Ο Νιγηριανός επιθετικός μιλάει για την απόφαση του να έρθει στον ΑΡΗ, τους στόχους του με την ομάδα και το γκολ που άργησε να έρθει
Συνέντευξη στον ΝΙΚΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ
Το περασμένο καλοκαίρι ο ΑΡΗΣ έψαχνε τον παίκτη, ο οποίος θα έκανε φέτος τη διαφορά στην επιθετική γραμμή της ομάδας. Μια κίνηση για την οποία εξ αρχής ο Θεόδωρος Καρυπίδης είχε αποφασίσει ότι θα κάνει την υπέρβαση και θα βάλει πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Όπως και έκανε, δηλαδή, με την περίπτωση του Μπράουν Ιντέγε.
Ο Νιγηριανός επιθετικός εξελίχθηκε σε διακαή πόθο για τον ισχυρό άνδρα των “κιτρινόμαυρων”. Δεν θα τα παρατούσε, λοιπόν, μέχρι να φέρει τον 30χρονο άσσο στη Θεσσαλονίκη, πραγματοποιώντας μια από τις πιο ηχηρές μεταγραφές του ελληνικού ποδοσφαίρου στην καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο.
Άπαντες στον ΑΡΗ, βέβαια, γνώριζαν εξ αρχής ότι υπήρχε και ένα σημαντικό ποσοστό ρίσκου στην συγκεκριμένη κίνηση. Πως να μην υπάρχει, άλλωστε, όταν μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή, ο οποίος ήταν για έναν χρόνο χωρίς επίσημα παιχνίδια στα πόδια του; Το σώμα του, όμως, είναι ο… ναός του. Το φρόντιζε, γυμναζόταν καθημερινά και ισορρόπησε σημαντικά την αγωνιστική του απραξία.
Τους τελευταίους μήνες έχει κάνει σημαντικά άλματα προόδου. Και δουλειές, οι οποίες απαιτούνται από έναν φορ στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Του λείπει, όμως, η ουσία. Δηλαδή, το γκολ. Τον στεναχωρεί, νιώθει πίεση, αλλά δεν τον “παίρνει” από κάτω, όπως είπε στην εφημερίδα “ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ!”, η οποία τον συνάντησε στο κέντρο της πόλης όπου διαμένει. Στη… θορυβώδη Λεωφόρο Νίκης, η οποία μοιάζει τόσο αντίθετη με τον ήρεμο χαρακτήρα του.
Ο Νιγηριανός μιλάει για πολλά στην πρώτη του μεγάλη συνέντευξη από την ημέρα που ήρθε στη Θεσσαλονίκη. Και μέσα από τις δυνατές ατάκες του, αποτυπώνεται η δική του φιλοσοφία πάνω στο ποδόσφαιρο. Μαζί φυσικά με τις πρώτες του εντυπώσεις από τον ΑΡΗ και τα όσα έχει ζήσει μέχρι στιγμής στους “κιτρινόμαυρους”.
“Παίζουμε στο σπίτι μας, τα πάντα για τη νίκη”
-Διακοπή τέλος και τώρα ένα κρίσιμο παιχνίδι απέναντι στον Παναθηναϊκό…
“Είναι σημαντικό ότι παίζουμε απέναντι σε μια εξίσου μεγάλη ομάδα. Οφείλουμε να είμαστε σωστά προετοιμασμένοι και συγκεντρωμένοι. Παίζουμε στο σπίτι μας και πρέπει να δώσουμε τα πάντα για να κερδίσουμε”.
-Πως περιμένεις την ομάδα να αντιδράσει ειδικά μετά και την αποχώρηση του Σάββα Παντελίδη;
“Ήταν ένα δυσάρεστο νέο. Δεν το περιμέναμε. Αλλά ο πρόεδρος είχε την τελική απόφαση”.
-Φαντάζομαι το βλέπετε και ως μία ευκαιρία για να ανακάμψετε…
“Είναι μία πολύ καλή ευκαιρία. Είναι ξεκάθαρα στο χέρι μας. Παίζουμε στην έδρα μας, μ’ ένα φανταστικό κοινό, το οποίο μας στηρίζει κερδίσουμε ή χάσουμε. Καταλαβαίνω βέβαια την στεναχώρια τους στον Βόλο. Απογοητεύτηκα. Πλήρωσαν για να έρθουν εκεί. Ήταν κρίμα…”
“Το ποδόσφαιρο θέλει και τύχη”
Όλη αυτή η κουβέντα για τον νέο προπονητή, σας έχει επηρεάσει καθόλου;
“Προσωπικά δεν με απασχολεί πολύ. Εύχομαι απλά να παρθεί γρήγορα η όποια απόφαση διότι έχουμε σημαντικά παιχνίδια”.
-Για την ώρα βέβαια υπάρχει ο Τόλης Τερζής. Βλέπετε κάτι διαφορετικό τις τελευταίες μέρες;
“Του αρέσει περισσότερο η επίθεση. Ρίχνει μεγάλο βάρος σε αυτό το κομμάτι. Στο πάσινγκ γκέιμ, που θα οδηγεί στο γκολ. Χρειάζεται βέβαια και τύχη. Δεν έχει να κάνει μόνο με την ικανότητα. Μας λείπει η τύχη”.
-Μόνο τύχη ή και θέμα τακτικής;
“Δημιουργούμε φάσεις. Απλά πρέπει να βάλουμε και την μπάλα στα δίχτυα. Με την Μόλντε και τον Ο.Φ.Η. για παράδειγμα κάναμε φάσεις. Στο ποδόσφαιρο, όμως, χρειάζεσαι και τύχη”.
-Μήπως κάποιες φορές η ομάδα δεν επιτίθεται με τον σωστό τρόπο;
“Πάντα προσπαθούμε να ακολουθούμε τις οδηγίες του προπονητή. Κάποιες φορές απέδωσε, όπως με την Μόλντε, άλλες όχι”.
-Το ματς με την Μόλντε είναι ένα παράδειγμα για το υπόλοιπο της σεζόν;
“Βεβαίως. Αποδείξαμε ότι όλα είναι πιθανά στο ποδόσφαιρο. Αρκεί να το πιστέψεις. Άσχετα που δεν προκριθήκαμε. Έγιναν πολλά στο πρώτο ματς. Είναι ένα μάθημα για εμάς απ’ όλες τις απόψεις. Δεν ήταν καλύτερη ομάδα”.
“Φυσιολογικό να με κρίνει ο κόσμος”
– Για να επιστρέφουμε στο γκολ, νιώθεις καθόλου πίεση;
“Δεν θα το έλεγα πίεση. Περισσότερο ευθύνη. Αυτή είναι η δουλειά μου, να σκοράρω. Να ανεβάζω το επίπεδο της ομάδας. Δεν το κάνω μέχρι στιγμής. Μπορώ να αποδώσω πολύ καλύτερα. Με παίρνει λίγο από κάτω, αλλά όχι όταν μπαίνω στο γήπεδο. Εκεί τα δίνω όλα. Παλεύω και θέλω να κάνω τη διαφορά”.
-Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, βέβαια, ο επιθετικός κάνει κι άλλες δουλειές. Κάτι που ίσως δεν αντιλαμβάνεται και μερίδα του κόσμου, η οποία αντιλαμβάνεσαι ότι σου ασκεί κριτική…
“Το ξέρω και είναι απόλυτα φυσιολογικό. Είμαι ο βασικός επιθετικός της ομάδας. Ήρθα για έναν λόγο. Δεν με αγχώνει. Καταλαβαίνω τον κόσμο. Όταν πας να δει μπάλα, θες να δεις γκολ. Και αυτή τη στιγμή η ομάδα δεν σκοράρει. Υπάρχει πίεση και τη νιώθω. Πρέπει να… παραδώσω αυτό που περιμένουν όλοι. Όταν δεν το κάνω νιώθω λίγο στεναχωρημένος μετά από ένα ματς. Ότι δεν έκανα καλά τη δουλειά μου… Ότι έπρεπε να κάνω περισσότερα…”
– Άρα σύμφωνα με σένα, για να επανέλθω και στο γενικό πλαίσιο, αυτό που λείπει είναι η τύχη…
“Νομίζω πως ναι. Έχουμε πολύ καλό ρόστερ. Το δείξαμε κόντρα στη Μόλντε ή με την Λεμεσό. Απλά χρειαζόμαστε μια νίκη σε αυτή την φάση. Όταν έρθει θα αλλάξουν πολλά”.
– Στη φάση του πέναλτι, που δεν δόθηκε στο ματς με τον Ο.Φ.Η., πολλοί ρωτούσαν γιατί δεν αντέδρασες;
“Μας είχαν πει ότι εμείς δεν μπορούμε να ζητήσουμε VAR. Αυτό μπορεί να το κάνει ο διαιτητής ή οι άνθρωποι του VAR. Αν αντιδρούσα μπορεί να έπαιρνα κάρτα”.
“Ο ΑΡΗΣ έδειξε ότι με θέλει”
-Ας πάμε λίγο πίσω στον περασμένο Ιούνιο. Είσαι στο σπίτι σου και ενημερώνεσαι ότι υπάρχει μια πρόταση από τον ΑΡΗ…
“Μου τηλεφώνησε ένας από τους εκπροσώπους μου. Έψαχνα μια ομάδα με την οποία θα ένιωθα ότι με θέλει πολύ. Όχι να πάω κάπου για να βγάλουν λεφτά οι ατζέντηδες ή οι τεχνικοί διευθυντές. Να με θέλουν ο πρόεδρος, ο προπονητής. Έτσι, λοιπόν, ήθελα να μιλήσω μαζί τους πρώτα για να διαπιστώσω αν με θέλουν. Ο ΑΡΗΣ έδειξε ότι με θέλει. Παρακολούθησα κάποια περσινά παιχνίδια και ένιωσα ότι ταιριάζω σε αυτήν την ομάδα. Όταν άκουσα όσα μου είπε ο πρόεδρος, ένιωσα ότι ήταν η καλύτερη επιλογή. Πρώτα ρώτησα άλλα πράγματα και μετά πήγαμε στο οικονομικό. Τα χρήματα πλέον δεν είναι το παν για μένα. Έχω βγάλει ήδη αρκετά. Ήθελα ένα περιβάλλον, στο οποίο θα γίνω αποδεκτός. Μίλησα και με τη γυναίκα μου. Είχα προτάσεις με πολλά περισσότερα λεφτά. Έψαχνα, όμως, μια ομάδα που θα απολαμβάνω το ποδόσφαιρο. Και κάπως έτσι ήρθα εδώ”.
“Στόχος μου είναι να βοηθήσω και να φύγω μ’ ένα τρόπαιο”
-Τέσσερις μήνες μετά νιώθεις δικαιωμένος;
“Πολύ περισσότερο απ’ όσο φαντάζεσαι. Είμαι χαρούμενος με τους συμπαίκτες μου, τον πρόεδρο, τον κόσμο. Είμαι εδώ για να βοηθήσω και να φύγω μ’ ένα τρόπαιο. Αυτός είναι ο στόχος μου”.
“Τα λεφτά είναι τα πάντα και τίποτα”
-Θα σε πάω ακόμα πιο πίσω. Σε μια δύσκολη περίοδο για σένα όταν βρισκόσουν στην Κίνα…
“Ήταν τραγικό! Ένας χρόνος, τον οποίο δεν θέλω να θυμάμαι. Εύχομαι να μην το ζήσει κανένας παίκτης. Αυτά που πέρασα εγώ και η οικογένειά μου δεν περιγράφονται. Αλλά είμαι δυνατός πνευματικά και σωματικά”.
-Είναι λίγο έκπληξη όσα λες με δεδομένο ότι έβγαλες αρκετά λεφτά και εκεί…
“Ναι, αλλά τα λεφτά δεν είναι το παν. Η αγάπη για το ποδόσφαιρο είναι αυτή που με έφερε στον ΑΡΗ. Όχι τα λεφτά. Αν σκεφτόμουν τα λεφτά θα ήμουν στη 2η κατηγορία της Κίνας. Η ομάδα, όμως, με προσέγγισε με πολύ ωραίο τρόπο. Ήταν κάτι που με κέρδισε. Ούτε η θάλασσα, ούτε η καλή ζωή. Προσπαθώ να είμαι ταπεινός και να δουλεύω”.
-Άρα το σκέφτεσαι και για του χρόνου; Εφόσον, βέβαια, όλα πάνε καλά φέτος…
“Δεν έχει να κάνει με αυτό. Το θέμα είναι να νιώθεις μέλος μιας τέτοιας οικογένειας. Αυτό είναι το σημαντικό. Έχω γυρίσει τόσες χώρες. Μπορώ να έχω τα πάντα. Η ουσία βρίσκεται σε άλλα πράγματα. Και είναι κάτι που προσπαθώ να περάσω και στα παιδιά μου. Στο ποδόσφαιρο τα λεφτά είναι τα πάντα και τίποτα. Στο τέλος μένει η οικογένεια. Και αυτή που δημιουργείται σε μια ομάδα, αλλά και η δική σου. Για παράδειγμα, τα παιδιά μου και η γυναίκα μου χάρηκαν πολύ που επέστρεψα στην Ελλάδα. Η σύζυγός μου ειδικά. Απλά φοβόταν λίγο. Όχι την ομάδα, αλλά περισσότερο εάν θα καταφέρω να ανταποκριθώ σ’ έναν ηγετικό ρόλο, μετά το δύσκολο χρόνο που είχα στην Κίνα”.
-Μιας που πήγες την κουβέντα στην οικογένεια, ποιος είναι ο Ιντέγε έξω από το γήπεδο;
“Ένας ήρεμος άνθρωπος. Μου αρέσει να βγαίνω. Όχι να πηγαίνω κάθε μέρα στην παραλία (σ.σ. γέλια), αλλά να συχνάζω με ανθρώπους που έχουν θετική ενέργεια. Ο περίγυρός σου δείχνει και το είδος του ανθρώπου που είσαι ή θες να γίνεις. Κάνω παρέα με τους συμπαίκτες μου, αλλά οι περισσότεροι φίλοι μου είναι έξω από το χώρο του ποδοσφαίρου”.
“Πως μπορείς να κρίνεις κάποιον που δεν παίζει;”
-Από την ομάδα με ποιους κάνει περισσότερο παρέα;
“Με τον Ούγκο Σόουζα, αφού μένουμε κοντά. Και με τον Ντουάρτε. Είμαστε στο ίδιο δωμάτιο άρα έχουμε έρθει αρκετά κοντά. Μιλάμε για την οικογένεια, τη ζωή, τις εμπειρίες μας”.
-Και για αυτόν γίνεται αρκετή κουβέντα, πάντως…
“Πως μπορείς όμως να κρίνεις κάποιο που δεν παίζει; Που δεν παίρνει ευκαιρίες; Εμένα μπορείς να με κρίνεις. Έχω παίξει επτά παιχνίδια. Ο Μπράουν δεν σκοράρει κ.λ.π. Όχι, όμως, τον Ντουάρτε. Διάβασα κάποια πράγματα για αυτόν και στεναχωρήθηκα”.
-Άρα λες ότι ο κ. Παντελίδης ίσως ήταν λίγο άδικος μαζί του;
“Δεν θα πω κάτι τέτοιο. Έκανε τις επιλογές που θεωρούσε ότι είναι οι καλύτερες. Ναι, ο Ντουάρτε πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο. Αλλά ήδη το κάνει. Μην ξεχνάμε ότι είναι η πρώτη φορά για αυτόν μακριά από την Ολλανδία. Πιστεύω ότι αν πάρει ευκαιρίες, θα μπορέσει να βοηθήσει. Έχουμε, όμως, πολλούς καλούς παίκτες. Και η τελική απόφαση ανήκει στον προπονητή. Είναι άδικο να τον κρίνουμε ή να διαβάζω ότι μπορεί να φύγει, ενώ δεν έχει πάρει κάποια ευκαιρία”.
“Σέβομαι πολύ τον Θόδωρο Καρυπίδη”
– Βλέπουμε τον πρόεδρο να σε στηρίζει πολύ τελευταία…
“Είναι ωραίος άνθρωπος. Και δεν το λέω λόγω της θέσης του. Παίζει ρόλο και η ηλικία του. Είναι νέος. Μπορούμε να γιορτάσουμε μαζί μετά από μια νίκη επί του Π.Α.Ο.Κ. (σ.σ. γέλια). Τον σέβομαι πολύ. Στηρίζει την ομάδα και τους παίκτες στα δύσκολα. Άλλοι φωνάζουν και βρίζουν. Αυτός, όμως, είναι δίπλα μας. Είναι ήρεμος. Και είναι ένας λόγος που ήρθα”.
“Εμείς πρέπει να το πιστέψουμε πρώτοι”
-Μέχρι που μπορεί να φτάσει ο φετινός ΑΡΗΣ;
“Η ομάδα έχει μεγάλες προοπτικές. Εμείς πρέπει να το πιστέψουμε πρώτοι. Όχι ο κόσμος. Οι φίλαθλοι δεν παίζουν μπάλα. Απλά σε υποστηρίζουν. Όλα είναι πιθανά και δυνατά στο ποδόσφαιρο. Αυτό πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας. Το πρώτο σημαντικό βήμα είναι το οικογενειακό κλίμα που έχουμε. Από εκεί και πέρα, ο καθένας ξεχωριστά οφείλει να δείξει πίστη στις ικανότητές μας. Ότι, δηλαδή, μπορούμε να τερματίσουμε πιο ψηλά από πέρυσι ή να κερδίσουμε το Κύπελλο. Θα έλεγα και το πρωτάθλημα, αλλά εκεί τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα. Υπάρχουν ομάδες που μπορούν να κάνουν τα πάντα για να κερδίσουν τον τίτλο. Καταλαβαίνεις τι εννοώ…”
“Τα παιχνίδια κερδίζονται πρώτα στα αποδυτήρια”
-Με το που έρθει ο νέος προπονητής, τι πιστεύεις ότι πρέπει να αλλάξει;
“Ένας καλός προπονητής θα προσπαθήσει να έχει τα αποδυτήρια, όπως έχει το σπίτι του. Δεν μπορείς να έχεις… σκουπίδια στο σαλόνι σου για παράδειγμα. Τα παιχνίδια κερδίζονται πρώτα στα αποδυτήρια, όχι στο γήπεδο. Να υπάρχει κίνητρο για όλους. Άσχετα αν παίζουν ή όχι. Κάποιοι προπονητές μιλούν μόνο στους έντεκα ή σε εκείνους που σκοράρουν. Όλοι είμαστε ίσοι. Όσον αφορά το τακτικό κομμάτι, η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση. Δεν μπορούμε να αμυνόμαστε για 90 λεπτά. Θα πρέπει να έρθει ένας προπονητής, που του αρέσει να παίζει ποδόσφαιρο”.
“Πάντα θα υπάρχουν καλές και άσχημες μέρες”
-Έχεις σκεφτεί πως θα πανηγυρίσεις το πρώτο σου γκολ;
“Ποτέ δεν το σκέφτομαι από πριν. Ό,τι μου έρχεται εκείνη τη στιγμή. Σημασία έχει να κερδίζει η ομάδα”.
-Σκέφτεσαι από τώρα το πρώτο σου ντέρμπι με τον Π.Α.Ο.Κ. ή είναι ακόμα νωρίς;
“Βήμα-βήμα. Θα είναι και αυτό ένα μεγάλο παιχνίδι. Τους έχω αντιμετωπίσει ήδη δύο φορές. Είναι ματς που περιμένεις να ζήσεις στην καριέρα σου. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Αλλά είναι μόνο για 90 λεπτά”.
-Αύριο, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός… Το δικό σου μήνυμα;
“Θα είναι ένα μεγάλο παιχνίδι. Μου αρέσουν τέτοια ματς. Ο κόσμος θα είναι και πάλι φανταστικός. Δεν ξεκινήσαμε καλά, αλλά μας δίνουν κίνητρο. Δέχομαι εκατοντάδες μηνύματα στήριξης στα social media. Κάποιες φορές τα πράγματα δεν θα πηγαίνουν καλά, αλλά δεν θα σημαίνει ότι είμαστε κακή ομάδα. Πάντα υπάρχουν οι άσχημες μέρες, όπως και οι καλές. Έχουμε μια πολύ μακρά σεζόν μπροστά μας…”