Ημέρα ματς η σημερινή για τον ΑΡΗ. Το ματς που περιμένουν πώς και πώς οι «εξυγιαντές», φουλ στην τοξικότητα για να καλύψουν τις δικές τους ανορθογραφίες. Βλέπετε, όπως κάνουν τόσα χρόνια είναι πολύ εύκολο να στρέψουν το ενδιαφέρον αλλού, για να γλιτώσουν το ενδοοικογενειακό κράξιμο.
Προφανώς και τα τελευταία χρόνια έχετε αντιληφθεί ότι από το συγκεκριμένο παιχνίδι, ποτέ δεν βγαίνει κερδισμένος ο ΑΡΗΣ. Διότι αν το πάρει, του το έδωσαν, αν το χάσει το έδωσε κι αν έρθει ισοπαλία, όλο και κάτι θα βρούμε να πούμε. Δίχως να έχουμε την «μαγκιά» να πούμε κάτι στα ίσια.
Βέβαια, πουθενά δεν θα διαβάσετε ότι ο ΑΡΗΣ κέρδισε τον Ολυμπιακό στον πρώτο γύρο. Ότι ο ΑΡΗΣ στέρησε τη δυνατότητα στο σημερινό αντίπαλό του να πανηγυρίσει ένα πρωτάθλημα αήττητος. Ότι ο ΑΡΗΣ παραλίγο να χάσει την Ευρώπη, από την ήττα στην έδρα του από τον «αδιάφορο» Ολυμπιακό. Και πόσα ακόμη αγωνιστικά «χαστούκια» στο πρόσωπό τους. Το θέμα όμως σήμερα δεν είναι «αυτοί», αλλά εμείς. Ο ΑΡΗΣ έχει μπροστά του δύο ματς με τον Ολυμπιακό πάρα, μα πάρα, πολύ σημαντικά. Ιδιαίτερα αυτό της Τετάρτης μιας και μιλάμε για το Κύπελλο. Δίχως αυτό να σημαίνει πως το αποψινό είναι ήσσονος σημασίας. Τουναντίον.
Οι Κιτρινόμαυροι έχουν «πληγωθεί» φέτος στα ντέρμπι, έχοντας μέχρι στιγμής μόλις μία νίκη, αυτή με τον Ολυμπιακό πριν από ακριβώς ένα γύρο. Προέρχονται από πρόκριση στο Κύπελλο και ένα «επαγγελματικό» τρίποντο απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης. Στόχος είναι να πιστοποιήσουν ότι πάνε προς… καλό φεγγάρι. Ο σημερινός αγώνας είναι μια καλή ευκαιρία για να το δείξουν.
Ό,τι και να γίνει το βράδυ, πρέπει να μείνει… πίσω. Νίκη, ήττα, ισοπαλία, δεν θα πρέπει σε καμία των περιπτώσεων να βγάλει το μυαλό της ομάδας εκτός τροχιάς, διότι στόχος μεγάλος είναι το Κύπελλο. Και σε εκείνο το ματς, αυτό της Τετάρτης, ο ΑΡΗΣ πρέπει να είναι απόλυτα έτοιμος, από όλες τις απόψεις.