Τα σήματα και η πρακτική

από Νίκος Παπαδόπουλος

Η προχθεσινή συνέντευξη του Ρόμπερτ Παλίκουτσα ήταν κάτι σαν… “to know us better”  που έλεγε και ο Χρόνης Εξαρχάκος με τέτοια χάρη στην ταινία “Ο Κατεργάρης”.  Να γνωστούμε καλύτερα με πιο απλά λόγια. Στην προκειμένη περίπτωση ο Κροάτης με τον κόσμο της ομάδας.

Μέσα από περίπου 2 χιλιάδες λέξεις ο 44χρονος συστήθηκε στον ευρύτερο οργανισμό του ΑΡΗ. Είναι ο καινούργιος κρίκος που μπήκε στην αλυσίδα της ΠΑΕ. Φυσιολογικά πολλά περιστρέφονται γύρω από αυτόν και όλοι προσπαθούσαν να μπουν τόσο καιρό στο μυαλό του. Μέχρι που αυτός άνοιξε την πόρτα, μέχρι εκεί που ήθελε και έκρινε ότι χρειαζόταν.

Πρόκειται άλλωστε για έναν άνθρωπο που μετράει μόλις δύο εβδομάδες και κάτι σε ένα νέο περιβάλλον για τον ίδιο. Νέα χώρα, νέα πόλη, άνθρωποι, κουλτούρα… Ακόμα προσαρμόζεται ως αθλητικός διευθυντής και ως άνθρωπος, δείχνοντας ωστόσο σε πρώτη φάση να κάνει γοργά βήματα στον προγραμματισμό και κυρίως στην αντίληψη που δείχνει να έχει για την κατάσταση στο κλαμπ.

Ο Παλίκουτσα έχει προλάβει να διαμορφώσει μία πρώτη ολοκληρωμένη εικόνα των αναγκών που υπάρχουν. Ακαδημίες, περαιτέρω οργάνωση και στελέχωση έξω από αγωνιστικό τμήμα, πειθαρχία, νοοτροπία και άλλα πολλά.

Για όσους βρίσκονται κοντά στο περιβάλλον της ομάδας. δεν είναι… η Αμερική. Οσα ανέφερε είναι τα αυτονόητα και λίγο πολύ γνωστά στους παροικούντες του ΑΡΗ. Ηρθε όμως διαβασμένος και φρόντισε να αποκτήσει πολύ γρήγορα εικόνα για το περιβάλλον στο οποίο θα δουλέψει, ώστε να διαμορφώσει τον άξονα των θεμάτων που θα βάλει στην ατζέντα του παράλληλα με το αγωνιστικό που είναι το αυτονόητο. Αυτό δείχνει όρεξη και αντίληψη. Δύο στοιχεία που δημιουργούν μία αισιοδοξία, μαζί με την ηρεμία και την αυτοπεποίθηση που βγάζει ως χαρακτήρας.

Η θεωρία ή τα “σήματα” όπως λένε στις σχολές οδηγών, είναι καλή. Το έχει το κόνσεπτ. Το δύσκολο όμως είναι η εφαρμογή και εκεί θα κριθεί σε βάθος χρόνου.

Ο Παλίκουτσα πρέπει σταδιακά να τα περάσει όλα αυτά στην πράξη. Να ποδοσφαιροποιήσει το κλαμπ στη νοοτροπία και στη λειτουργία του από το προπονητικό κέντρο ως τα γραφεία. Είναι σημαντικό να έχεις έναν άνθρωπο καθημερινά που βλέπει και “τρέχει” διαφόρου είδους ζητήματα. Ένας πρόεδρος δεν έχει χρόνο για αυτά και σίγουρα όχι την εξειδίκευση ενός αθλητικού διευθυντή.  Δεν βγαίνει όμως από την εξίσωση και ειδικά ένας δραστήριος πρόεδρος όπως ο Καρυπίδης.

Για τον Παλίκουτσα είναι πολύ σημαντικό να βρει χημεία με τον Καρυπίδη. Να ταιριάξουν τα χνώτα τους σε βάθος χρόνου και να του λύσει τα χέρια έχοντας φυσικά τα εφόδια για να το κάνει. Να τον γλιτώσει από… Μήτρογλου, Ζερβίνιο, Πάρντιου, Μπούργος και άλλες τέτοιες άστοχες επιλογές σε αγωνιστικό επίπεδο που εκτροχιάζουν μία χρονιά ή από βεβιασμένα μακροπρόθεσμα συμβόλαια (πχ Γκρέι).

Η οργάνωση και η παρουσία ενός αθλητικού διευθυντή στην καθημερινότητα της ΠΑΕ είναι σημαντικά. Είναι αυτός που θα δώσει την ποδοσφαιρική και τεχνοκρατική κατεύθυνση που χρειάζεται το κλαμπ. Θα διαμορφώσει σε μεγάλο βαθμό την αγωνιστική φιλοσοφία, με το agressive παιχνίδι πρώτου ρόλου που του αρέσει να είναι και αυτό που ταιριάζει σε μία ομάδα όπως ο ΑΡΗΣ.

Για την ώρα ο Παλίκουτσα… αγοράζει και παράλληλα “πουλάει” σιγά-σιγά. Ακόμα είναι πολύ νωρίς για να πούμε κάτι περισσότερο απ’ όσα γράφτηκαν παραπάνω.  Νωρίς να ενθουσιαστούμε την ελληνοποίηση που θέλει πχ. ή να προβληματιστούμε με κάτι άλλο; Χρειάζεται χρόνο και κυρίως να ολοκληρωθούν τα πλέι οφ ώστε να γίνει σταδιακά πιο καθαρή η εικόνα για τη νέα σεζόν. Τα επόμενα δέκα παιχνίδια θα κρίνουν λίγα αλλά σημαντικά πράγματα για την επόμενη μέρα, την οποία ο Παλίκουτσα ήδη ‘τρέχει” στον βαθμό που μπορεί.

Και κάτι για προπονητή… 

Ο Παλίκουτσα δεν μιλάει δημόσια για αυτό το θέμα, όπως δεν μιλάει και για ποδοσφαιριστές. Και είναι απόλυτα λογικό όταν η ομάδα μπαίνει στα πλέι οφ και έχει μπροστά της δέκα σημαντικά παιχνίδια.

Ενδεχομένως η πορεία της ομάδας να καθορίσει έως ένα σημείο τις εξελίξεις και δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το οποιοδήποτε ενδεχόμενο για τον πάγκο της ομάδας. Το θέμα όμως δεν είναι μόνο εάν ο Τερζής και ο κάθε Τερζής κάνει “εννιά στα εννιά” ή “δέκα στα δέκα”. Το θέμα για την επιλογή προπονητή να είναι να κρίνεις ότι κάνει καλή δουλειά και πρωτίστως μπορεί να κάνει τη δουλειά που πρέπει στο διάστημα της προετοιμασίας. Αυτά είναι τα βασικά κριτήρια και ο Παλίκουτσα αυτός που θα αποφασίσει.

Για την ώρα πάντως είναι άτοπο να αναπτύσσουμε συζητήσεις για το θέμα του προπονητή, από τη στιγμή που και στον ίδιο τον ΑΡΗ δεν φαίνεται να ασχολούνται ακόμα τόσο “ζεστά” με αυτό το ζήτημα όπως κάνουν με άλλα.

Προτεινόμενα Άρθρα