Πολλές φορές έχουμε πει: «στο ποδόσφαιρο τα έχουμε δει όλα». Πάντα κάτι γίνεται όμως και στο ανατρέπει. Μεταφυσικό θέλετε; Λογική εξήγηση που δεν μπορεί να βρεθεί; Λογική δύσκολο να υπάρξει. Ο ΑΡΗΣ κατάφερε και πάλι να μας εκπλήξει. Να αποκλειστεί από το Κύπελλο με τρόπο που δεν είχαμε σκεφτεί. Κι όμως είναι τόσο άδικο…
Θα πείτε, «καλά εσείς τι θα γράφατε εδώ πέρα». Κι όμως, είναι πολύ άδικο αυτό που έγινε χθες. Δίχως υπερβολή, ο ΑΡΗΣ έριξε στα σχοινιά τον αντίπαλό του. Κι ας προδίκαζαν πολλοί ότι θα είναι εύκολα για τον Ολυμπιακό, γιατί ο ΑΡΗΣ, το τελευταίο διάστημα χάνει τον έναν παίκτη μετά τον άλλον. Κι όμως. Αυτός ο ΑΡΗΣ που έπαιξε με δεξί μπακ τον Μαζικού, δεξί εξτρέμ τον Νταρίντα (για να έχει το νου του λίγο παραπάνω για να καλύπτει τον Κονγκολέζο), τον Ντουκουρέ, που αξίζει τα μπράβο όλων μας και «έμπειρες» εναλλακτικές μόνο τον Ματέο Γκαρσία (διότι όλοι είδαμε ότι ο Λουίς Πάλμα δεν είναι έτοιμος να παίξει ακόμη), κατάφερε να φτάσει ένα κλικ από μία μεγαλειώδη πρόκριση. Κι όμως δεν τα κατάφερε. Γιατί δεν έβαλε γκολ. Γιατί κλώτσησε εις διπλούν την τεράστια ευκαιρία που του δόθηκε με το πέναλτι. Γιατί βρήκε απέναντί του έναν τερματοφύλακα που έβγαζε και τα έξω…
Ενδεχομένως πολύ να επικαλεστείτε αυτό που λέει ο θυμόσοφος ελληνικός λαός, ότι δηλαδή την τύχη σου την κυνηγάς. Ε, τουλάχιστον για χθες, κανείς δεν μπορεί να το πει. Και είμαι βέβαιος ότι οι αποδοκιμασίες που ακούστηκαν στο φινάλε δεν αφορούσαν το χθεσινό ματς, όπου η ομάδα, ειλικρινά το γράφω και το πιστεύω, έκανε κατάθεση ψυχής. Ο κόσμος αντέδρασε, γιατί πάντα κάτι συμβαίνει κι έρχεται ένα επώδυνος αποκλεισμός. Γκολ στις καθυστερήσεις και παράταση (ΑΕΚ), παίκτης που κρύβεται πίσω από δοκάρι (Μπουχαλάκης), δύο χαμένα πέναλτι (Λαμία) κτλ.
Το «αύριο» είναι δύσκολο, με εσωστρέφεια και γκρίνια για μια χρονιά που ξεκίνησε με πολλά όνειρα και φιλοδοξίες και φαίνεται να καταλήγει με το μίνιμουμ της διεκδίκησης των στόχων, δηλαδή το ευρωπαϊκό εισιτήριο. Ο ΑΡΗΣ καλείται να μαζέψει τα κομμάτια του και να βγάλει αντίδραση. Δεν θα είναι εύκολο, όμως πρέπει να γίνει…
ΥΓ: Μεγάλη κουβέντα για το πέναλτι και το αν έπρεπε να το εκτελέσει ο Φαμπιάνο κι όχι ο Γκρέι. Ειπώθηκε μάλιστα, ότι ο Πάρντιου έδωσε εντολή στον Βραζιλιάνο, αλλά ο Τζαμαϊκανός δεν άκουσε. Εγώ απ’ ότι μαθαίνω, δεν ισχύει…