Με μία άνετη νίκη και ένα εμφατικό 3-0, ξεκίνησε η ομάδα μας τις μάχες του φετινού πρωταθλήματος.
Ο ΑΡΗΣ μπήκε με το δεξί και πρόσθεσε τους πρώτους τρεις βαθμούς στη συγκομιδή του.
Αυτή ήταν η τέταρτη φετινή νίκη της ομάδας σε επίσημο αγώνα, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε τις τρεις ευρωπαικές νίκες, δύο επί της Γκόμελ και μία επί της Μακάμπι.
Έχει σημασία που το αναφέρω, γιατί όπως είδαμε, όλη η υπόλοιπη «παρέα» των ανταγωνιστών μας, τώρα πραγματοποίησαν τις πρώτες τους νίκες, σε επίσημα παιχνίδια.
Υπενθυμίζω ότι ο ΑΡΗΣ είναι η μοναδική ελληνική ομάδα που έκανε νίκες στην Ευρώπη.
Την ίδια ώρα που ο Ολυμπιακός σε πέντε αγώνες έχει τέσσερις ισοπαλίες και μία ήττα, ενώ Παναθηναικός και Π.Α.Ο.Κ. σε δυο αγώνες, είχαν απολογισμό από μια ισοπαλία και μία ήττα ο καθένας.
Στον αγώνα της πρεμιέρας η ομάδα έδειξε στοιχεία, τόσο θετικά, όσο και αρνητικά.
Σαφώς κι αυτό που μετράει είναι η νίκη, ωστόσο η εικόνα της ομάδας, ειδικά στο πρώτο 45λεπτο, έδειξε κάποια λειτουργικά προβλήματα σε συγκεκριμένες θέσεις και χώρους.
Υπήρξαν κάποιες ολιγωρίες και λανθασμένες επιλογές στην άμυνα (κυρίως στα πλευρά), ενώ φάνηκε για ακόμη μια φορά, μια υπολειτουργία στο χώρο του κέντρου.
Το βέβαιο είναι πως αυτοί που πρέπει είδαν όλα αυτά τα λάθη και τις αδυναμίες, τα κατέγραψαν και ξέρουν καλύτερα από τον καθένα τι ακριβώς πρέπει να κάνουν.
Κανένας από όλους εμάς, δεν γνωρίζει καλύτερα από τον προπονητή και τους ανθρώπους της ομάδας.
Ξεκάθαρο.
Όλα τα άλλα είναι λόγια του αέρα…
Γιατί αρκετοί είναι αυτοί που έχουν παρερμηνεύσει κάποια πράγματα και «ξεφεύγουν»…
Ποτέ δεν μου άρεσε να κάνω τον εξυπνάκια, ή τον «ξερόλα» ή τον δήθεν «ειδικό», όπως όλοι αυτοί οι «κατά φαντασίαν προπονητές» και οι επίδοξοι «μουρίνιο του φειζμπουκ» και των ραδιοφώνων…
Ορισμένοι τύποι όμως, πραγματικά έχουν «ξεφύγει» και το χειρότερο όλων, με τις πρακτικές τους και τον αλαζονικό τρόπο που λειτουργούν, δείχνουν ασέβεια στην ομάδα, στον προπονητή και στη προσπάθεια των ποδοσφαιριστών.
Ασφαλώς και όλοι έχουμε το δικαίωμα να κρίνουμε και να καταγράψουμε αυτά που είδαμε, είτε αυτά είναι θετικά είτε είναι αρνητικά, αλλά, έως ένα σημείο και χωρίς να περνάμε τις γραμμές.
Δημοκρατία έχουμε και η ελευθερία του λόγου, αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα.
Μέχρι ενός σημείου όμως…
Θέλει προσοχή πριν πούμε ή γράψουμε οτιδήποτε, πριν κάνουμε την οποιαδήποτε κρίση για την εικόνα της ομάδας και πριν εκφράσουμε τον όποιο προβληματισμό μας.
Επίσης, καλό θα είναι (για ορισμένους που πιθανόν θα ήθελαν από την ομάδα να βγάζει φωτιές…) να σκεφτούμε ότι βρισκόμαστε στις 22 Αυγούστου, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η ομάδα ΞΕΚΆΘΑΡΑ δεν είναι έτοιμη (όπως φυσικά δεν είναι καμία ομάδα έτοιμη αυτή τη περίοδο).
Θα ήταν παράλογο και περίεργο, να βλέπαμε μια έτοιμη ομάδα αυτή την εποχή, που να πετάει.
Ο ΑΡΗΣ είναι μια καινούργια ομάδα, όπου άλλαξε σημαντικά το δυναμικό του και χτίζεται βήμα-βήμα καθημερινά από τις 17 Ιουνίου, όταν και ξεκίνησε η προετοιμασία, με πολλή δουλειά και μεγάλη προσπάθεια από όλους.
Είναι δεδομένο ότι έχει ακόμη δρόμο και χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια και δουλειά, μέχρι να αποκτήσει ομοιογένεια, να χτίσει συνοχή, να βρει αγωνιστική (και όχι μόνο) χημεία και βέβαια, να πιάσει τα επιθυμητά επίπεδα ετοιμότητας και απόδοσης.
Μέχρι να γίνει αυτό, ο στόχος και το ζητούμενο είναι να έρχονται οι νίκες κι ας μην βλέπουμε το φανταστικό ποδόσφαιρο και το υπερθέαμα.
Αν και προχθές, ειδικά στο δεύτερο μέρος, ήταν στιγμές που βλέπαμε σπουδαίο ποδόσφαιρο, με θαυμαστές κινήσεις και ενέργειες.
Το ζητούμενο στον αγώνα με τον Λεβαδειακό ήταν η νίκη και τίποτα άλλο.
Ήταν πρεμιέρα, όπου ξέρουμε τι γίνεται και πάντα εγκυμονεί κινδύνους αν δεν είσαι σοβαρός, μετρημένος και αποτελεσματικός.
Δεν ήταν εύκολος αντίπαλος ο Λεβαδειακός.
Έχει καλή ομάδα και έναν προπονητή που έχει φτιάξει ένα δυνατό και αξιόμαχο σύνολο.
Ήρθε και αγωνίστηκε απελευθερωμένα, απολαμβάνοντας την επάνοδο του στη μεγάλη κατηγορία και έδειξε ότι θα είναι ένα σκληρό καρύδι που θα κάνει πολλές ζημιές.
Να το θυμηθείτε…
Όσον αφορά τη δική μας την ομάδα, θα επισημάνω δύο στοιχεία.
Το πρώτο, είναι το γεγονός ότι ο χρόνος δουλεύει για εμάς.
Κάθε μέρα που περνάει, η ομάδα θα δένει ακόμη περισσότερο, θα βελτιώνεται η ομοιογένεια, θα μεγαλώνει ο βαθμός συνοχής και τα αποτελέσματα θα τα βλέπουμε στο γήπεδο.
Το δεύτερο στοιχείο που επίσης θα κρατήσω, είναι ότι ο φετινός ΑΡΗΣ, δείχνει ότι φτιάχνει μια ομάδα με προσωπικότητα.
Ο ΑΡΗΣ προχθές, είχε τον αέρα της μεγάλης ομάδας.
Έχει τους έμπειρους και ποιοτικούς ποδοσφαιριστές οι οποίοι εύκολα ή δύσκολα, με μια καλή ατομική ενέργεια, με έναν ωραίο συνδυασμό, μπορούν να βρουν τους χώρους και τους τρόπους να ξεκλειδώνουν άμυνες και να παίρνουν αυτούς τους αγώνες, χωρίς προβλήματα.
Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, με τις διορθωτικές κινήσεις που έκανε ο Μπούργος, η ομάδα έδειξε αρετές που μπορούν να μας κάνουν να αισιοδοξούμε για τη συνέχεια.
Είπαμε όμως.
Θέλει δουλειά.
Ακόμη τώρα αρχίσαμε…
Ήταν η πρώτη από τις 36 μάχες που θα δώσει η ομάδα, ως τα μέσα του επόμενου Μαίου, όποτε και θα έχει ολοκληρωθεί η διοργάνωση του πρωταθλήματος (νομίζω στις 14/5 έχει προγραμματιστεί το φινάλε).
Μια διοργάνωση, στην οποία ο πήχης έχει ανέβει ακόμη ψηλότερα.
Λογικό, όταν τα δύο προηγούμενα χρόνια, ο ΑΡΗΣ πραγματοποίησε πορεία πρωταθλητισμού και πήρε πανάξια την 3η θέση (χάνοντας καθαρά από εξωαγωνιστικούς παράγοντες και τίποτα άλλο τη 2η…)
Λογικό, όταν με γεωμετρική πρόοδο κάθε χρόνο, ο ΑΡΗΣ αυξάνει τη βαθμολογική του συγκομιδή και μειώνει την ψαλίδα με την κορυφή και από τους 49 βαθμούς που βρίσκονταν πίσω τη περίοδο 2019-20, την μείωσε πέρσι στους 21 βαθμούς!
Λογικό, όταν μέσα σε τρία χρόνια, ο ΑΡΗΣ έχει εξανεμίσει τη βαθμολογική διαφορά με τη δεύτερη θέση και από τους 31 βαθμούς που βρίσκονταν πίσω τη περίοδο 2019-20, την μείωσε στους 2 βαθμούς πέρσι!!
«Ο ΑΡΗΣ θα διεκδικήσει και τους δύο εγχώριους στόχους», έγραψε στη δημόσια δήλωση του την περασμένη Παρασκευή ο Θόδωρος Καρυπίδης και έκανε όλους εμάς τους μεγαλύτερους, να γυρίσουμε με συγκίνηση και νοσταλγία πολλά χρόνια πίσω, τότε που η διεκδίκηση του πρωταθλήματος για τον ΑΡΗ ήταν ένας στόχος αυτονόητος και δεδομένος.
Απόλυτα εναρμονισμένοι στον στόχο, τόσο ο Ερμάν Μπούργος όσο και οι ποδοσφαιριστές, το δηλώνουν χωρίς ενδοιασμούς και υπεκφυγές:
«Η ομάδα δουλεύει προς αυτή την κατεύθυνση (διεκδίκηση του πρωταθλήματος) πριν από την έναρξη της προετοιμασίας. Μοιραζόμαστε με τον Πρόεδρο τα ίδια όνειρα», είπε στη συνέντευξη Τύπου ο κόουτς.
«Στόχος μας είναι να διεκδικήσουμε το πρωτάθλημα», λένε όλοι οι ποδοσφαιριστές μας, γιατί πολύ απλά το θέλουν, αλλά το σημαντικότερο, το πιστεύουν.
Πιστεύουν στους εαυτούς τους, πιστεύουν στις δυνάμεις τους, πιστεύουν στις ικανότητές τους, πιστεύουν στο ταλέντο τους.
Αυτή η πίστη, έχει μεταλαμπαδευτεί και στον κόσμο.
Πλέον έχουν αρχίσει να το πιστεύουν και οι χιλιάδες οπαδοί του Συλλόγου.
Ο ΑΡΗΣ, η αγαπημένη τους ομάδα, μπορεί, έχει τις δυνατότητες να διεκδικήσει μέχρι τέλους το πρωτάθλημα.
Είπαμε.
Δεν πετάμε στα σύννεφα.
Όλοι ξέρουμε ότι μόνο εύκολο δεν είναι.
Ξέρουμε σε ποια χώρα ζούμε και τι παίζεται στο ελληνικό ποδόσφαιρο…
Μακάρι να μπορούσε να πάρει το πρωτάθλημα μια ομάδα όπως ο ΑΡΗΣ και να έδινε μια ανάσα ζωής στο ελληνικό ποδόσφαιρο και να άφηνε μια αχτίδα ελπίδας ότι κάτι μπορεί να αλλάξει σε αυτό το χώρο που βρωμά και ζέχνει από τη διαφθορά, τη διαπλοκή και την αναξιοπιστία.
Θα δούμε…
Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι θα γίνει και αν ο ΑΡΗΣ θα κατακτήσει τον τίτλο μετά από 77 ολόκληρα χρόνια.
Αυτό που ξέρουμε όμως σίγουρα, είναι ότι αυτός ο ΑΡΗΣ, μπορεί και θα το διεκδικήσει το πρωτάθλημα
Θα το διεκδικήσει κι ότι γίνει.
Η επόμενη στάση, είναι το Αγρίνιο.
Μια εξαιρετικά δύσκολη αποστολή την Κυριακή (19:00), με αντίπαλο τον Παναιτωλικό, μια καλή ομάδα, η οποία έχει καθιερωθεί στη Superleague και σίγουρα, μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι αγωνίζεται ανελλιπώς τα τελευταία δέκα χρόνια στη μεγάλη κατηγορία.
Χρειάζεται καλή προετοιμασία, σοβαρότητα, αγωνιστική πειθαρχία και φυσικά αποτελεσματικότητα.
Θα είναι ιδεατό να κάνουμε το δύο στα δύο.