Ο ΑΡΗΣ δεν ξέχασε αυτό που έπαιζε πέρυσι, ούτε την εικόνα της Αστάνα ή των φιλικών… Το σημειώναμε στο προβληματικό ξεκίνημα των δύο πρώτων αγωνιστικών ή ακόμα και στο παιχνίδι των απουσιών κόντρα στον Απόλλωνα Σμύρνης. Και χθες ήρθε η μεγαλύτερη επιβεβαίωση ενός πορίσματος στο οποίο καταλήγει κάποιος που ζυγίζει τα δεδομένα, κρίνει λογικά και όχι εν θερμώ ή βάσει προσώπων.
Δεν έγινε ξαφνικά ο Μάντζιος ακατάλληλος για το υπάρχον ρόστερ αλλά ούτε και το ίδιο το ρόστερ “λίγο”… Και χθες ήταν μία τρανή απόδειξη.
Δεν είναι το σκορ. Ας κέρδιζε και με 3-0 ή 2-0. Το σκορ βοηθάει στην αυτοπεποίθηση. Μέχρι εκεί… Η ουσία του χθεσινού βρίσκεται στην εικόνα της ομάδας. Στην τακτική πειθαρχία και το ομαδικό πνεύμα. Ηταν μία “έκρηξη” καθαρού μυαλού και ενότητας του γκρουπ, που πριν λίγο καιρό προβλημάτιζε. Μαζί το έκανε τότε, μαζί αντέδρασε και στα τελευταία δύο ματς.
Το ομαδικό πνεύμα έσβησε, για την ώρα, τα σύννεφα πάνω από τα αποδυτήρια. Διάφορα άλλα εσωτερικά ζητήματα μπήκαν στην άκρη και ο ΑΡΗΣ έφτασε μία ανάσα από τις εμφανίσεις του περασμένου καλοκαιριού και φυσικά από την εικόνα της περσινής σεζόν. Εντάσεις για μεγάλα διαστήματα, καλή άμυνα και το compact σύνολο για το οποίο συζητούσε όλη η Ελλάδα. Compact αγωνιστικά αλλά και πνευματικά.
Το έβλεπες στους πανηγυρισμούς. Το έβλεπες σε φάσεις αυτοθυσίας όπως το σπριντ του Σούντγκρεν που μετέπειτα έφερε και το γκολ του Εντιαγέ. Είχαν άλλη διάθεση οι παίκτες. Το γούσταραν τόσο πολύ. για πρώτη φορά φέτος.
Οι δύο τελευταίοι αγώνες και κυρίως ο χθεσινός, είναι τα καλύτερα παραδείγματα ότι ο ΑΡΗΣ δεν ξέχασε τη μπάλα που ξέρει. Ο Μάντζιος δεν έχασε τη μπάλα τακτικά, ούτε τα αποδυτήρια.
Ο ΑΡΗΣ… βρίσκει τα λογικά του. Δεν νίκησε τον Παναιτωλικό. Τους εσωτερικούς του “δαίμονες” νίκησε. Απλά οι Αγρινιώτες βρέθηκαν στη μέση και την πλήρωσαν.
Δεν έγινε Μπαρτσελόνα η ομάδα φυσικά… Χθες έκανε 54 λαθή. Άλλα φάνηκαν, άλλα όχι. Έχει δρόμο ακόμα. Και σε αυτόν τον δρόμο βοηθούν μόνο οι νίκες που… μαζεύονται σιγά-σιγά και έχουν πολύπλευρα οφέλη.
Εάν ο ΑΡΗΣ εξαλείψει εντελώς όσα τον ταλαιπώρησαν τις προηγούμενες εβδομάδες, θα διαχειριστεί μόνο το δύσκολο και απαιτητικό πρόγραμμα που έχει μπροστά του, με ντέρμπι και άλλες δύσκολες αποστολές. Θα δοκιμαστεί σε αυτά τα ματς.. Σχεδόν όλα όμως είναι όπως το χθεσινό. Μιλάμε φυσικά για ομάδες με άλλη ποιότητα αλλά με την ίδια τάση να παίξουν ποδόσφαιρο και να αφήσουν χώρους.
Οσα έβγαλε η ομάδα τακτικά στο χθεσινό παιχνίδι, είναι η βάση για τη συνέχεια. Το είδαμε ειδικά στο γκολ του Μπερτόγλιο αλλά και στη φάση του Γκάμα, όταν ακόμα ο Παναιτωλικός δεν έδινε πολλούς χώρους. Ο ΑΡΗΣ όμως είτε τους δημιουργούσε είτε έβρισκε τον τρόπο σε λιγότερα μέτρα. Και σε αυτό πέραν της πειθαρχίας τακτικά, καθοριστικό ρόλο έπαιξε η απόδοση των Σούντγκρεν-Γκάνεα των οποίων τα ανεβάσματα βοήθησαν σε συνδυαστικές φάσεις και την υπεραριθμία που είναι σημαντική στο σετ παιχνίδι.
Υ.Γ. Πριν μερικές εβδομάδες αρκετοί “έβραζαν” για τον Μάντζιο. Τότε όμως ο Καρυπίδης επέδειξε παραγοντική ωριμότητα και δεν ακολούθησε το όλο κλίμα. Η έως τώρα αντίδραση της ομάδας, τον δικαιώνει.