Η σημασία μιας…μεταγραφής και τα το αύριο του συλλόγου του Θεού του Πολέμου που πρέπει να μείνει ζωντανό
Με όλα αυτά που συμβαίνουν στην πρώτη ομάδα, είναι φυσιολογικό να περνάει σε δεύτερη μοίρα ότι έχει να κάνει με τις ακαδημίες του συλλόγου. Τα τελευταία χρόνια στην Θεσσαλονίκη έχουν συμβεί πολλά και διάφορα και κατά καιρούς φτάνουν στα χέρια μας διάφορες καταγγελίες από γονείς. Σε αρκετές περιπτώσεις έχουν δίκιο και φαίνονται διάφορων ειδών… διαχωρισμοί και σε άλλες περιπτώσεις λειτουργεί το… γονικό στοιχείο που βλέπει πάντα τον γιο ως τον επόμενο Μέσι.
Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι ο ΑΡΗΣ έχει και φέτος πολλά προβλήματα στα τμήματα υποδομής. Όλα φυσικά ξεκινάνε από την έλλειψη πόρων και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες συγκεκριμένων ανθρώπων και από τον ΑΣ και από την ΠΑΕ και φέτος υπήρξε…διαρροή προς άλλες ομάδες πολλών ταλέντων.
Και φέτος όμως η ομάδα έχει πολλά ταλέντα που πρέπει να δουλευτούν σωστά για να αποτελέσουν τα αυριανά στελέχη της πρώτης ομάδας. Και φέτος έχει αποτελέσματα που ζηλεύουν άλλες ομάδες και παίκτες που ήδη ορισμένοι…λιγουρεύονται και προσπαθούν να δελεάσουν έστω και αν τα παιδιά είναι ηλικίας 10 και 11 χρονών.
Ήδη στην Θεσσαλονίκη έχει γίνει παιδομάζωμα από τον Ολυμπιακό και φυσικά από κοντά σε πολλές περιπτώσεις είναι και ο ΠΑΟΚ, που με την δύναμη του χρήματος ντύνει “άρρωστα αρειανάκια” στα χρώματα που δεν θέλουν ούτε καν να βλέπουν.
Υπάρχει βέβαια και η άλλη πλευρά. Παιδιά που πέρασαν από τον συμπολίτη, αλλά επέλεξαν να ντυθούν στα χρώματα του Θεού του Πολέμου. Παιδιά που αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να χαρούν το ποδόσφαιρο.
Για την ακρίβεια αυτό που σε κάθε περίπτωση συμβαίνει, είναι η επιλογή των γονιών και όχι των παιδιών. Την στιγμή, λοιπόν, που το χρήμα οδηγεί τον γονιό στην επιλογή του να προδώσει τα χρώματα που ο ίδιος φόρεσε πρώτα στον γιο του, υπάρχει και μία άλλη λογική.
Η λογική του αδερφού του πατέρα του Σαλπιγγίδη ή του Μήτογλου στο μπάσκετ. Ο αδερφός του πατέρα του αρχηγού του ΠΑΟΚ πήρε το παιδί του από τα τμήματα υποδομής του ΠΑΟΚ και πλέον το έχει να αγωνίζεται στα τμήματα του ΑΡΗ. Ο πρώην παίκτης του ΠΑΟΚ στο ποδόσφαιρο, καμαρώνει τον γιο του στην πρώτη ομάδα του ΑΡΗ στο μπάσκετ. Το… σύστημα φυσικά δεν θα προβάλει ποτέ τέτοιες “μεταγραφές”. Ο συμβολισμός είναι τόσο μεγάλος… κόντρα στην επικοινωνιακή επιταγή της… μίας ομάδας στην πόλη. Ο ΑΡΗΣ όμως ακόμα και μόνο με τα τζούνιορ και την Κ15 να μείνει, θα είναι ο σύλλογος που η πόλη θα συνοδεύει το όνομά του. ΑΡΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Χωρίς αλλοίωση από ΑΦΜ, χωρίς αλλοίωση από μαύρα χρήματα και πολιτικές πλάτες.
Σε κάθε περίπτωση θα ήταν καλό για όλους εσάς που πιστεύετε και νιώθετε ότι το παιδί σας μπορεί να προσφέρει και να “παίξει” ποδόσφαιρο να περάσετε μία βόλτα από τα γηπεδάκια που κάθε Σαββατοκύριακο τα πιτσιρίκια με τον Θεό του Πολέμου στο στήθος… μοιράζουν σε όλες τις ηλικίες τριάρες και τεσσάρες. Εκεί που δεν υπάρχουν Γκαγκάτσηδες, Σιδηρόπουλοι, Καλόπουλοι, Σταυρήδηδες και τουλάχιστον το χρήμα μένει ακόμα έξω από τον αγωνιστικό χώρο.
Επικοινωνιακά βέβαια η εντύπωση είναι τελείως διαφορετική. Στο γήπεδο όμως είναι ο καθρέφτης και εκεί τα… αρειανάκια κρατούν ψηλά την σημαία, όσο και αν οι παράγοντες του συλλόγου παλεύουν με τις πράξεις τους, ποιος θα την κατεβάσει πρώτος από τον ιστό.
ΥΓ Τα τελευταία χρόνια τα προβλήματα στην πρώτη ομάδα, έχουν αφήσει και…δημοσιογραφικά στην άκρη τα τμήματα υποδομής. Αν όπως όλα δείχνουν έχουμε πολύ χρόνο για να ασχοληθούμε και με άλλα θέματα, διάφοροι που έχουν επενδύσει στην τρέλα και την αγωνία του γονιού να δει το παιδί του να γίνεται επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, να ετοιμάζονται να… εξαφανιστούν!