Η κυβίστηση προς την Κλεάνθους, σταματημό δεν έχει…
Τα εμετικά συνθήματα μερίδας οπαδών του ΠΑΟΚ εναντίον του Νίκου Γκάλη την περασμένη Κυριακή, έφεραν ως φυσιολογική και απαραίτητη αντίδραση, την ανακοίνωση της ΚΑΕ ΑΡΗΣ.
Από εκείνη την στιγμή, κάποιοι άρχισαν να… κελαηδούν και να λένε διάφορα, φέροντας στο προσκήνιο την επιστροφή του Γκάλη στο Αλεξάνδρειο, ως αντίπαλος με την φανέλα του Παναθηναϊκού. Ναι, τότε μερίδα οπαδών του ΑΡΗ φώναζε υβριστικά συνθήματα κατά του Νίκου Γκάλη. Κανένας δεν μπορεί να το αρνηθεί αυτό. Ναι, το ίδιο έκαναν και με τον Γιαννάκη. Οσοι το έκαναν, θεωρούμε ότι σήμερα το μετανιώνουν. Δεν πρέπει όμως κάποιοι στο σπίτι του κρεμασμένου, να μιλούν για σχοινί. Διότι πριν τον Γκάλη, προηγήθηκε ο Γιώργος Κούδας. Αλήθεια, τότε τι είχαν κάνει οι οπαδοί του ΠΑΟΚ;
Ολα ξεκινήσαν το πολύ μακρινό 1965. Ο ΠΑΟΚ αποφάσισε να βοηθήσει την οικογένεια του Κούδα και τον πατέρα του, να ανοίξει ένα μαγαζί. Επειδή όμως το… πιστόλι του ΠΑΟΚ στο θέμα των χρεών, έχει από τότε τις ρίζες του, μέχρι και σήμερα (τα «παγωμένα» 30 εκατ. ευρώ εδώ και τόσα χρόνια), η ομάδα δεν πλήρωνε τα γραμμάτια και έτσι η οικογένεια του Κούδα αναγκάστηκε να δεχθεί την πρόταση του τότε προέδρου του Ολυμπιακού, Νίκου Γουλανδρή.
Ο ΠΑΟΚ φυσικά δεν ήθελε να δώσει τον παίκτη, αλλά ο ίδιος ήταν ανένδοτος ή πιο απλά, τους άφησε στα κρύα του λουτρού. Και φτάνουμε στο σημείο που έχει και το ενδιαφέρον.
Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, μην αντέχοντας την ιδέα να δουν τον Κούδα στα «ερυθρόλευκα», άρχισαν να τον αποδοκιμάζουν με την κάθε ευκαιρία. Μέχρι και στα παιχνίδια της Εθνικής Ενόπλων πήγαιναν, όταν ο παίκτης υπηρετούσε στην Αθήνα, για να τον χαρακτηρίσουν, προδότη, πουλημένο και πολλά άλλα. Ποιον; τον μεγαλύτερο παίκτη που ανέδειξαν ποτέ και αναμφίβολα μία από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές προσωπικότητες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Εμείς ξέρουμε να αναγνωρίζουμε την αξία του αντιπάλου και δεν ρίχνουμε τις ήττες μας στις… ντόπες. Βέβαια για να μην ξεχνιόμαστε, εκείνη την δεκαετία του ’60, άλλοι ήταν οι πελάτες.
Αυτόν λοιπόν που φώναζαν προδότη και πουλημένο, εν μία νυκτί τον δέχθηκαν πίσω και τον τίμησαν. Αφού πρώτα του… έσυραν ό,τι δεν υπήρχε. Για αυτό λοιπόν στον ΠΑΟΚ ας αφήσουν τις αναφορές στον Γκάλη και τις ατυχείς αναδρομές στο παρελθόν. Δεν τους συμφέρει.
Και για το τέλος, παραθέτουμε κάποιες από τις δηλώσεις του Κούδα. Τουλάχιστον ο Γκάλης όταν πήγε στον Παναθηναϊκό, σεβάστηκε τον εαυτό του αλλά και την ομάδα που τον ανέδειξε.
Το έχω πει χιλιάδες φορές και το επαναλαμβάνω. Είμαι Ολυμπιακός και θα πεθάνω Ολυμπιακός, είναι κωμικά τα περί μεταγραφής μου σε άλλη ομάδα. Στέλνω χιλιάδες φιλιά και την απέραντη αγάπη μου στους Ερυθρόλευκους φιλάθλους και τους υπόσχομαι να δείξω την αξία μου». «Στέλννω χιλιάδες φιλιά στους φίλους του Ολυμπιακού και τους υπόσχομαι ότι θα μεγαλουργήσω.
Υ.Γ. Θα μπορούσε να αναφέρουμε και άλλα παραδείγματα, όπως εκείνο του Δημήτρη Σαλπιγγίδη. Τους… άερισε, πήρε τα λεφτά του Παναθηναϊκού, τον έβριζαν σε κάθε ευκαιρία και μετά από λίγα χρόνια έγινε σύνθημα στα χείλη της μεγαλύτερης μερίδας της Τούμπας. Η κάνουμε λάθος;