Πάλι καλά που ο ΑΡΗΣ δεν βρέθηκε να χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο μετά το τέλος του αγώνα κόντρα στον ΟΦΗ, εξαιτίας του… τσουβαλιού με τις τελικές που έχασε για να φτάσει ακόμα και σε μία ευρεία νίκη.
Οι “κιτρινόμαυροι” έκαναν ένα από τα πιο παραγωγικά τους παιχνίδια σε επίπεδο καλών ευκαιριών φέτος, για αυτό και το τελικό 1-0 μοιάζει πολύ φτωχό με βάση την εικόνα του αγώνα. Μέσα σε αυτή την αστοχία όμως, υπάρχει κάτι θετικό. Και αυτό είναι ο τρόπος με τον οποίο ο ΑΡΗΣ έφτασε την παραγωγή αυτών των φάσεων.
Από τη μία το εύκολο πόρισμα είναι οι χώροι που έδωσε άπλετα ο ΟΦΗ στην πλάτη του, προσφέροντας στην ομάδα του Άκη Μάντζιου τις προϋποθέσεις για να γίνει πιο εύκολα απειλητική. Υπάρχουν όμως κάμποσα παραδείγματα αντίστοιχων αγώνων στον 1ο γύρο, όπου οι “κιτρινόμαυροι” είχαν ίδιες ή παρόμοιες προϋποθέσεις αλλά υστερούσαν σε ταχύτητα μετάβασης ή σωστές αποφάσεις στο τελευταίο τρίτο.
Ηδη από τα προηγούμενα ντέρμπι η ομάδα έδειχνε κάτι παραπάνω σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού και χθες το παρουσίασε σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό. Δηλαδή την αρκετά γρήγορη μετάβαση της μπάλας στους χώρους του αντιθπάλου, βρίσκοντας σε αρκετές περιπτώσεις τον ΟΦΗ σε ανισορροπία και απειλώντας με καταιγιστικούς ρυθμούς σε συγκεκριμένα κομμάτια του αγώνα.
Μία βελτίωση που θα βοηθήσει σημαντικά σε αντίστοιχα παιχνίδια στη συνέχεια του πρωταθλήματος. Θα πρέπει όμως να βρει και την ουσία στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου για να έχει αντίκρισμα όλο αυτό.