Σε καμία στοιχηματική εταιρεία δεν παιζόταν ότι θα βγει… λάδι ο Ούγγρος διαιτητής, Τάμας Μπόγκναρ. Ήταν 100% βέβαιο, ότι μέσα στη σημερινή ημέρα θα διοχετεύονταν πληροφορίες περί καλού βαθμού στον Μαγυάρο από τον παρατηρητή διαιτησίας. Ξέρετε ποιον έτσι; Τον Σταύρο Μάνταλο. Εκείνον που έκανε παπάδες σε ένα Πλατανιάς-ΑΡΗΣ πριν από κάποια χρόνια. Αγαπημένο παιδί κάθε συστήματος. Τότε ήταν με τους… άλλους, τώρα είναι με… άλλους.
Η αλήθεια είναι μία κι όποιος δεν θέλει να την παραδεχτεί κάνει την στρουθοκάμηλο, γιατί προφανώς έτσι συμφέρει. Χθες στην Τούμπα είχαμε μια διαιτησία άλλων εποχών. Και μπορεί οι περισσότεροι να στέκονται στο πέναλτι και στο πεντακάθαρο επιθετικό φάουλ στο γκολ που έκρινε το παιχνίδι, η αλήθεια είναι όμως ότι οι προθέσεις και η… τακτική φάνηκαν γρήγορα. Για παράδειγμα νωρίς στο ματς, δε δίνει κίτρινη κάρτα στον Νταρίντα για φάουλ, ενώ θα μπορούσε να παρατηρήσει και τον Πίρσμαν, όταν κλώτσησε την μπάλα πριν εκτελεστεί ένα φάουλ. Ήξερε τι έκανε όμως ο Ούγγρος. (Δεν) Σου δίνει αυτά και καλά, που είναι παντελώς… ακίνδυνα για να μην έχεις να λες και μετά αρχίζει το πάρτι.
Ανάποδα πλάγια, άουτ που έγιναν κόρνερ και το αντίθετο. Φάουλ ανύπαρκτα, ανοχή στις κλωτσιές των ποδοσφαιριστών του ΠΑΟΚ. Μικρά πράγματα που σου στέλνουν το μήνυμα ότι «σήμερα δεν θα σε αφήσω να κερδίσεις». Ορθώς θα πω εγώ έστειλαν τον διαιτητή στο VAR να δει τη φάση του πέναλτι. Για το γκολ, γιατί δεν έγινε το ίδιο; Ρητορικό το ερώτημα βέβαια.
Αυτό βέβαια είναι το ένα κομμάτι τη ανάλυσης του χθεσινού ματς, καθώς υπάρχει και το άλλο, που έχει να κάνει με την εικόνα του ΑΡΗ. Σε ελάχιστες στιγμές νιώσαμε ότι βλέπαμε μια ομάδα, με φλόγα στα μάτια της, που μπήκε στο γήπεδο για να πάρει το ματς. Πολλά λάθη, τακτική που δεν βγήκε, κλασικά το πρόβλημα στην πρώτη πάσα από την μετάβαση στην άμυνα προς την επίθεση.
Πολλοί μαζεμένοι παίκτες βρέθηκαν σε κακή μέρα. Ο Ετέμπο ίσως στη χειρότερη εμφάνισή του (κυρίως στο πρώτο ημίχρονο), με ελαφρυντικό ίσως το ότι δεν έχει βρει τα πατήματά του με τον Νταρίντα. Η χρησιμοποίηση του οποίου από την αρχή, εκ του αποτελέσματος πάντα, αποδείχθηκε λάθος. Ο Ματέο Γκαρσία, σε καμία των περιπτώσεων δεν θύμισε τον ποδοσφαιριστή προηγούμενων αγώνων. Ο Ιτούρμπε επιβεβαίωσε όσους ισχυρίζονται πως όταν μπαίνει αλλαγή προσφέρει περισσότερα. Ο Πίρσμαν από μέτριος ως κακός, ο Γκρέι δεν μπήκε καμία στιγμή στο κλίμα του αγώνα. Μπορεί και να μην τροφοδοτήθηκε.
Όλα αυτά συνετέλεσαν στο να γίνει κάτι που είχε να συμβεί εδώ και πάρα πολύ καιρό. Να δεχτεί γκολ και να χάσει ο ΑΡΗΣ στο γήπεδο της Τούμπας.
ΥΓ: Η εικόνα του πάρτι που έστησαν κόσμος και ποδοσφαιριστές του αντιπάλου μετά το τέλος του ματς, καταδεικνύει και τη σημασία που είχε γι’ αυτούς το αποτέλεσμα. Άλλωστε κέρδισαν τον μεγάλο αντίπαλό τους και είχαν κάθε δικαίωμα να πανηγυρίσουν.
ΥΓ2: Είναι τουλάχιστον προβληματικό ένα ολόκληρο ημίχρονο ο αντίπαλος να παίζει «ταμπούρι», να πέφτουν κάτω οι παίκτες του για καθυστερήσεις κι εσύ να μην μπορείς να βγάλεις φάση.