Το “παράθυρο”, ο Σιδεράκης και τα 11 χρόνια AllAboutARIS!

από Κωνσταντίνος Τσίπτσιος

Κάτι τέτοιες μέρες καταλαβαίνεις πόσο γρήγορα περνούν τα χρόνια. Χωρίς να το έχεις πάρει χαμπάρι, ξυπνάς μια μέρα και έχουν περάσει 2-3-5…11 χρόνια. Τόσες αναμνήσεις, τόσα πρόσωπα. Όμορφες στιγμές…

Και αφού γράψαμε τις περισπούδαστες κριντζιές που αρμόζουν σε life ‘ n style blog, ας πούμε τι πραγματικά είναι το AllAboutARIS για όλους.

Για τον συντάκτη μπορεί να μην είναι έντεκα χρόνια, είναι όμως 7.
(ΟΛΟΓΡΑΦΩΣ ΕΠΤΑ).

Θυμάστε που ήταν ο Άρης πριν 7 χρόνια;

Ελάτε μαζί μου, ένα απόγευμα μιας Πέμπτης, στα γραφεία του AllAboutARIS στο κέντρο. Για να δούμε αν θα θυμηθείτε…

Τότε, είχα λάβει πρόταση για συνεργασία από τον όμιλο του κορυφαίου κιτρινόμαυρου πόρταλ στο παρατηρήσιμο σύμπαν.

Μάλλον, για να είμαι ακριβής,  μέσω ενός πρώην μέλλους είχα πρόταση να μιλήσω με τον Χρύσανθο, σε μια άτυπη συνέντευξη.

Αγχωμένος γαρ, άπειρος, αμούστακο ούζο στον χώρο. Μπαίνοντας μάλιστα από το “παράθυρο” (αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία, που την κρατάω για τα όσκαρς), το ύφος μου έγραφε με κεφαλαία γράμματα “ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΠΩ; ΤΙ ΚΑΝΩ ΕΔΩ; ΕΙΜΑΙ ΑΣΧΕΤΟΣ!”

Η προετοιμασία μου για την συνέντευξη ήταν τέτοια, που σκέφτηκα όλα τα υπόλοιπα, αγχώθηκα για τα πάντα, εκτός από τον ΑΡΗ. Είχα σκεφτεί τι θα πω και πως θα στέκομαι. Όμως δεν είχα δεήσει να μελετήσω για τον Άρη.

Σημείωση, μιλάμε για την σεζόν 2015-16. Όταν ο υπογράφων, ντροπή του, είχε απαξιώσει το ποδοσφαιρικό τμήμα, γιατί ήλπιζε σε επιτυχίες του μπασκετικού και είχε απογοητευτεί με τις πτώσεις της φουτμπαλέρας.

Ναι, είπαμε, ντροπή του. Προχωράμε…

Άρα φανταστείτε τον πανικό μου, όταν μου ήρθε η αναλαμπή (για τους φίλους “φλασιά”) ακριβώς έξω από τα γραφεία του AllAboutARIS, όσο περίμενα για το ραντεβού μου, όταν δεν θυμόμουν ούτε μισό παίκτη εκείνης της σεζόν…

Αίφνης, άρπαξα το κινητό, και συνδέθηκα να ψάξω παίκτες. Διάολε, έστω μια 11άδα. Να ξέρω τι μου γίνεται.

Δεν έπιανε και καλό σήμα…

Δεν ήξερα και τι να πρωτοψάξω…

Οκ, κουτσά στραβά, μέσα σε 2 λεπτά, κάτι κάναμε. Ότι διάβασες – διάβασες Κώτσο. Τώρα απλά ελπίζεις να μην σε ρωτήσουν τίποτα για αυτά. Και από αύριο μελέτη…

Σημείωση 2η: Στις πανελλήνιες είχα λιγότερο άγχος μην πέσουν τα…ΑντίSOS!

Πάμε λοιπόν.

Χτύπημα πόρτας, “περάστε”, (ή, δεν θυμάμαι κιόλας, μπορεί να ήταν απλώς ένα “ΝΑΙΙΙΙ” με την γνωστή φωνή Χρύσανθου. Θα σας γελάσω…).

…ναι, σιγά μην έλεγε “περάστε”.

Πλάκα κάνω!

“ΝΑΙΙΙΙΙ” είπε. Τι θέλετε τώρα; Είπαμε, θα πούμε αλήθειες. Ευχές δίνουμε!

Άνοιγμα πόρτας, μικρός διάδρομος, γραφείο.

“Γεια σου Κώστα, τι γίνεσαι, μου είπε ο Ηλίας πως σε ενδιαφέρει ο χώρος κλπ κλπ”

Πέρασαν 20 λεπτά.

Όλα κύλησαν ομαλά. Εώς και άνετα.
Θα ορκιζόμουν πως είχα ξεχάσει εντελώς το “διάβασμα” εν μέσω πανικού στον διάδρομο.

Εώς ότου με ρώτησε ο Χρύσναθος: “Δεν μου λες, δεν πιστεύω να μιλάμε τσάμπα και να μην είσαι Αρειανάκι…”

“Οχι βέβαια. Εννοείται Αρειανάρα…” αποκρίθηκα. Και ένα αμυδρό άγχος με συνεπήρε.

“Όχι το λέω γιατί πρέπει να έχεις και μια καθημερινή επαφή ήδη. Να ξέρεις τι σου γίνεται από την ομάδα βρε παιδί μου.”
“- Ξέρω ξέρω, ασχολούμαι. Εννοείται”
(Δεν ασχολούμουν…τόσο).

“-Δηλαδή, αν σε ρωτήσω ποιος τερματοφύλακας ήρθε φέτος, ξέρεις φαντάζομαι”

Εκεί ήταν που μικρά τσιπάκια στο μυαλό μου έβγαλαν σπινθήρες!

“-Ο Σιδεράκης…” απάντησα με σιγουριά. Και κωλοφαρδία, καθώς ήταν ίσως το μόνο όνομα που θυμόμουν. Γιατί βλέπετε είμαι και παλιά…καραβάνα, και σκέφτηκα πως θα με ρωτήσει κάτι περίεργο. Όχι επιθετικούς!

…ούπς. Αυτά τώρα κακώς τα λέω!

Έπειτα ξεκίνησε το ταξίδι. Προκρίσεις, χαρές – λύπες. Επιστροφή στην φυσική θέση της ομάδας. Τελικοί μπάσκετ (κάνε καλή πάσα βρε Τσαϊρέλη να πάρω το κύπελλο…) και πολλές γνωριμίες.

Το “παράθυρο” μου, στην δουλειά που ΠΛΕΟΝ κάνω ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑκαι με συντηρεί σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς ήταν το AllAboutARIS.

Το όνειρο μου ήταν πάντα να γίνω δημοσιογράφος. Να ασχολούμαι με τους παίκτες που παίρνει η ομάδα, οι ομάδες, όλο το ελληνικό και ξένο παζάρι.

Και το AllAboutARIS, που έγινε η οικογένεια μου τα τελευταία 7 χρόνια,  άπλωσε το χέρι και με σήκωσε, ώστε να το παλέψω.

Περνώντας από πολλά σάιτ στην πορεία, κανένα δεν αποτέλεσε και δεν αποτελεί το “σπίτι” μου όσο αυτό.

Η ασφάλεια μου…

Αυτό που ξέρω και έχω μάθει να κάνω χωρίς να το θεωρώ αγγαρεία.

Οι βάρδιες, τα…χωσέ!, τα τρεξίματα, οι εκπομπές και πλέον το YouTube.

Χρόνια πολλά AllAboutARIS, δόξα και τιμή στον τεράστιο Γιάννη Σιδεράκη, και πάμε για άλλα τόσα (και παραπάνω) χρόνια!

Προτεινόμενα Άρθρα

ALLABOUTARIS TV! ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΤΙΣ 20:00 ΣΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΤΟΥ ALLABOUTARIS.GR ΣΤΟ YOUTUBE!

X