Το περασμένο καλοκαίρι ο ΑΡΗΣ ανανέωνε τον Χαβιέ Ματίγια για άλλα δύο χρόνια, επενδύοντας στην εμπειρία του Ισπανού και επιβραβεύοντας την παρουσία του στην ομάδα τα δύο προηγούμενα χρόνια.
Ο Ισπανός δεν ήταν ποτέ ο ορισμός της σταθερότητας στη μεσαία γραμμής, αλλά διαθέτει ποιοτικά διαστήματα μέσα στη σεζόν ή στιγμές που τον κάνουν να ξεχωρίζει και να δίνει ενίοτε το κάτι παραπάνω στο δημιουργικό κομμάτι. Αυτό είναι και το ατού του παιχνιδιού του άλλωστε.
Η ανανέωση του συμβολαίου του δεν συνδυάστηκε και με ένα καλό ξεκίνημα στη φετινή σεζόν. Ένας τραυματισμός στην προετοιμασία και κάποιες μέτριες εμφανίσεις στα πρώτα ματς, είχαν ως αποτέλεσμα να μείνει ακόμα και στον πάγκο -κόντρα στον Βόλο- δημιουργώντας προβληματισμό στις τάξεις της ομάδας.
Οταν ήρθε ο Άκης Μάντζιος στην ομάδα, ο Ματίγια δεν ήταν κάτι άγνωστο για αυτόν. Ειχε εικόνα τόσο ως απλός θεατής όσο και ως αντίπαλος, πιστεύοντας στις ικανότητες του Ισπανού και στα θετικά στοιχεία του παιχνιδιού. Μέσα από τους ρόλους που ξεκίνησε και συνεχίζει να δίνει σε όλους, προσπάθησε να εκμεταλλευτεί και την ποιότητα του Ισπανού.
Το εντυπωσιακό βέβαια με τον Ματίγια επί Μάντζιου είναι ότι έχει εξελιχθεί σε μία χρήσιμη μονάδα περισσότερο ανασταλτικά παρά δημιουργικά. Και ένα μόνο στατιστικό είναι αρκετό για να το αποδείξει.
Πέρυσι σε 24 ματς ο “Μάτι” είχε 57 κλεψίματα. Φέτος σε έξι παιχνίδια έχει 19 (!). Δηλαδή ακριβώς το 1/3 της περσινής του επίδοσης.
Από το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό άρχισε να παρατηρείται κάτι διαφορετικό στο παιχνίδι του. Περισσότερο πίεση πάνω στη μπάλα, περισσότερες διαγώνιες καλύψεις και μία προσπάθεια να κάνει πιο γρήγορο το παιχνίδι του. Είναι γνωστή άλλωστε η… λατρεία του να κρατάει τη μπάλα και να τη μεταβιβάζει ενίοτε σε τρίτο ή και σε τέταρτο χρόνο, καθυστερώντας ορισμένες φορές το παιχνίδι της ομάδας ειδικά στο τρανζίσιον.
Η ουσία είναι ότι ο 32χρονος μέσος παρουσιάζει μία βελτιωμένη εικόνα επί Μάντζιου και εφόσον συνεχίσει έτσι τότε θα καταφέρει να την σταθεροποιήσει.