Ένα από τα σημαντικά “συν” του ΑΡΗ των τελευταίων αγώνων είναι ότι τείνει να αποκτήσει σταθερά και θετικά χαρακτηριστικά με την εικόνα του μέσα στο γήπεδο.
Η σταθερότητα σημαίνει και αγωνιστική ταυτότητα. Μία διαδικασία που εξελίσσεται, είναι εμφανής αλλά παραμένει… on the making και υπάρχει ακόμα δρόμος μαζί με περιθώρια εξέλιξης.
Πέραν της 5ης θέσης και των αναγκαίων βαθμών, αυτό που έχει εξίσου μεγάλη ανάγκη οι ΑΡΗΣ είναι να σταθεροποιήσει την απόδοσή του για ένα μεγαλύτερο εύρος αγώνων, “σβήνοντας” το ενδεχόμενο του “πυροτεχνήματος” αλλά και της αμφιβολίας που τον συνόδευε σε αρκετά από τα προηγούμενα παιχνίδια. Ακόμα και όταν είχε αντιπάλους πολύ κατώτερου επιπέδου όπως η Λαμία.
Η διεύρυνση του σερί των νικών αλλά και των εμφανίσεων θα ενισχύσει την προσπάθεια των παικτών και φυσικά του Τόλη Τερζή για σταθεροποίηση αυτής της θετικής εικόνας που παρουσιάζουν εδώ και κάποιες αγωνιστικές… Κάτι που θα τονώσει ακόμα περισσότερο την αυτοπεποίθηση και την αύρα που αλλάζει, παράλληλα με την ώθηση που θα έχει ο ΑΡΗΣ όταν μπει στη διαδικασία των πλέι οφ, αναζητώντας κάτι διαφορετικό στα ντέρμπι που απέτυχε παταγωδώς στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος.
Η σταθερότητα αποδεικνύεται και μέσα από τη διαφαινόμενη πρόθεση του Τερζή να διατηρήσει το 4-3-3, ασχέτως που δεν έχει τον Ρουπ. Ο Γερμανός εξελίχθηκε γρήγορα σε κομβικό “γρανάζι” στα πλάνα του Έλληνα τεχνικού, οπότε παρουσιάζει ενδιαφέρον ο τρόπος που θα λειτουργήσει ο ΑΡΗΣ χωρίς αυτόν και κυρίως η τριάδα του άξονα με Ετέμπο, Νταρίντα και Ματέο.
Ο Αργεντινός είναι ο μοναδικός που μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτόν τον ρόλο. Εκεί τον είχε αξιοποιήσει ο Τερζής από επιλογή στην Τρίπολη και ξέρει τις ανάγκες του άξονα. Δεν είναι Ρουπ όμως μπορεί να γίνει λειτουργικός πίσω από τον φορ όταν έχει κάποιον δίπλα του και δεν είναι μόνος.
Το άλλο μέτωπο που διαχειρίστηκε ο Τερζής καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας, είναι ο αναμενόμενος “πονοκέφαλος” κάθε προπονητή όταν έχει υγιείς τρεις στόπερ όπως οι Φαμπιάνο, Μπράμπετς και Ενκουλού.
Ο Καμερουνέζος φαίνεται από τις τελευταίες προπονήσεις ότι έχει προβάδισμα έναντι του Βραζιλιάνου. Είτε παίξει ο ένας, είτε ο άλλος θα είναι δίκαιο και άδικο. Ο Φαμπιάνο εξυπηρετεί περισσότερο του πλάνο του ΑΡΗ λόγω του καλού χειρισμού της μπάλας χαμηλά, αλλά δύσκολα θα υπάρξει πίεσγ ψηλά από τη Λαμία για μεγάλα διαστήματα, ώστε να επιστρατευτεί το build-up.
Ο Ενκουλού είναι θετικός στα τελευταία παιχνίδια, όμως αργά ή γρήγορα ο ΑΡΗΣ θα χρειαστεί ξανά το βασικό δίδυμό του στα στόπερ. Στη Λαμία όμως θα είναι ένα ματς που λογικά δεν θα κριθεί τόσο από αυτή την επιλογή, αλλά περισσότερο από την εφαρμογή του πλάνου που έχει η ομάδα για το επιθετικό της τρίτο.