Ισως το πιο βασικό κομμάτι που ο ΑΡΗΣ καλείται να δείξει βελτίωση στην τελική ευθεία των πλέι οφ.
Το άσμα “πόσο άλλαξες, πόσο άλλαξα” ίσως να ταιριάζει… γάντι στην προσπάθεια κάποιου να συγκρίνει τον ΑΡΗ της κανονικής διάρκειας και αυτό των πλέι οφ.
Δεν γκρεμίστηκαν όλα φυσικά, ούτε η ομάδα βρίσκεται εκτός στόχων. Κρατάει σφιχτά στα χέρια της το εισιτήριο της Ευρώπης και παραμένει στη 2η θέση της βαθμολογίας. Απλά θα μπορούσε ήδη να “κλειδώσει” την Ευρώπη και να έχει ξεκάθαρο προβάδισμα για να περάσει ως 2η τη γραμμή του τερματισμού στη φετινή Super League.
Δεν φταίει τόσο που ο ΑΡΗΣ δεν σκοράρει… Η δυσκολία στο γκολ ήταν ένα στοιχείο και στην κανονική διάρκεια. Το πρόβλημα είναι ότι έχει χάσει τη “σπιρτάδα” και την απίστευτη ένταση που επέδειξε τους προηγούμενους μήνες. Κάτι που έχει προεκτάσεις, κυρίως στα μετόπισθεν.
Τα λάθη… δώρα
Οι “κιτρινόμαυροι” είδαν την εστία τους να παραβιάζεται σε μόλις δέκα από τα 26 ματς της κανονικής διάρκειας. Στα πλέι οφ όμως έχουν δεχθεί γκολ στα πέντε από τα έξι παιχνίδια τους έως τώρα!
Το παράδοξο είναι ότι ο ΑΡΗΣ είναι η ομάδα που έχει δεχθεί τις λιγότερες τελικές στα πλέι οφ (39). Ενα στατιστικό που ενισχύει ακόμα περισσότερο την απόψη ότι δεν φταίει τόσο η συνολική ανασταλτική λειτουργία αλλά τα ατομικά λάθη που ενίοτε είναι… δώρα.
Δύο από τα τρία γκολ με την ΑΕΚ, το γκολ από τον ΠΑΟΚ και εκείνο από τον Αστέρα είναι κλασσικά παραδείγματα. Ηδη δηλαδή μαζεύτηαν τέσσερα από τα επτά που δέχθηκε ο ΑΡΗΣ μέχρι στιγμής στα πλέι οφ.
Το αμυντικό τρανζίσιον
Αλλο ένα στοχιείο που δεν αποτελεί σύμπτωση, είναι το πρόβλημα που παρουσιάζεται στο αμυντικό τρανζίσιον. Στα τελευταία παχνίδια ο ΑΡΗΣ “συνάντησε” συνθήκες που τον ανάγκασαν να αφήσει μέτρα στην πλάτη του.
ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Αστέρας Τρίπολης. Τρία ματς στα οποία ο ΑΡΗΣ δέχθηκε ισάριθμα γκολ λόγω του κακού του αμυντικού τρανζίσιον, σε συνδυασμό με τα ατομικά λάθη που έγιναν. Ένας τομέας που η ομάδα δεν είχε θέμα μέσα στη σεζόν, όποτε χρειάστηκε να ανεβάσει ψηλά τις γραμμές της.
Κόπωση και ντεφορμάρισμα
Το κομμάτι της κούρασης δεν είναι δικαιολογία για την εικόνα του ΑΡΗ, αλλά ένα σημαντικό δεδομένο που υφίσταται. Οχι μόνο για τους “κιτρινόμαυρους”, αλλά για όλες τις ομάδες των πλέι οφ.
Η διαφορά είναι ότι ο ΑΡΗΣ διανύει μία χρονιά που οι εντάσεις και τα τρεξίματα είναι βασικό στοιχείο του παιχνιδιού του, έχοντας τρέξει ίσως περισσότερο απ’ τους υπόλοιπους.
Ειδικά ορισμένοι παίκτες είναι στα… κόκκινα. Οταν λοιπόν ο παράγοντας της κόπωσης συνδυάζεται με το ντεφορμάρισμα ορισμένων και την έλλειψη επιλογών ή αποδοτικών επιλογών για τον Μάντζιο σε κάποιες θέσεις, είναι λογικό αυτό να επηρεάζει αρνητικά την ομάδα.
Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι υπάρχουν λόγοι για την εικόνα του ΑΡΗ στα περισσότερα ματς των πλέι οφ. Οχι όμως σε σημείο να την “σκεπάσουν” και να αποτελέσουν “μαξιλαράκι” πριν τις τέσσερις τελευταίες “στροφές” της σεζόν.
Ο ΑΡΗΣ πλησιάζει στο φινάλε της χρονιάς “κουβαλώντας” κόυραση και διάφορες συγκυρίες που έχουν φέρει αυτή την κατάσταση. Ακόμα κι έτσι όμως, κρατάει στα χέρια του τόσο την Ευρώπη όσο και τη 2η θέση. Αρκεί να κάνει ένα τελευταίο… ντου, να υπερβάλλει εαυτόν στο κομμάτι των αντοχών και να κατακτήσει όσα δικαιούται βάσει της συνολικής του εικόνας φέτος.