Τα κίνητρα στο Ηράκλειο ήταν πολλά ώστε να έρθει η νίκη… Ο ΑΡΗΣ όμως δεν ανταποκρίθηκε σε κανένα από αυτά. Και κάπως έτσι πάει στα διαδοχικά ντέρμπι με επιπλέον πίεση που πρώτα του φόρτωσαν… άλλοι, όμως χθες την ενίσχυσε μονάχα αυτός με την παρουσία του στο “Γεντί Κουλέ”.
Η κουβέντα για την ήττα περιστρέφεται γύρω από το πρώτο ημίχρονο που ήταν με διαφορά το χειρότερο φέτος και το μοναδικό χρονικό διάστημα που ο ΑΡΗΣ ήταν κατώτερος των αντιπάλων του.
Το εκνευριστικό όμως δεν είναι η εικόνα του πρώτου μέρους. Είναι ότι μετά το 46′ παρουσίασε κάτι πιο ορθολογικό, πιο κοντά σε αυτό που θέλει και μπορεί για αυτή την περίοδο, πληρώνοντας ωστόσο ακόμη μία κακή αντίδραση σε στατική φάση -πρόβλημα από τα φιλικά- και ένα γκολ ποιότητας του Σαλσέδο πάνω στα ρίσκα που πήρε.
Αν η εικόνα του πρώτου μέρους συνεχιζόταν και στο δεύτερο, τότε θα λέγαμε ότι δεν μπορεί γενικώς… Ένα κακό βράδυ. Γιατί όμως ενώ μπορεί, δεν το κάνει από την αρχή; Οχι να βγάλει έναν συνδυασμό; Έστω ενέργεια και ένταση. Μία απάντηση την οποία καλείται να βρει ο προπονητής μαζί με τους παίκτες, έχοντας αμφότερες οι πλευρές την ευθύνη για αυτό. Η νοοτροπία πάντως είναι μία εξήγηση, όταν μετά από 45 λεπτά κάνεις εν τέλει αυτά που έπρεπε. Αν γινόταν αντίστροφα, θα μιλούσαμε απλά για κούραση ή ο,τιδήποτε άλλο.
Το γνωστό πρόβλημα και τα ατομικά λάθη
Είναι απίστευτα δύσκολο να βρεις κάτι που να πήγε καλά στο πρώτο μέρος του χθεσινού αγώνα και με την άμυνα να είναι στο επίκεντρο.
Ο ΑΡΗΣ έχει φέτος μία μόνιμη διάθεση να παίζει επιθετικά. Να ανεβάζει τις γραμμές του ψηλά. Η αποτελεσματικότητα του μπροστά είναι ένα άλλο θέμα, το οποίο δεν αναιρεί την προσπάθεια. Απλά στα δύο τελευταία ματς δεν έχει τη συμπεριφορά που απαιτείται για να διαχειριστέι το φυσιολογικό ρίσκο των χώρων που αφήνει και ο ΟΦΗ το εκμεταλλεύτηκε, “Χτύπησε” στην πλευρά του ασταθή Μοντόγια, αξιοποίησε το προβληματικό κέντρο του ΑΡΗ και φυσικά τα αρκετά ατομικά λάθη.
Την ίδια στιγμή, ενώ μπροστά κάτι πήγαινε να φανεί με τις κινήσεις του Γκαρθία στα μεσοδιαστήματα, υπάρχει μόνο ένα δοκάρι του Σίστο και η αδικαιολόγητα κακή πάσα του Ντιαντί σε ένα ιδανικό επιθετικό τρανζίσιον που μπορεί να άλλαζε τη ροή του ματς.
Και γιατί τα έκρυβε ένα ημίχρονο;
Δεν ξέρω αν 15 λεπτά στο ποδόσφαιρο είναι αρκετά να αλλάξουν κάτι, αλλά μέσα από αυτά της ανάπαυλας ο ΑΡΗΣ εμφανίστηκε με ενέργεια, πίεση και νεύρο. Αυτά που δεν είχε στο πρώτο μέρος δηλαδή. Πήγε τη μπάλα στον άξονα, έπαιξε ορθολογικά και έγινε δραστήριος απέναντι σε έναν πιο κλεισμένο ΟΦΗ μετά το 1-0.
Εκεί πάνω όμως πλήρωσε ακόμη ένα γκολ από στατική φάση και βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο δύο φορές, επιβιώνοντας με την ευστοχία του Μορόν από την άσπρη βούλα αφού ο Σαβέριο έχασε ένα από αυτά που λες ότι δεν χάνονται.
Τα ντέρμπι που έρχονται και μία κουβέντα… αλλιώς
Από σήμερα η ομάδα μπαίνει σε μία κατηγορία αγώνων που η λογική λέει ότι θα εμφανιστεί διαφορετική. Πιπ “σφιχτή” και με λιγότερα ρίσκα από αυτά που παίρνει με τον τρόπο που παίζει έως τώρα. Το “διαφορετική” βέβαια πρέπει να το υποστηρίξει κιόλας, αν και ο ΑΡΗΣ των ντέρμπι φοβίζει λιγότερο από άλλα ματς.
Το θέμα είναι ότι με Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ το “πρέπει” των βαθμών και της αντίδρασης μεγαλώνει. Είναι κάτι στο οποίο ο ΑΡΗΣ πρέπει να ανταποκριθεί και εντάσσεται στις απαιτήσεις αυτών των αγώνων που απαιτούν άλλα πράγματα ποδοσφαιρικά. Σε τακτική και ενδεχομένως πρόσωπα (όπως ο Ζουλ πχ).
Οπως οι υπόλοιποι ανταγωνιστές της 4άδας, έτσι και ο ΑΡΗΣ παλεύει να βρει σταθερότητα και ισορροπίες. Ξεκίνησε καλά στο Περιστέρι, ανέβηκε αρκετά στις Σέρρες αλλά τις δύο τελευταίες αγωνιστικές κάνει κάτι σαν “κοιλιά”. Δείγμα αστάθειας στην απόδοσή του αλλά ακόμα κι έτσι θα μπορούσε να έχει 7 ή και 9 βαθμούς. Μην το βγάζουμε αυτό από όποια κριτική κάνουμε. Αλλιώς θα μιλούσαμε τώρα εάν δεν ήταν η διαιτησία, που όμως στο Ηράκλειο δεν είχε καμία ευθύνη.
Ο Ολυμπιακός των εκατομμυρίων ήταν χθες… φουλ της γιόμας και “κόλλησε” με τον Παναιτωλικό. Ολοι ζορίζονται. Απλά ο ΑΡΗΣ είχε και τη διαιτησία να τον ζορίζει στα προηγούμενα ματς, με εξαίρεση φυσικά το χθεσινό όπου ο ίδιος ζόρισε τον ευατό του. Και τώρα καλείται να τον βγάλει από τη δύσκολη θέση, με την ευθύνη να πέφτει φυσιολογικά πάνω στον Μάντζιο.
Ο προπονητής του ΑΡΗ βλέπει την ομάδα να μην ανταποκρίνεται, για την ώρα, σε αυτό που θέλει να παίζει. Για τα ντέρμπι θα αναθεωρήσει έτσι κι αλλιώς την τακτική του, παίζοντας πιο χαμηλά. Ισως όμως είναι κάτι που πρέπει να το μονιμοποιήσει μέχρι να συμμαζευτεί η εικόνα του ΑΡΗ στα μετόπισθεν, όπως και να γίνουν κάποιες παρεμβάσεις στις σταθερές της ενδεκάδας σε αυτές τις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές.