάδα, λίγα όμως είναι αυτά που θα αλλάξει. Δεν πιστεύω δηλαδή ότι θα υπάρξουν συγκλονιστικές αλλαγές στον καταρτισμό της ενδεκάδας, ή σε γενικές γραμμές στην τακτική. «Πινελιές» (τι ωραίο ποδοσφαιρικό κλισέ) ίσως βάλει, όχι τόσες όμως για να φτιάξει έναν νέο πίνακα.
Ο ΑΡΗΣ έχει ανάγκη τη νίκη σήμερα για πολλούς και διάφορους λόγους. Όχι μόνο αγωνιστικούς, αλλά και ψυχολογικούς. Νίκη σε ένα ντέρμπι, κάτι που του στέρησε η τύχη και οι συγκυρίες, σε εκείνο που προηγήθηκε.