Αν ο ΑΡΗΣ αγωνίζονταν με την ΑΕΛ Λεμεσού σε ένα μήνα από τώρα θα έκανε δύο εύκολες νίκες και θα περνούσε εύκολα στην επόμενη φάση.
Όταν όμως δίνεις παιχνίδια τέλη Ιούλη ο βαθμός δυσκολίας ανεβαίνει και η ομάδα που έχει λιγότερη ποιότητα ευελπιστεί ότι θα εκμεταλλευτεί την συγκυρία.
Αυτό προσπάθησαν να κάνουν οι Κύπριοι έχοντας και την βοήθεια της τύχης στο πρώτο παιχνίδι, αλλά και την ξεκάθαρη διαιτητική εύνοια που διαμόρφωσε το αποτέλεσμα. Γιατί αν ήταν…ανάποδα οι ρέφερι στα δυο ματς, οι Κύπριοι θα είχαν τελειώσει με…8 στο Βικελίδης και φυσικά θα είχε δοθεί το πέναλτι στον Ιντέγε.
Και τότε όμως και τώρα το θέμα μου δεν μπορεί να είναι ο διαιτητής γιατί ξεκάθαρα αντιλαμβάνομαι ότι δεν υπήρχε πρόθεση από κανέναν τους. Πχ ο Πορτογάλος κάνει μία κάκιστη διαιτησία εις βάρος του ΑΡΗ στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά αν θέλει να αδικήσει δίνει το πέναλτι στον Σούντγκρεν (που δεν είναι, αλλά αν θες το δίνεις). Έδωσε 10 ανύπαρκτα φάουλ περιμετρικά της περιοχής, αλλά η ομάδα ανταποκρίθηκε.