Επιτέλους δράση, επιτέλους μπάλα, επιτέλους ΑΡΗΣ. Πέρασαν καναδυό εβδομάδες μέχρι να τελειώσει το «μαρτύριο» των εθνικών ομάδων και, δόξα τω Θεώ, άρχισαν και πάλι τα ματς κι έφθασε η ώρα και του ΑΡΗ.
Αποστολή; Δύσκολη, αφού παίζει στη Λαμία, που είναι «ανεβασμένη» μετά το διπλό στη Νεάπολη, την ίδια ώρα που οι Κιτρινόμαυροι είναι «λαβωμένοι» από την εντός έδρας ισοπαλία με τον Απόλλωνα Σμύρνης. Μωρέ και… πληγωμένος να μην ήταν ο ΑΡΗΣ το σημερινό είναι ένα από τα παιχνίδια που λες μπαίνεις και δεν… παίζεις, αλλά το κερδίζεις. Τελεία και παύλα.
Βέβαια στα λόγια όλα εύκολα είναι, απλά υπάρχει η πίστη ότι έπειτα όλα όσα προηγήθηκαν η ομάδα θα βγάλει εγωισμό και θα δείξει χαρακτήρα. Θα αρχίσει να θυμίζει τον περσινό ΑΡΗ, που σε κάθε δύσκολη κατάσταση (στραβό αποτέλεσμα) «απαντούσε» με σπουδαίες νίκες. Σε αυτή την περίπτωση, ο Μάντζιος έχει σχεδόν όλα τα «όπλα» του στα χέρια του. Αν εξέλειπε και το σκηνικό με Σάσα και Μπεναλουάν όλα θα ήταν καλύτερα, αλλά ας δούμε και τη θετική πλευρά του νομίσματος. Αδιάφοροι παίκτες θα λειτουργούσαν… αδιάφορα. Εν προκειμένω έβγαλαν αντίδραση, έστω και με άσχημο τρόπο. Αυτά συμβαίνουν όμως, το θέμα θα λυθεί οικογενειακά και πάμε παρακάτω…
Λαμία-ΑΡΗΣ λοιπόν. Κλασική νεωτεριστική ατάκα. «Must win» παιχνίδι. Ξεκάθαρα. Ούτε άγχος ούτε πίεση. Ο ΑΡΗΣ πρέπει να κερδίσει ή να κερδίσει. Πού θα κριθεί το ματς, πέρα από τη δεδομένη διαφορά ποιότητας των δύο ομάδων; Στο ποιος το θέλει περισσότερο. Η Λαμία θα προσπαθήσει να καταστρέψει, η Λαμία θα επιχειρήσει να «εκνευρίσει», να το πάει στη δύναμη και να παίξει μπόλικο ποδοσφαιρικό «ξύλο». Τι πρέπει να κάνει ο ΑΡΗΣ; Να μην παρασυρθεί, να κάνει το παιχνίδι του, να έχει στο μυαλό του ότι θα προσπαθήσουν να παίξουν με… μυαλό του και, φυσικά, να βάλει γκολ.
Δεν θα είναι εύκολα τα πράγματα, αλλά ξέρετε τι λένε… Όταν η συνέχεια γίνεται ζόρικη, οι ζόρικοι συνεχίζουν. Απλά αποδείξτε το…