Το φετινό καλοκαίρι είχε πολλές αποχωρήσεις για τον ΑΡΗ. Άλλες δεν… ακούμπησαν ιδιαίτερα τον κόσμο… Άλλες όμως πείραξαν πολλούς.
Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει και ο Εμάνουελ Σάκιτς. Δύο χρόνια στην ομάδα αλλά από τους πιο σταθερούς και από εκείνους τους παίκτες που έδιναν πάντα ό,τι είχαν μέσα στο γήπεδο. Από τα λεγόμενα… σκυλιά, στα μάτια του κόσμου
Ο Αυστριακός δεν πανηγύρισε κάποιον τίτλο, όπως θα ήθελε. Στο “αντίο” του όμως μέσα από το AllAboutARIS, σημείωσε ότι θα κουβαλάει πάντα το γκολ κόντρα στην ΑΕΚ… για τον Άλκη.
Δεν ήθελε να φύγει και δεν κρύφτηκε για το πώς νιώθει. Την ίδια ώρα όμως αντιλαμβάνεται τον τρόπο που λειτουργεί το ποδόσφαιρο, επιδεικνύοντας την ίδια ωριμότητα που έδειχνε μέσα στο γήπεδο την τελευταία διετία.
Χθες η ΠΑΕ αποχαιρέτησε τον Αυστριακό,. Σήμερα αυτός παίρνει τη σκυτάλη και αποχαιρετάει τον κόσμο του ΑΡΗ μέσα από μία χαλαρή κουβέντα που είχαμε μαζί του.
– Πως νιώθεις που έφυγες μετά από δύο χρόνια;
“Να σου πω την αλήθεια; Σκ@τ@.. Εγώ και η σύντροφός μου αγαπήσαμε τη Θεσσαλονίκη και τον κόσμο της. Ηταν απίστευτη η αγάπη που πήραμε από τον κόσμο, όπου και να πηγαίναμε. Τρομερός κόσμος. Δεν είναι ωραίο που έφυγα αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο”.
-Πριν το ματς των πλέι οφ με την ΑΕΚ, έκανες μία ανάρτηση που έμοιαζε με “αντίο”.
“Ναι, αυτό ανακοίνωσα. Δεν είπα όμως ότι δεν θα ξαναπάιξω στο γήπεδο αυτό. Δεν ήταν απόφαση. Περισσότερο τοποθέτηση. Κανένας όμως από το κλαμπ δεν μου έκανε πρόταση. Δεν μου είπαν κάτι. Και κάπως έτσι λύσαμε και τη συνεργασία μας. Εγώ δεν ήθελα να φύγω αλλά ο ΑΡΗΣ προφανώς δεν με ήθελε. Ετσι είναι η μπάλα. Εδωσα τα πάντα για αυτή την ομάδα και χαίρομαι που ήμουν κομμάτι των όσων πέτυχε την προηγούμενη διετία”.
-Επειδή πολλοί αντιλήφθηκαν ότι δεν ένιωθες καλά με τη διαχείριση του προπονητή, σε επήρεασε ότι για καιρό ήσουν ουσιαστικά εκτός ομάδας;
-Φυσικά και με επηρέασε. Ολοι με ξέρουν και τι μπορώ να δώσω. Επέδειξα επαγγελματισμό για δύο χρόνια. Δεν ήταν και το καλύτερο για μένα που τέθηκα εκτός ομάδας χωρίς λόγο. Κάθε προπονητής όμως έχει το δικό του πλάνο και το σέβομαι. Δεν ήμουν χαρούμενος με αυτή την κατάσταση και έψαχνα εξήγηση, αλλά κανένας δεν μου είπε κάτι. Οταν όμως η ομάδα και ο προπονητής με χρειάστηκαν, ήμουν εκεί και δεν έκανα μ@λ@κι@”.
– Καλές και κακές στιγμές από αυτή τη διετία…
“Την πρώτη σεζόν, όλη… Η κατάκτηση της 3ης θέσης ήταν σημαντικό επίτευγμα για εμάς. Θα έπρεπε να είμαστε 2οι αλλά χάσαμε πολλά ματς προς το τέλος εκείνης της σεζόν. Τι άλλο να σου πω… Το γκολ με την ΑΕΚ και όσα είχαν προηγηθεί με τη δολοφονία του Άλκη. Εκείνη η στιγμή ήταν… τρελή για μένα. Για όλους. Απίστευτο συναίσθημα. Είναι μία στιγμή που θα κουβαλάω πάντα στην καρδιά μου. Και φυσικά η ανατροπή με την ΑΕΚ”.
Για τις κακές στιγμές, σίγουρα όταν χάσαμε στο Κύπελλο με τον Ολυμπιακό. Επίσης το 0-5 κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα. Ηταν σαν ταινία τρόμου… Στο τέλος όμως κρατάω περισσότερο τα καλά παρά τα άσχημα”.
-Πίστεύεις ότι έπρεπε να μείνεις;
“Δεν ήταν δική μου απόφαση να φύγω. Κάποιες φορές δεν ήμουν χαρούμενος. Ο ποδοσφαιριστής θέλει να παίζει, όχι να βλέπει το παιχνίδι. Κάποιες φορές σκέφτεσαι να φύγεις αλλά δεν αλλάζει το τι μπορείς να νιώθεις για ένα κλαμπ. Ο κόσμος, μου έστειλε πολλά μηνύματα για να μείνω αλλά… Μόνο ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσους με υποστήριξαν”.