Ενα από τα πιο αγαπητά παιδιά στην κερκίδα
Ο Χαβιέ Κάμπορα έχει κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια αλλά δεν ξεχνάει τον αγαπημένο του ΑΡΗ και μέσα από την εφημερίδα “ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ!” θυμάται το πέρασμα του από τους “κιτρινόμαυρους”.
Αναλυτικά η συνέντευξη που παραχώρησε στον Νίκο Παπαδόπουλο:
Ο Χαβιέ Κάμπορα ανήκει στην κατηγορία των ποδοσφαιριστών, που είναι ιδιαίτερα αγαπητοί στο κόσμο του ΑΡΗ και κατάφεραν να…. κερδίσουν την κερκίδα.
Αν και η άφιξη του στη Θεσσαλονίκη τον Γενάρη του 2009 έγινε χωρίς τυμπανοκρουσίες, ο Αργεντινός φορ φάνηκε να είναι αυτό που έλειπε μέχρι εκείνο το σημείο από τη γραμμή κρούση των “κιτρινόμαυρων”.
Μέσα σε 1,5 χρόνο και 46 συμμετοχές, ο παλαίμαχος –πλέον- Αργεντινός στράικερ βρήκε 20 φορές δίχτυα με τη φανέλα του ΑΡΗ, ξεχωρίζοντας -μεταξύ άλλων- για την ικανότητα του στο ψηλό παιχνίδι (μόλις 1,72μ.). Μέχρι που η μοίρα τα έφερε έτσι το καλοκαίρι του 2010 να φύγει κάπως… απότομα και μόλις δύο μήνες, αφού είχε υπογράψει το νέο του συμβόλαιο.
Μέσα από την εφημερίδα “ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ!” ο Κάμπορα ανοίγει το… κουτί των αναμνήσεων και θυμάται τους 18 μήνες που φόρεσε τη φανέλα του ΑΡΗ. Τα γκολ που ξεχωρίζει, τον χαμένο τελικό με τον Παναθηναϊκό και φυσικά δίνει τη δική του εκδοχή για την απροσδόκητη αποχώρησή του από την ομάδα το καλοκαίρι του 2010.
“Κάθε φορά ήταν και ένα πάρτι”
-Πως είναι πλέον η ζωή μακριά από το ποδόσφαιρο;
“Ήσυχα θα έλεγα. Είμαι στην πόλη μου, το Ροζάριο και απολαμβάνω την οικογένειά μου, όπως και τους φίλους μου”.
– Δεν σου λείπει, όμως, καθόλου;
“Σίγουρα μου λείπει, αλλά όχι πάρα πολύ. Για την ώρα απολαμβάνω άλλα πράγματα. Στο μέλλον φυσικά θα ήθελα να επιστρέψω στο ποδόσφαιρο από κάποιο άλλο πόστο”.
– Φαντάζομαι ενημερώθηκες για την επιστροφή του ΑΡΗ στη Σούπερ Λιγκ…
“Εννοείται! Και χάρηκα πάρα πολύ. Αυτή η τετραετία ήταν πολύ δύσκολη. Μιλάμε για μια μεγάλη ομάδα, μ’ έναν φοβερό κόσμο και ένα γήπεδο, στο οποίο όταν μπαίνεις νιώθεις απίστευτα”.
-Μιας που αναφέρθηκες στον κόσμο και στο γήπεδο, ποιες εικόνες έχεις ακόμα έντονες στη μνήμη σου από την ομάδα;
“Πολλές είναι η αλήθεια και όλες πολύ όμορφες. Οπως για παράδειγμα την πρόκρισή μας στον τελικό και την υποδοχή του κόσμου στο γήπεδο. Επίσης θυμάμαι τα εντός έδρας παιχνίδια με Π.Α.Ο.Κ., Ολυμπιακό και Ηρακλή. Κάθε φορά ήταν και ένα πάρτι. Τρελή ατμόσφαιρα!”.
“Κρίμα για τον κόσμο ο χαμένος τελικός…”
-Γυρνώντας τον χρόνο πίσω θυμάσαι ακριβώς που προέκυψε ο ΑΡΗΣ και ήρθες στην Ελλάδα;
“Έπαιζα στο Μεξικό τότε και δέχθηκα την πρόταση του ΑΡΗ τον Γενάρη του 2009. Μίλησα φυσικά πρώτα με την οικογένειά μου, τους ανθρώπους της Πουέμπλα και τελικά πήρα την απόφαση να έρθω στη Θεσσαλονίκη”.
– Στον 1,5 χρόνο που ήσουν στην ομάδα είχες την τύχη να δουλέψεις και με τον Εκτορ Κούπερ…
“Ο κορυφαίος προπονητής με τον οποίο έχω δουλέψει. Ήταν λάτρης της σκληρής δουλειάς και πολύ επαγγελματίας. Όπως φυσικά και το επιτελείο του”.
-Στον τελικό του ΟΑΚΑ τι έφταιξε τελικά και ο ΑΡΗΣ απώλεσε ακόμη μια ευκαιρία για την κατάκτηση ενός τίτλου;
“Εκείνη η μέρα είναι μια από τις πιο άσχημες στην καριέρα μου. Ήταν κρίμα για τόσο κόσμο, που ταξίδεψε από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα. Ένα ισορροπημένο παιχνίδι με λίγες φάσεις για τις δύο ομάδες. Έτυχε να σκοράρει πρώτος ο Παναθηναϊκός, παλέψαμε για την ισοφάριση σε πρώτη φάση, αλλά δεν τα καταφέραμε”.
“Είδα περίεργα πράγματα από τη διοίκηση…”
-Τον Απρίλιο του 2010 υπέγραψε νέο συμβόλαιο με τον ΑΡΗ, αλλά το επόμενο καλοκαίρι αποχώρησες. Τι έγινε τελικά τότε;
“Όταν ανανέωσα με την ομάδα ήμουν πολύ χαρούμενος. Ήταν το καλύτερο συμβόλαιο της καριέρας μου από οικονομικής άποψης. Σύντομα, όμως, άρχισα να βλέπω περίεργα πράγματα από πλευράς διοίκησης, τα οποία δεν μου άρεσαν. Δεν ταίριαζαν με τις αξίες μου κι έτσι αποφάσισα να φύγω. Μια απόφαση για την οποία ακούστηκαν και γράφτηκαν πολλά ψέμματα. Ειλικρινά ήθελα να μείνω. Αγαπούσα πολύ τον ΑΡΗ και τη Θεσσαλονίκη, όπως και τώρα”.
“Να βρεθώ ξανά στο Χαριλάου”
– Εχεις κρατήσει επαφή με πρώην συμπαίκτες σου στον ΑΡΗ. Τον Νέτο για παράδειγμα…
“Εννοείται. Μιλάμε με Νέτο. Τελευταία φορά επικοινωνήσαμε λίγο πριν τελειώσει το πρωτάθλημα. Επίσης μιλάω και με τον Στέλιο (σ.σ. Μαραγκό), τον… τρελό μου φίλο (σ.σ. γέλια)”.
Ο Χαβιέ Κάμπορα ανήκει στην κατηγορία των ποδοσφαιριστών, που είναι ιδιαίτερα αγαπητοί στο κόσμο του ΑΡΗ και κατάφεραν να…. κερδίσουν την κερκίδα.”Είναι κάτι το οποίο σίγουρα θέλω να το κάνω κάποια στιγμή. Εστω και για λίγες ημέρες. Όχι μόνο για τον ΑΡΗ. Αγαπάω την Ελλάδα, τον κόσμο, τα έθιμα του και φυσικά τα υπέροχα τοπία. Και φυσικά θέλω να βρεθώ ξανά στο Χαριλάου και να ζήσω την ατμόσφαιρα του κόσμου”.
“Τρελός σαν τον κόσμο του ΑΡΗ”
– Φαντάζομαι θα υπάρχει κάποιο σύνθημα που θα θυμάσαι και σου αρέσει αρκετά.
“Εκείνο που έλεγε, “δεν έχω σπίτι, δεν έχω δουλειά” (σ.σ. γέλια). Ακόμα το τραγουδάω κάποιες φορές στο σπίτι και τα παιδιά μου λένε ότι είμαι τρελός. Και εγώ τους απαντάω πως, ναι, είμαι. Τρελός σαν τον κόσμο του ΑΡΗ!”.
-Θα ήθελες να στείλεις κάποιο μήνυμα στους φίλους της ομάδας;
“Θέλω να τους ευχαριστήσω για την αγάπη που μου έδειξαν και συνεχίζουν να μου δίνουν ακόμη και σήμερα. Να είναι δίπλα στην ομάδα και να… ταρακουνούν το Χαριλάου με τη φωνή τους”.