Η αγάπη του Λίντσεϊ Ρόουζ αποτυπώθηκε για ακόμη μία φορά μέσα από τα λεγόμενά του, αυτή τη φορά σε συνέντευξη που παραχώρησε σε γαλλική ιστοσελίδα.
Ο 28χρονος στόπερ μίλησε για τη νέα του εμπειρία στην Πολωνία με τη Λεγκία αλλά δεν άφησε έξω από τη συζήτηση τον ΑΡΗ, περιγράφοντας συγκλονιστικά τη στιγμή της αποχώρησής του από την ομάδα.
Διαβάστε όσα δήλωσε, παρακάτω…
Για την παρουσία του στον ΑΡΗ: «Όπως και στην Βαλενσιέν, έτσι και στον ΑΡΗ ταίριαξα αμέσως. Ιδιαίτερα, γνώρισα τον πρώην συμπαίκτη μου εκεί, τον Νικολά Ντιγκινί, ο οποίος με βοήθησε να προσαρμοστώ. Ένιωσα σαν στο σπίτι μου, αλλά το συναίσθημα ήταν ίσως πενταπλάσιο σε σύγκριση με τη Βαλενσιέν, επειδή ο ενθουσιασμός για το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα είναι τόσο δυνατός. Σήμερα μιλάω ελληνικά, το ίδιο και ο γιος μου. Ανθρώπινα και ποδοσφαιρικά το χάρηκα σε μεγάλο βαθμό… ήταν εξαιρετικό!
Καθώς έφευγα από το κλαμπ, έκλαψα στο αυτοκίνητο. Δέθηκα τόσο πολύ και δέθηκα με τους ανθρώπους εκεί. Έφυγα με πόνο καρδιάς. Ακόμα κι έτσι, προσέξτε, είμαι πολύ χαρούμενος που ήρθα στη Λέγκια Βαρσοβίας».
Για το αν ζουν το ποδόσφαιρο με περισσότερο πάθος στην Ελλάδα από τη Γαλλία: «Δεν υπάρχει σύγκριση! Προσέχω τα λόγια μου. Δεν είναι δυνατή η σύγκριση. Προσοχή, η Γαλλία είναι χώρα του ποδοσφαίρου, παθιασμένη αλλά η τρέλα στην Ελλάδα είναι απλά απίστευτη. Το νιώθεις κάθε μέρα, στο δρόμο, στο σούπερ μάρκετ. Στο γήπεδο ο κόσμος έρχεται δύο ώρες πριν για να παρακολουθήσει την προθέρμανση του αγώνα. Δεν το έχω δει ούτε το βρήκα ποτέ στη Γαλλία. Εκτός ίσως από τη Μασσαλία, τη Λανς ή τη Λυών, συλλόγους με ισχυρή ταυτότητα αλλά κατά τα άλλα είναι ασύγκριτος με τους υπόλοιπους. Οι άνθρωποι ζουν για την ομάδα τους, είναι σχεδόν θρησκεία.
Για την μεταγραφή του στη Λέγκια: «Πέρασα ένα «μάθημα» στην Ελλάδα. Ένας σύλλογος όπως η Λέγκια είναι ένας σαν τους κορυφαίους 5 στη Γαλλία. Είναι ένας σύλλογος ευρωπαϊκού επιπέδου που παίζει κάθε χρόνο τα προκριματικά για το Champions League. Φέτος είμαστε στο Europa League. Στο τέλος της παρουσίας μου στον ΑΡΗ, είχα αρκετές προτάσεις από ελληνικούς και ξένους συλλόγους, ακόμη και προσφορές για να επιστρέψω στη Γαλλία. Ωστόσο, το να πάω στη Λέγκια Βαρσοβίας ήταν μια επιθυμία από την πλευρά μου: με αγόρασαν έτσι ήθελαν να είμαι μέρος της ομάδας τους. Επίσης, είμαι άνθρωπος γεμάτος εμπειρίες και το να πάω στην Πολωνία είναι μια επιπλέον εμπειρία ζωής».
Για τις ομοιότητες και τις διαφορές στην Πολωνία με την Ελλάδα και τον ΑΡΗ: «Ο ενθουσιασμός των οπαδών είναι απλά απίστευτος. Είναι ένα καυτό κοινό, που αγαπάει το ποδόσφαιρο και τραγουδάει ασταμάτητα. Ο κόσμος ζει για το κλαμπ, με υποστηρικτές που έχουν τατουάζ στο δέρμα τους το λογότυπο της Λέγκια! Αυτή είναι η ομοιότητα που παρατηρώ με τον Άρη. Είναι απλά εντυπωσιακό να είσαι παρών κάθε δεύτερη εβδομάδα σε αυτό το πολύ καυτό γήπεδο! Η διαφορά που μπορώ να σημειώσω όμως είναι σε επίπεδο υποδομών. Στην καριέρα μου, είχα την ευκαιρία να προπονηθώ με την Άρσεναλ και ειλικρινά το προπονητικό κέντρο της Λέγκια Βαρσοβίας είναι του ίδιου επιπέδου, αν όχι περισσότερο. Είναι πολύ υψηλού επιπέδου. Ο ιδιοκτήτης επενδύει πάρα πολλά χρήματα: είναι καλός άνθρωπος κοντά στην ομάδα του και στους παίκτες του».