Το ντέρμπι με την ΑΕΚ πήρε ένα παραπάνω μπουστάρισμα από τον οργανισμό του ΑΡΗ επειδή… το είχε ανάγκη.
Ακόμα και να κέρδισε, δεν θα κρινόταν κάτι. Περισσότερο το “εγώ” του θα ικανοποιούσε, μαζί με εκείνο του κόσμου του. Θα ήταν μία πιο γλυκιά νότα σε μία χρονιά με πολλές άνοστες στιγμές που την χαρακτήρισαν. Και σε καμία περίπτωση δεν θα ήταν μία μορφή απάντηση σε διάφορους τοξικούς που ανεβοκατεβάζουν τον ΑΡΗ από άρματα για τους δικούς τους λόγους. Ο ΑΡΗΣ δεν παίζει για να δίνει απαντήσεις… στα καφενεία. Παίζει για τον εαυτό του.
Πριν συνεχίσουμε θα κάνω κάτι που δεν θέλω αλλά για πολύ λίγο. Οσο πραγματικά τα έχετε πλάσει στο μυαλό σας με τέτοιο τρόπο που σκέφτεστε στημένα παιχνίδια και άλλες τοξικότητες, δεν είστε υποχρεωμένοι να διαβάσετε τις παρακάτω λέξεις.
Η πικρία, τα ανεκπλήρωτα “θέλω” και άλλα πολλά δεν δικαιολογούν τη “λάσπη” που πετάγεται στην ομάδα εκ των έσω. Ειναι 2023, δεν γίνεται να συζητάμε τέτοια πράγματα και να τα πιστεύουμε κιόλας. Και το γεγονός ότι αφήσαμε ως οργανισμός να περάσει αυτή η νοοτροπία για το χθεσινό παιχνίδι ή για προηγούμενα με τον Ολυμπιακό, είναι μεγαλύτερη ήττα από πολλές που έχουμε γνωρίσει μέσα στο γήπεδο.
Το “θέλω” του οργανισμού για τη νίκη υπερίσχυσε του “μπορώ”, ξεχνώντας ίσως τί ακριβώς είναι ο ΑΡΗΣ φέτος. Μία ομάδα με κακοτεχνίες, άνευρη, αδούλευτη για πολλούς μήνες και με μία χααρακτηριστική αστάθεια που την κάνει και ορισμένες φορές ευχάριστα απρόβλεπτη. Οπως με τον Ολυμπιακό για παράδειγμα.
Ο ΑΡΗΣ ολοκλήρωσε τον φετινό κύκλο αγώνων στο “Βικελίδης” θυμίζοντας σε όλους ότι φέτος έχει δύο πρόσωπα, κενά στα παιχνίδια του, ελλείψεις και λάθη που είχαμε σημειώσει πολλάκοις ότι θα τα “κουβαλάει” ως το τέλος. Απλά το θέμα είναι να τα περιορίζει.
Χωρίς Φαμπιάνο, Μπράμπετς, Νταμπό… Τον Ετέμπο να μένει εκτός διότι το μυαλό του είναι… αλλού, συν τις βάσιμες φήμες ότι προτάθηκε στην ΑΕΚ. Με μία… αναγκαστικά λάθος επιλογή όπως του Ντουκουρέ, με ένα δίδυμο στα στόπερ που δεν είχε παίξει ούτε στην προπόνηση καλά-καλά μαζί.
Και με μία ΑΕΚ που το κίνητρό της ήταν τεράστιο.
Ο ΑΡΗΣ είχε τη διάθεση, όπως και ο κόσμος του. Δεν πρέπει όμως να κρίνουμε μόνο με το “θέλω”, αλλά και με το “μπορώ”. Και ο ΑΡΗΣ δεν μπορούσε, όπως δεν μπορούσε και στα περισσότερα φετινά ντέρμπι.
Για ένα ημίχρονο βέβαια η ομάδα επιθετικά είχε πλάνο, τακτική προσέγγιση και έβγαλε φάσεις με στρωτό ποδόσφαιρο κόντρα στο ασφυκτικό πρέσινγκ της ΑΕΚ. Πήγε όμως στο ρίσκο έχοντας τον Ντουκουρέ μόνο χαφ και ένα… αταίριαστο δίδυμο στα στόπερ. Ηταν λάθος και το πλήρωσε, αλλά δεν είχε και πολλές επιλογές.
Ο Ντουκουρέ ήταν ένα αναγκαστικό λάθος αλλά έχει αφήσει τον Τσούμπερ να κάνει έξι τελικές στο πρώτο μέρος. Ε κάποια θα έμπαινε το γκολ.
Ο Τερζής πήγε με τη σύγχρονη φιλοσοφία, παιχνίδι πρώτου ρόλου, αλλά με τα λάθος εργαλεία και κόντρα σε συνθήκες που το απαγόρευαν, όταν ξέρεις τι μπορεί να κάνει η ΑΕΚ όταν κλέψει ψηλά τη μπάλα. Οπως άργησε και στο κομμάτι των αλλαγών. Ακόμα κι όταν έγιναν όμως δεν βοήθησαν τον ΑΡΗ να ξεφύγει από την απλή προσπάθεια και τίποτε περισσότερο στο… άδειο δεύτερό του ημίχρονο.
Μέσα σε μία βραδιά ο ΑΡΗΣ βρήκε μπροστά του κενά στο ρόστερ, λάθος χαρακτήρες, λάθη και σε μικρότερο βαθμό τη διαιτησία. Σαν επίλογος με τον οποίο είδε μεγάλο κομμάτι της χρονιάς να περνάει μπροστά από τα μάτια του. Και με αυτόν κλείνει το “βιβλίο” της… περσινής σεζόν.
Ναι, υπάρχει ακόμη ένα ματς και ο ΑΡΗΣ οφείλει να πάει για τη νίκη στη Λεωφόρο. Είναι όμως το μοναδικό που τον κρατάει απ’ το να μπει πλήρως στους ρυθμούς της επόμενης μέρας. Και η επόμενη μέρα πρέπει να μπει στο ουσιαστικό της κομμάτι… χθες.
Ηδη από χθες άρχισαν να φαίνονται οι προθέσεις με κάποιους παίκτες. Καμάρά και Ετέμπο πχ, έχοντας ίσως τα ανάλογα πατήματα. Εγώ για τον πρώτο, η μόνη ερμηνεία που βρίσκω είναι ότι θα φύγει και ο Γκρέι έχει συμβόλαιο. Οπως το ίδιο ίσως έχει βάση και με την επιλογή του Λάζαρου αντί του Ιτούρμπε, άσχετα που ο πρώτος ήταν και αυτός αδύναμος κρίκος του πρώτου μέρους. Χωρίς φυσικά να σημαίνουν τα παραπάνω ότι θα έχεις για βάση του χρόνου Γκρέι και Λάζαρο. Ειδικά για τον πρώτο η άποψή μου είναι αρνητική.
Η ομάδα οφείλει να ετοιμαστεί όσο καλύτερα γίνεται για το ματς της Κυριακής. Την ίδια στιγμή ο Παλίκουτσα με τον Καρυπίδη καλούνται να δρομολογήσουν πρωτίστως τις εξελίξεις στο θέμα του προπονητή, ώστε να μην πλανάται παραπάνω πάνω από το “Κλεάνθης Βικελίδης” και να επιλέξουν αυτόν που εκείνοι θεωρούν κατάλληλο για την επόμενη μέρα της ομάδας, μαζί με τις πρώτες εκκαθαρίσεις και τις πρώτες προσθήκες στο ρόστερ.
Η προετοιμασία θα ξεκινήσει σε περίπου 40 μέρες. Χρόνος που φαντάζει αρκετός αλλά δεν είναι για έναν ΑΡΗ που θα κληθεί να κάνει μαζικές αλλαγές, απαραίτητες τόσο σε επίπεδο ρόστερ όσο και στο εξαωγωνιστικό.
Και ίσως να είναι η ώρα ώστε ο Καρυπίδης να μιλήσει στον κόσμο μετά από καιρό. Για όσα έγιναν αλλά κυρίως για αυτά που θα γίνουν. Ο,τι επικοινωνείς ως διοίκηση και το εξηγείς, το αντιλαμβάνεται καλύτερα και ο κόσμος, κρίνοντας με βάση αυτά που θα ακούσει και όχι αυτά που θέλει.