Το καρέ του «Π» και το… μέλλον του άξονα

από Νίκος Παπαδόπουλος

Η φετινή χρονιά ξεκίνησε με διαφορετικές απαιτήσεις από πέρυσι, ίδιο προπονητή από πέρυσι, άλλη ποιότητα από πέρυσι και πολλά νέα πρόσωπα από πέρυσι. Οχι όμως το ξεκίνημα που μπορεί να προδιαθέτουν όλα αυτά τα δεδομένα.

Από νωρίς ο ΑΡΗΣ βρέθηκε σε κατάσταση κρίσης, την ώρα που αναζητά ισορροπίες και ρόλους -αγωνιστικά και πνευματικά- λόγω των πολλών νέων προσώπων που ήρθαν και αρκετά εκ των οποίων προορίζονται σταδιακά για τη βασική ενδεκάδα.

Το να πάει λοιπόν ο Μάντζιος στην… περσινή του «συνταγή» -στον βαθμό που μπορούσε βέβαια- ήταν η πιο ενδεδειγμένη επιλογή. Μέχρι οι… νέοι να εγκλιματιστούν, αγωνιστικά και πνευματικά, ο προπονητής του ΑΡΗ πήρε γενναίες αποφάσεις και αντέδρασε με ψυχραιμία και στοχευμένα. Οχι αλχημείες πανικού.

Τα τέσσερα «Π» του τίτλου, είναι αυτά που είχε η ομάδα με τις αλλαγές που έγιναν. Πειθαρχία, πίεση, προσανατολισμό και… προπονητή. Οχι ότι δεν είχε τον τελευταίο στα προηγούμενα ματς. Να το διευκρινίσουμε. Έγινε πάλι ομάδα του προπονητή.

Στον Ιωνικό είδαμε ένα συνοθύλευμα που θύμιζε Ένινγκ. Χθες εμφανίστηκε πάλι ο ΑΡΗΣ του Μάντζιου. Οχι στον απόλυτο βαθμό, όχι όπως φαντάζεται ο Έλληνας τεχνικός τη φετινή εξέλιξη της με τα νέα πρόσωπα. Είχε όμως αρχή, μέση, τέλος και μία τακτική πειθαρχία που βοήθησε τον ΑΡΗ να βγάλει αποτελεσματικό πρέσινγκ, τριγωνάκια, να «σπάσει» την πίεση του αντιπάλου. Και όλα αυτά με τις αλλαγές του Μάντζιου και τον εγωισμό που έβγαλαν ποδοσφαιρικά μέσα στο γήπεδο, μετά το… ταρακούνημα των τελευταίων ημερών.

Οι συνθήκες οδήγησαν τον Μάντζιο σε μία νέα βάση. Μία «συνταγή» που πιστεύω θα ακολουθήσει μέχρι τη διακοπή. Να στηριχτεί δηλαδή στην περσινή ομοιογένεια, στους υπάρχοντες ρόλους, ένα καθοριστικό δίδυμο στα χαφ και μέσα σε αυτό το πλαίσιο να μπολιάσει σταδιακά τους καινούργιους που… έδειξαν πράγματα χθες ερχόμενοι από τον πάγκο.

Η χρησιμοποίηση του Εντιαγέ και το 4-2-3-1 μεν τον Σενεγαλέζο είναι ίσως το μέλλον του άξονα στον ΑΡΗ, ειδικά σε παιχνίδια με προϋποθέσεις για έντονο πρέσινγκ όπως χθες. Ο Σενεγαλέζος ανέβασε τα επίπεδα πίεσης δύο επίπεδα πάνω και παράλληλα προσέθεσε κι άλλο ύψος στον άξονα.

Θα περιμένω να τον δω και απέναντι σε μία πιο μαζική άμυνα, τύπου ΟΦΗ, για να φανεί κατά πόσο μπορεί να ανταποκριθεί σε έναν πιο δημιουργικό ρόλο σε μικρούς χώρους. Εκεί υπάρχει και τη τοποθέτησή του σε 4-3-3 ως δεύτερο πλάνοΈχει όμως στοιχεία για να τον βοηθήσουν, όπως η κίνηση κάθετα ανάμεσα στις γραμμές και η έκρηξη στα πρώτα βήματα.

Από εδώ και πέρα; Βάλσαμο το χθεσινό αλλά να μην εξελιχθεί σε πυροτέχνημα. Ο ΑΡΗΣ έχει ακόμα δρόμο για να… συνέλθει βαθμολογικά. Να μην επαναπαυτεί στις δάφνες του χθεσινού. Απλά να του ανοίξει την όρεξη και να πάει με το «3 στα 3» στην επόμενη διακοπή του πρωταθλήματος.

Υ.Γ. Ο Καρυπίδης λειτούργησε ώριμα και έκανε το πρώτο βήμα αποβάλλοντας λίγο πίεση από την πλάτη του προπονητή. Και έπαιξε τον ρόλο του, όπως φάνηκε χθες…

 

 

Προτεινόμενα Άρθρα