Ο Δημήτρης Σαχινίδης γράφει στο AllAboutARIS για τις παγίδες των πέντε τελευταίων αγωνιστικών και την απόσυρση της Καστοριάς.
Από το καλοκαίρι ακόμη είχε τονιστεί πώς η συμμετοχή του ΆΡΗ στην Γ Εθνική δεν θα είναι εύκολη υπόθεση και επιβάλλεται όλοι μας να έχουμε τα μάτια και τα αυτιά μας ορθάνοιχτα ούτως ώστε να αποφευχθούν οι παγίδες σε κάθε τομέα αγωνιστικό ή μη. Η παραπάνω πεποίθηση επιβεβαιώθηκε και με το παραπάνω, καθώς ο ΆΡΗΣ σε μερικά παιχνίδια δεν έδωσε την προσοχή που θα έπρεπε με αποτέλεσμα να βρεθεί πολλές φορές προ δυσάρεστων εκπλήξεων.
Αυτές οι απροσεξίες μπορεί να ανήκουν στο παρελθόν, όμως τα αποτελέσματα τους βρίσκουν εφαρμογή στο τώρα, μιας και είναι η αιτία για το ότι το παιχνίδι της ανόδου κρέμεται από μια κλωστή και θα κριθεί στο νήμα. Μοιάζει ντροπιαστικό, μοιάζει με ένα τεράστιο ψέμα και με ένα κακόγουστο πικρό αστείο, είναι όμως η αληθινή πραγματικότητα που οφείλει να γίνει παραδεκτή από όλους μας. Ο ΆΡΗΣ θα είναι αυτός ο οποίος θα έχει την ευθύνη για ότι συμβεί είτε είναι το αυτονόητο (άνοδος) είτε είναι κάτι που ο καθένας μας τρομάζει ακόμη και να σκεφτεί. Σε κάθε περίπτωση όμως και παρόλο που η ομάδα αντιμετώπισε επιδερμικά κάποιες καταστάσεις θα ήταν τυφλός όποιος δεν επεσήμανε μερικά πράγματα που βλέπουμε να λαμβάνουν χώρα και κρατούν πίσω την ομάδα. Πρώτα από όλα το ποδοσφαιρικό, δυστυχώς όμως όχι πρωτοφανές φαινόμενο στο οποίο μετατράπηκαν ομάδες οι οποίες πριν χάσουν από τον ΆΡΗ με τον πλέον εμφατικό τρόπο είχαν ξεχάσει τι θα πει η λέξη ήττα και δευτερευόντως κάποια πράγματα που θα αναλυθούν εκτενέστερα στις παρακάτω γραμμές αποτελούν τροχοπέδι στην άνετη όπως θα ήταν το φυσιολογικό εξασφάλιση της ανόδου στην Football League. Προς αποφυγή των όποιων παρεξηγήσεων πρέπει να ξεκαθαριστεί πώς δεν γίνεται προσπάθεια για την εύρεση δικαιολογιών σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά, όμως η ομάδα πρέπει να δώσει βαρύτητα και σε άλλους τομείς προσέχοντας όλα τα παιχνίδια και όχι μόνο αυτά στα οποία αγωνίζεται αυτή.
Στο σημείο αυτό λοιπόν έρχεται να παίξει το δικό της ρόλο στην τελική έκβαση των πραγμάτων η ομάδα της Καστοριάς, μια ομάδα που από το καλοκαίρι αντιμετωπίζει τα ίδια αβάσταχτα οικονομικά βάρη και ως εκ θαύματος επέλεξε να αποσυρθεί 5 αγωνιστικές πριν το τέλος κάνοντας ουσιαστικά δώρο 6 άκοπους βαθμούς στους συνδιεκδικητές του ΆΡΗ. Επειδή κανείς μας από όλους ασχολούνται με το ποδόσφαιρο δεν κατέβηκε από κάποιο παράλληλο σύμπαν δεν πιστέψαμε σε καμιά περίπτωση το ότι η Καστοριά θα μεταλλαχτεί εν μια νυκτί στην ομάδα η οποία θα νικήσει εν μέσω χιλίων προβλημάτων όλους τους αντιπάλους της, Ωστόσο δεν μπορεί να διαγραφεί έτσι εύκολα από τη μνήμη κανενός το παιχνίδι Καστοριά- ΆΡΗΣ μια αναμέτρηση που βάσει των καιρικών συνθηκών δεν θα έπρεπε να έχει διεξαχθεί ποτέ, όσο και οι δηλώσεις των ανθρώπων της Καστοριάς περί ακλόνητης υπερηφάνειας, αξιοπρέπειας και μάχης μέχρι τέλους. Όλα αυτά έχουν γραφτεί στην ιστορία και όσοι κάνουν ισχυριστούν πώς τα λησμόνησαν είναι απλά αμνήμονες. Από εκεί και πέρα όμως ο αποπροσανατολισμός είναι ο χειρότερος σύμβουλος και πρέπει να εστιάσουμε στο σήμερα, καθώς οφέλη από το παρελθόν δύσκολα μπορούν να αποκομιστούν στο σταυροδρόμι στο οποίο βρισκόμαστε.
Όλες οι παραπάνω αναφορές δεν αποσκοπούν στο να βλάψουν την υστεροφημία και την ιστορία καμιάς ομάδος, άλλωστε όποιος ασχολείται με το ποδόσφαιρο καταλαβαίνει πώς δεν υπάρχει κανένα μέτρο σύγκρισης του ΆΡΗ με καμία από τις υπόλοιπες ομάδες της κατηγορίας, από την άλλη πλευρά όμως δεν μπορεί κανείς να παριστάνει ότι δεν άκουσε ή δεν είδε κάποια πράγματα και κανείς επίσης δεν έχει το δικαίωμα να ενεργεί κατά περίπτωση ή ακόμα χειρότερα με άλλα μέτρα και άλλα σταθμά.
Αν κάποιος θεωρεί πώς όποιος ασχολείται με ότι βλέπει γύρω του αυτόματα θέτει την ομάδα σε μια διαδικασία σμίκρυνσης καλό θα ήταν να αναθεωρήσει γιατί οτιδήποτε πέφτει στην αντίληψη μας και αφορά άμεσα ή έμμεσα την ομάδα επιβάλλεται να περνά από τη σφαίρα του σχολιασμού.