"Με υψηλό αίσθημα ευθύνης"
Συνέντευξη στους Αλέξη Σαββόπουλο και Νίκο Παπαδόπουλο
Στα 15 και πλέον χρόνια που παίζει ποδόσφαιρο επαγγελματικά έχει προλάβει να φορέσει τη φανέλα ομάδων, όπως του Ο.Φ.Η. του Ηρακλή της Α.Ε.Κ. και του Παναθηναϊκού. Τις παραστάσεις και την εμπειρία του θα ζήλευαν σχεδόν όλοι οι ποδοσφαιριστές, που αποτελούν το φετινό ρόστερ του ΑΡΗ. Αυτός είναι και ο λόγος που ο ρόλος του στην ομάδα είναι πολυσύνθετος. Κάτι σαν δεύτερος προπονητής εντός και εκτός γηπέδου.
Ο Χρήστος Μπούρμπος από τους λίγους που συνεχίζουν από την περσινή αποτυχημένη χρονιά, μιλάει δύσκολα. Δεν του αρέσει η δημοσιότητα, την αποφεύγει. Τον ακολουθεί χρόνια τώρα και, όπως παραδέχεται, μιλώντας στην “ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ!”, ίσως αυτή η… αλλεργία του με τις δημόσιες σχέσεις να του στέρησε το κάτι παραπάνω. Αυτό αναζητά στο φινάλε της καριέρας του με τον ΑΡΗ. Ένα ιδανικό κλείσιμο στη Σούπερ Λιγκ και όχι στη Φούτμπολ Λιγκ. Είναι κάτι, που, όπως λέει το φέρει βαρέως, τον πειράζει, αλλά τον πεισμώνει κιόλας. Παρά το καλό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα, κρατάει χαμηλά τη μπάλα. Υποστηρίζει ότι ακόμη βρισκόμαστε στην αρχή, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για παιχνίδια, όπως το αυριανό με τον Κισσαμικό, αφού, όπως λέει ορθά, αυτά ήταν που στέρησαν πέρυσι την άνοδο στον ΑΡΗ. Συμφωνεί με την κοινή παραδοχή ότι φέτος η ομάδα αποτελείται από μαχητές, ενώ έχει ενδιαφέρον η τοποθέτησή του για τον Θόδωρο Καρυπίδη.
“Δικαιούμασταν την πρόκριση”
– Άδοξος αποκλεισμός από το Κύπελλο…
“Ήταν ένα παιχνίδι, το οποίο “παλέψαμε”. Είχαμε πολύ καλή απόδοση. Θεωρώ ότι δικαιούμασταν την πρόκριση. Στο ποδόσφαιρο, όμως, δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος. Δεν πειράζει όμως. Πρωταρχικός μας στόχος είναι το πρωτάθλημα. Το Κύπελλο ήταν κάτι έξτρα. Για μένα είναι καλό που θα επικεντρωθούμε σ’ έναν στόχο, την άνοδο”.
-Πάνω σε αυτό το “δεν πειράζει”, υπάρχει μια μεγάλη κουβέντα από το βράδυ της περασμένης Τρίτης. Διότι υπάρχουν αυτοί που λένε ότι ο ΑΡΗΣ πρέπει να “κυνηγάει” όλους τους στόχους και άλλοι που συμφωνούν με σένα…
“Δεν θεωρώ ότι αφήσαμε το στόχο του Κυπέλλου ή δεν το “κυνηγήσαμε”. Δείξαμε ότι το θέλαμε πολύ. Από εκεί και πέρα, όμως, αφού δεν ήρθε η πρόκριση, δεν έχει νόημα να κοιτάμε πίσω και να κλαίμε τη μοίρα μας. Έχουμε δρόμο. Είμαστε ακόμα στην αρχή του πρωταθλήματος και η ομάδα έχει ξεκινήσει καλά. Για αυτό και λέμε το “δεν πειράζει”. Για να σηκώσουμε κεφάλι και να κοιτάξουμε μπροστά”.
-Τι σου λέει το γεγονός ότι στους αγώνες με Πανιώνιο και ΠΑΣ Γιάννινα, ο ΑΡΗΣ πλήρωσε δύο αδράνειες και έμεινε εκτός Κυπέλλου;
“Είναι κάποια σημεία του παιχνιδιού, στα οποία ίσως… χανόμαστε λίγο. Στους περισσότερους αγώνες έχουμε παρουσιάσει κάποια κενά διαστήματα, τα οποία πρέπει να βελτιώσουμε. Και να το κάνουμε τώρα, που η ομάδα κερδίζει”.
“Θέμα συγκέντρωσης τα νωθρά ξεκινήματα”
-Έχεις βρει κάποια εξήγηση στο νωθρό ξεκίνημα του ΑΡΗ σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια;
“Είναι θέμα του προπονητή για να το λύσει. Για μένα είναι θέμα συγκέντρωσης σε ατομικό επίπεδο. Αν κάποια άτομα μπουν νωθρά αυτό φαίνεται σε ομαδικό επίπεδο. Χαλούν οι ισορροπίες και… χανόμαστε. Κόντρα στα Γιάννενα δεν είδαμε κάτι τέτοιο, μόνο αν εξαιρέσουμε τη φάση του γκολ που δεχθήκαμε. Προήλθε από μια λάθος συνεννόηση”.
-Πέρα, πάντως, από τα αρνητικά, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι ο ΑΡΗΣ όποτε δυσκολεύεται βρίσκει στο τέλος τη λύση για να πάρει αυτό που θέλει…
“Τα παιδιά που ήρθαν φέτος έχουν αντιληφθεί ότι η άνοδος είναι “μονόδρομος”. Δίνουν την ψυχή τους. Πόσο μάλλον όταν η ομάδα βρίσκεται πίσω στο σκορ”.
“Κάθε παιχνίδι είναι τελικός…”
-Αισθάνεσαι ότι φέτος ότι έχεις μια παραπάνω ευθύνη ως… παλιός, αλλά και ως αρχηγός της ομάδας;
“Πίεση υπήρχε και πέρυσι. Εγώ το βλέπω περισσότερο ως μια υποχρέωση στον εαυτό μου να κάνω κάτι καλό με τον ΑΡΗ. Φέτος ήθελα η ομάδα να παίζει στη Σούπερ Λιγκ, αλλά δεν τα καταφέραμε. Μπορώ να πω ότι έχω μια παραπάνω ευθύνη για να προσπαθώ και να περνάω στα παιδιά ότι κάθε παιχνίδι είναι τελικός. Ως τώρα τα παιδιά τα έχουν καταφέρει και πρέπει να συνεχίσουμε έτσι μέχρι η ομάδα να δημιουργήσει μια διαφορά ασφαλείας από τους υπόλοιπους”.
-Γενικότερα ο ρόλος σου στα αποδυτήρια πρέπει να είναι πολυσύνθετος, λόγω εμπειρίας και παραστάσεων;
“Αυτό είναι κάτι που θα πουν τα παιδιά της ομάδας. Προσπαθώ να πω κάτι στις δύσκολες στιγμές, όχι στα εύκολα. Κάποιοι μπορεί να χρειαστούν λίγη εμψύχωση ή έναν καλό λόγο. Η αρχηγία δεν με ενδιέφερε ποτέ. Είτε φοράς το περιβραχιόνιο είτε όχι, όταν βρίσκεσαι σε μια ομάδα πρέπει να μιλάς σαν αρχηγός. Είμαστε έντεκα αρχηγοί και ο καθένας μπορεί να εκφέρει την άποψή του. Φέτος έχουμε μια πολύ καλή σχέση μεταξύ μας και φαίνεται μέσα στο γήπεδο. Μακάρι να συνεχιστεί”.
“Όλα εξαρτώνται από τη δική μας εικόνα”
-Υπάρχει ένας κύκλος τεσσάρων αγώνων μέχρι τη διακοπή των Χριστουγέννων, δύο εκ των οποίων είναι κόντρα σε Δόξα Δράμας και Ο.Φ.Η. Μια ευκαιρία για εσάς να διευρύνετε κι άλλο τη διαφορά…
“Κάθε παιχνίδι είναι τελικός. Δεν έχει διαφορά αν παίζουμε με τον Ο.Φ.Η. ή τον Κισσαμικό. Δεν ξεχωρίζουμε παιχνίδια. Σίγουρα μέχρι τώρα είχαμε ένα θεωρητικά εύκολο πρόγραμμα και έρχονται πιο δύσκολοι αγώνες. Όλα, όμως, εξαρτώνται από τη δική μας εικόνα. Τη δική μας σοβαρότητα και πόσο θα θέλουμε ένα παιχνίδι”.
-Αυτό το εύκολο πρόγραμμα για το οποίο έκανες λόγο, σας έδωσε μια σημαντική ώθηση ενόψει των αγώνων που ακολουθούν;
“Εύκολο σε εισαγωγικά. Τέτοια παιχνίδι πέρυσι στοίχησαν στην ομάδα και μας στέρησαν βαθμούς. Σίγουρα σε παιχνίδια, όμως, με τον Ο.Φ.Η. ή τη Δόξα πρέπει να δίνουμε το κάτι παραπάνω, αλλά όχι να ξεχωρίζουμε αγώνες. Για μένα το ματς με τον Κισσαμικό είναι πολύ σημαντικό και δύσκολο. Οφείλουμε να το προσεγγίσουμε με την ίδια σοβαρότητα, που θα προσεγγίσουμε τον Ο.Φ.Η.”.
“Να φέρουμε στο γήπεδο και τον πιο δύσπιστο”
-Νιώθεις ότι σιγά-σιγά αρχίζει να “χτίζεται” μια σχέση με τον κόσμο;
“Να σας πω την αλήθεια φέτος το έχω νιώσει. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για να φέρουμε τον κόσμο δίπλα μας. Να κάνουμε ακόμα και τον πιο δύσπιστο να έρθει στο γήπεδο. Μέσα από την εικόνα μας και τα αποτελέσματα. Μας αρέσει η ατμόσφαιρα που δημιουργείται στα τελευταία παιχνίδια και θέλουμε ακόμα περισσότερο κόσμο. Παιδιά που δεν έχουν ζήσει τέτοιες ατμόσφαιρες ξανά, το ευχαριστιούνται και καταλαβαίνουν ότι τους βοηθάει”.
“Να φύγω με εργατικότητα, τιμιότητα και αξιοπρέπεια”
-Έχεις παίξει σε Ηρακλή, Παναθηναϊκό, Α.Ε.Κ. και τώρα στον ΑΡΗ. Ομάδες με αρκετό κόσμο και ιστορία. Άρα κάτι καλό θα κάνει ο Χρήστος Μπούρμπος τόσα χρόνια για να τον επιλέγουν αυτές οι ομάδες…
“Αυτό είναι σχετικό. Για κάποιον κάνεις, για άλλον δεν κάνεις. Έτσι έχω καταλάβει. Έχω “χτίσει” την καριέρα μου, πάνω στην εργατικότητα, στην τιμιότητά μου και στην αξιοπρέπειά μου. Από εκεί και πέρα, κάτι καλό θα έχω και εγώ για να έχω παίξει σε αυτές τις ομάδες. Θέλω όταν σταματήσω τη μπάλα να μην μείνω απλά ως ένας καλός παίκτης, αλλά να φύγω με τα στοιχεία που πορεύτηκα στην καριέρα μου”.
-Άρα είσαι ικανοποιημένος με αυτά που έχεις πετύχει ή σου λείπει κάτι ακόμα;
“Κοιτάξτε… Υπήρχαν στιγμές που θα μπορούσα να κάνω άλλα πράγματα. Δυστυχώς έχω πορευτεί μόνος μου τόσα χρόνια. Χωρίς μάνατζερ και το όλο σύστημα. Όπου έχω πάει το έχω κάνει μόνος μου. Σίγουρα αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να σε βοηθήσουν, αλλά νιώθω διπλά περήφανος που τα έχω καταφέρει μόνος μου”.
-Πάντως, μέσα στο γήπεδο δεν δείχνεις 34 ετών…
“Αυτό έχει να κάνει με την εργατικότητα και το πόσο επαγγελματίας είσαι. Η διάρκεια είναι αυτή που σε κάνει να ξεχωρίζεις”.
“Με “πονάει” η Β’ Εθνική”
-Ο ΑΡΗΣ φαντάζει στα μάτια σου ως ένας ιδανικός τερματισμός σε μια “γεμάτη” καριέρα, όπως η δική σου;
“Για αυτό και ήρθα εδώ. Να βγει η ομάδα και να τερματίσουμε την καριέρα μας στη Σούπερ Λιγκ μ’ έναν μεγάλο σύλλογο. Όχι στη Β’ Εθνική. Είναι κάτι που με “πονάει” πολύ φέτος. Το παλεύω μέσα μου, αλλά προσπαθώ να μην το σκέφτομαι για να πετύχουμε το στόχο μας”.
“Αυτοί με βοήθησαν στην καριέρα μου”
-Έζησες τις καλές εποχές των… παχιών αγελάδων στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τώρα τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Και απ’ ότι γνωρίζουμε δραστηριοποιείσαι με τον ΠΣΑΠ. Τι σε ώθησε να ασχοληθείς με αυτό;
“Έτσι όπως είναι το ποδόσφαιρο αυτή τη στιγμή το μόνο που μπορεί να σου κάνει είναι να σε απωθήσει. Είμαι και εγώ μέσα στον ΠΣΑΠ. Οι ομάδες διαλύονται η μια πίσω από την άλλη. Υπάρχουν παιδιά, στα οποία οφείλονται πολλά χρήματα. Και αυτό δυστυχώς θα συνεχιστεί. Μπήκα σε αυτή τη διαδικασία για να προσπαθήσουμε να λύσουμε ένα πρόβλημα, που αντιμετωπίζει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Προσπαθούμε να φτιάξουμε το ασφαλιστικό και το εγγυητικό ταμείο. Να βρεθεί μια λύση, ώστε όταν κάποιες ομάδες… βαράνε διάλυση τα παιδιά να παίρνουν κάποια χρήματα από αυτό το ταμείο. Είναι το πιο βασικό για κάθε εργαζόμενο. Πέρυσι φτάσαμε στον Φεβρουάριο για να μάθουμε ότι δεν έχουμε ασφάλεια”.
-Όλα αυτά τα χρόνια, υπάρχει κάποιος προπονητής, τον οποίο θα ήθελες να μνημονεύσεις; Ή πήρες κάτι απ’ όλους;
“Δεν μπορώ να πω ότι πήρα κάτι απ’ όλους. Υπήρχαν άνθρωποι που ασχολήθηκαν μαζί μου. Θα αναφέρω τον Νίκο Αναστόπουλο. Ήταν ο πρώτος μου προπονητής όταν έγινα επαγγελματίας. Μπορώ να πω επίσης για τον Σάντος, αλλά και τον Κωστένογλου. Είναι άνθρωποι, που ασχολήθηκαν μαζί μου και με βοήθησαν. Αγωνιστικά και ψυχολογικά”.
-Μπορείς να ονοματίσεις κάποιους από τους συμπαίκτες που είχε όλα αυτά τα χρόνια και τους ξεχωρίζεις;
“Ο Ριβάλντο. Υπήρχε επίσης ο Ζήκος, ο Λυμπερόπουλος, ο Δέλλας και ο Κατσουράνης. Παίκτες παγκόσμιας κλάσης για μένα. Είναι αρκετοί”.
“Προσπαθεί να… μαζέψει την κατάσταση ο Καρυπίδης”
-Πώς θα ψυχολογούσες τον Θεόδωρο Καρυπίδη; Έναν νεαρό παράγοντα με όρεξη για το ποδόσφαιρο, αλλά και τα δικά του λάθη;
“Θεωρώ ότι είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος θέλει να δώσει πράγματα στην ομάδα. Έδωσε παραπάνω απ’ όσα μπορούσε. Έκανε λάθη, τα οποία φάνηκαν τα τελευταία δύο χρόνια. Ανοίχτηκε οικονομικά. Δεν μπορείς να πεις ότι δεν προσπαθεί για το καλό της ομάδας. Σίγουρα έχει κάνει τα λάθη του και τα έχει παραδεχθεί. Φέτος δείχνει ότι προσπαθεί να… μαζέψει την κατάσταση, Είναι φιλόδοξος και προσπαθεί να βοηθήσει με κάθε τρόπο και όσες δυνάμεις έχει. Υπάρχουν, όμως, περιθώρια ώστε να βελτιώσει τη λειτουργία της ομάδας. Αν επιτευχθεί ο στόχος της ανόδου θα προκύψουν περισσότερα έσοδα και θα του “λυθούν” τα χέρια, ώστε να οργανώσει καλύτερα το τμήμα”.