Οι αιτίες της ήττας δεν είναι δύσκολο να αναζητηθούν. Αυτό που έχει σημασία είναι γιατί δεν πάρθηκαν μέτρα όταν βλέπεις το κακό να έρχεται.
Το κακό φαινόταν, όμως ποιος νοιαζόταν. που λέει και στίχος από γνωστό ελληνικό τραγούδι. Η ήττα του ΑΡΗ από την Δόξα αν απομονώσεις μόνο τις τελευταίες εμφανίσεις δεν ήταν αποτέλεσμα που σε κάνει να πέσεις από τα σύννεφα. Για να μην πούμε ότι το περίμενες κιόλας ότι θα ερχόταν με μαθηματική ακρίβεια. Οι κίτρινοι μπορεί να κέρδισαν στα προηγούμενα πέντε παιχνίδια με τον Σίνισα Ντομπρασίνοβιτς στον πάγκο, σε κανένα όμως από αυτά δεν έπεισαν με τις εμφανίσεις τους. Δεν κυριάρχησαν επί τους αντιπάλου τους. Δεν έπειθαν ότι μπορούν με ευκολία να επικρατήσουν απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο εντός ή εκτός έδρας.
Δικαιολογίες πάντα θα υπάρχουν για να τις επικαλεστεί είτε ο Σίνισα Ντομπρασίνοβιτς, είτε ο Καλαιτζίδης είτε συνολικά η διοίκηση του ποδοσφαιρικού τμήματος. Από το ότι κομβικοί για το παιχνίδι του ΑΡΗ παίκτες προέρχονταν από μακρά αγωνιστική απραξία μέχρι το ότι μπήκαν στην ενδεκάδα πάνω από έξι καινούργιοι παίκτες με συνέπεια να δημιουργηθεί αυτομάτως πρόβλημα ομοιογένειας. Ο ΑΡΗΣ όλο αυτό το διάστημα, εν μέσω αγώνων στους οποίους είναι υποχρεωμένος να κερδίζει αφού κερδίζουν και οι άλλοι που έχουν τον ίδιο στόχο, προσπαθεί να γίνει ομάδα από την αρχή. Με ένα καινούργιο προπονητή που λειτουργεί όσον αφορά την φιλοσοφία καθ΄ εικόνα και κατ΄ομοίωση του Δημήτρη Καλαιτζίδη. Κάτι που φυσικά εμπεριέχει ρίσκο, ειδικά όταν παίκτες που περιμένεις να σου κάνουν την διαφορά, δεν την κάνουν όπως ο Σανιά. Ο ΑΡΗΣ καιρό τώρα φλερτάρει με την… γκέλα. Την απεφυγε στα προηγούμενα παιχνίδια δεν σημαίνει ότι θα τη γλίτωνε στο πιο δύσκολο εκτός έδρας παιχνίδι που έχει ως το τέλος της σεζόν.
Ούτε φυσικά μπορεί να αποτελέσει δικαιλογία ή άλλοθι το γεγονός ότι η Δόξα όπως και όλες οι υπόλοιπες ομάδες τις οποίες αντιμετώπισε ο ΑΡΗΣ βλέπουν τα συγκεκριμένα παιχνίδια περίπου ως τελικούς του Τσάμπιονς Λίγκ. Εξ΄ού και τα όλε των παικτών της Δόξας με την κερκίδα μετά το τέλος της σημερινής αναμέτρησης. Ο ΑΡΗΣ και η διοίκησή του τα γνώριζε αυτά και άρα όφειλε να πάρει τα μέτρα της. Μια κακή μέρα στη δουλειά δικαιούνται όλοι. Αυτό για το οποίο δεν υπάρχει δικαιολογία είναι να μην βλέπει ο κόσμος τουλάχιστον πάθος, όταν βλέπεις τον… υποδεέστερο αντίπαλο να τα δίνει όλα και μια διοίκηση να πηγαίνει στους αχαρτογράφητους για τον ΑΡΗ δρόμους της Γ΄ Εθνικής με τον… σταυρό στο χέρι…