Πού πήγανε οι αφισιονάδος της Σελεσάο;
Νομίζω ότι το Μουντιάλ αρχίζεις να το καταλαβαίνεις από την τρίτη φορά και μετά. Γύρω στα 11-12 είναι που συνειδητοποιείς τι σημαίνει κάθε χώρα που συμμετέχει. Που αρχίζεις να βάζεις στο μυαλό σου την ιστορία και τους παίχτες. Μέχρι τότε απλώς χαίρεσαι που βλέπεις γκολ. Μέχρι που υποστηρίζεις Τρινιντάντ και Τομπάγκο. Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στο 4 Μουντιάλ που καταλαβαίνω για τα καλά. Το πρώτο που θυμάμαι είναι το 2002. Από τότε μέχρι σήμερα έχω βρει αρκετές διαφορές. Μία είναι ότι η Βραζιλία δεν έχει τόσες συμπάθειες όσο παλιότερα.
Κάπου το 2010 άρχισε να συμβαίνει αυτό και κορυφώθηκε το 2014. Τώρα, στο Μουντιάλ της Ρωσίας απλώς διαιωνίζεται. Η Βραζιλία ως όνομα φέρει πολλές στιγμές χαράς για τους ποδοσφαιρόφιλους. Αλλά δεν είναι πια αυτό που ήταν. Απέχει πολλά έτη φωτός. Γι΄αυτό και οι ουδέτεροι δεν είναι πια τόσο παθιασμένοι μαζί της. Ίσως να φταίει το ότι δεν έχει τα χαρακτηριστικά που έχουν άλλες χώρες.