Έχω πει και έχω γράψει άλλες τόσες φορές ότι ένας καινούργιος προπονητής το πρώτο πράγμα που φέρνει σε μια ομάδα είναι αλλαγή του κλίματος στα αποδυτήρια.
Μεγαλύτερη διάθεση, αυξημένο κίνητρο, ένταση στις προπονήσεις. Στην Ξάνθη, στο ντεμπούτο του Ενινγκ, αυτή την αλλαγή στην διάθεση των ποδοσφαιριστών του Άρη την έβλεπες με γυμνό μάτι. Κι αν από τον Σάσα, τον Ντιγκινί και κάποιους άλλους το περιμένεις ούτως ή άλλως, η αυταπάρνηση του «δαντελένιου» Ματίγια για παράδειγμα να κυνηγήσει όλες τις μπάλες και να τιθασεύσει τα επιθετικογενή χαρακτηριστικά του, στον βωμό της καλής ανασταλτικής λειτουργίας, είναι η απόδειξη των παραπάνω. Από κοντά η εμφάνιση ψυχολογίας του Έμαν.
Στα Πηγάδια ο Ενινγκ δεν… πείραξε παρά στο ελάχιστο την ομάδα που πριν από μια εβδομάδα ανέλαβε. Διατήρησε τα ίδια πρόσωπα, τον ίδιο σχηματισμό, την ίδια πάνω-κάτω φιλοσοφία με την ομάδα να περιμένει στο μισό και να ψάχνει να σκοτώσει» τον αντίπαλο στο ανοικτό γήπεδο αφού η Ξάνθη είναι φανερό ότι δυσκολεύεται στο σετ παιχνίδι. Τι άλλαξε εντέλει; Ο Άρης ήταν πιο κόμπακτ, πιο συγκεντρωμένος, έβγαλε μια αναμενόμενη αντίδραση και το – πιο σημαντικό- περιόρισε στο ελάχιστο τα ατομικά λάθη που τον πλήγωσαν στα παιχνίδια με Λάρισα και Ολυμπιακό. Βοήθησε ασφαλώς και το πολύ γρήγορο γκολ του Γκάμα ενισχύοντας την ψυχολογία και αυτοπεποίθηση του γκρουπ, αλλά η δουλειά που έγινε στο υπόλοιπο του ματς κατέδειξε ότι χθες, οι ποδοσφαιριστές του Ένινγκ άφησαν στη Θεσσαλονίκη την αφέλεια των προηγούμενων αγώνων και διαχειρίστηκαν ορθά το γρήγορο προβάδισμα.