Φλας μπακ στην πενταετή θητεία του Ισπανού επιθετικού στους «κίτρινους»
Η επάνοδος του ΑΡΗ στην Σούπερ Λιγκ, την περίοδο 2006-2007, σηματοδότησε μία νέα εποχή για την ομάδα. Μία εποχή, η οποία ολοκληρώθηκε άδοξα και με τον χειρότερο τρόπο, το καλοκαίρι του 2014, με τον υποβιβασμό της ομάδας στην Φούτμπολ Λιγκ και μετέπειτα στην Γ’ Εθνική εθελουσίως.
Το ποδόσφαιρο, μας έχει διδάξει ότι κάθε εποχή μίας ομάδας, καλή ή κακή, περιλαμβάνει και έναν παίκτη που θα βάλει την σφραγίδα του σε αυτήν. Και στην περίπτωση του ΑΡΗ, αυτός ο παίκτης χωρίς καμία αμφιβολία, είναι ο Σέρχιο Κόκε.
Ο Ισπανός ήρθε στο… άγνωστο της Θεσσαλονίκης το καλοκαίρι του 2006, χωρίς να περιμένει ότι στον ΑΡΗ θα βρει το ποδοσφαιρικό του λιμάνι. Ενα «λιμάνι» στο οποίο λατρεύτηκε και αποτέλεσε σύμβολο της παροδικής, όπως αποδείχθηκε, αναγέννησης του ΑΡΗ.
Φυσικά στην πενταετία που φόρεσε την φανέλα της ομάδας, δεν υπήρξαν μόνο καλές στιγμές, αλλά και κακές. Οση ήταν η αγάπη του κόσμου, άλλη τόση ήταν και η κριτική που δέχθηκε -δικαιολογημένη κάποιες φορές- κυρίως τα τελευταία χρόνια της παρουσίας του στην ομάδα. Οι δύο χαμένοι τελικοί, τα κατά διαστήματα ντεφορμαρίσματα του, τα περιττά κιλά και ο τρόπος ζωής του, αποτέλεσαν αιτίες αμφισβήτησης προς το πρόσωπο του και επέφεραν τον διχασμό σε μερίδα του κόσμου.
Με αφορμή την επισημοποίηση της επιστροφής του Κόκε στον ΑΡΗ, το AllAboutARIS γυρνάει τον χρόνο πίσω και θυμάται την πρώτη θητεία του 32χρονου επιθετικού στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Αγωνιστικά και μόνο.
Στον ΑΡΗ μέσω… Σισέ
Το καλοκαίρι του 2006, ο 23χρονος τότε Κόκε επέστρεφε στην Μαρσέιγ μετά τον εξάμηνο δανεισμό του στην Σπόρτινγκ Λισαβώνας. Την ίδια περίοδο, οι Μασσαλοί απέκτησαν τον Τζιμπρίλ Σισέ με την μορφή δανεισμού από την Λίβερπουλ. Μία κίνηση που έφερε τον Κόκε στην πόρτα της εξόδου, αφού είχε αντιληφθεί ότι δύσκολα θα έβρισκε θέση στο ροτέισον της ομάδας. Και κάπου εκεί, εμφανίστηκε ο ΑΡΗΣ.
Οι «κίτρινοι» έψαχναν το «μπαμ» στο φινάλε της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου και το βρήκαν στο πρόσωπο του Ισπανού. Ο Κόκε αποτέλεσε την πιο ηχηρή μεταγραφή του ΑΡΗ εκείνο το καλοκαίρι και μία από τις καλύτερες του ελληνικού πρωταθλήματος.
Μπήκε φουριόζος
Η πρώτη του χρονιά στον ΑΡΗ ήταν και η δεύτερη πιο παραγωγική που είχε, στα πέντε χρόνια που φόρεσε την φανέλα της ομάδας. Ο Κόκε πέτυχε 10 γκολ σε 28 παιχνίδια και έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην τελική κατάτξη της ομάδας στην 4η θέση της βαθμολογίας, την σεζόν 2006-2007.
Πήρε φόρα
Η επόμενη χρονιά βρίσκει τον ΑΡΗ στους ομίλους του τότε Κυπέλλου Ουέφα και τον Κόκε πιο παραγωγικό από ποτέ. Με το αγαπημένο του «10» πλέον στην πλάτη και προπονητή τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, ο Ισπανός πραγματοποίησε την καλύτερη του χρονιά στο «Κλεάνθης Βικελίδης», με 40 συμμετοχές και 12 γκολ. Μελανό σημείο για τον ίδιο αλλά και για ολόκληρη την ομάδα, ο χαμένος τελικός του Καυτατζογλείου με αντίπαλο τον Ολυμπιακό (0-2).
Δεν θα πας πουθενά!
Μετά από δύο χρόνια στην ομάδα, ο Κόκε έγινε σύνθημα στα χείλη ων φίλων του ΑΡΗ και η λαϊκή απαίτηση για την παραμονή του, δεν άφηνε περιθώρια στην διοίκηση Σκόρδα. Η τελευταία αποφασίζει να κάνει την υπέρβαση για το πιο πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο της ομάδας και «δένει» τον Κόκε με νέο πενταετές συμβόλαιο, με ετήσιες απολαβές που έφταναν τις 800 χιλιάδες ευρώ!
Ανώμαλη προσγείωση
Οσο καλά πήγε για τον Κόκε η πρώτη του διετία στον ΑΡΗ, άλλο τόσο άσχημα εξελίχθηκε ο τρίτος του χρόνος στην ομάδα, την σεζόν 2008-2009. Οι τραυματισμοί δεν τον άφησαν να βρει ρυθμό και η αλλαγή θέσης στα περισσότερα παιχνίδια, είχαν ως αποτέλεσμα την αφλογιστία του στο σκοράρισμα και μόλις 6 γκολ σε συνολικά 32 αγώνες. Μία σεζόν, στην αρχή της οποίας ο ΑΡΗΣ αποκλείστηκε στα προκριματικά του Γιουρόπα Λιγκ από την Σλάβεν Κοπρίβνιτσα, ενώ στο τέλος της δεν κατάφερε να εξασφαλίσει ένα εισιτήριο για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις της επόμενης αγωνιστικής περιόδου.
Η επιστροφή στην Ευρώπη και ο δεύτερος χαμένος τελικός
Η σεζόν 2009-2010 βρίσκει τον Εκτορ Κούπερ στον πάγκο της ομάδας από τον Νοέμβριο και τον Κόκε πλέον να αγωνίζεται ως καθαρό 10άρι. Ο Ισπανός επιφορτίστηκε περισσότερο με το δημιουργικό κομμάτι εκείνη την χρονιά, στο τέλος της οποίας ο ΑΡΗΣ τερμάτισε στην 4η θέση των πλέι οφ και επέστρεψε στην Ευρώπη, είχε όμως ακόμη έναν χαμένο τελικό, αυτόν με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ (0-1). Ούτε εκεί ο Κόκε θα κάνει την διαφορά, ως αρχηγός πλέον της ομάδας. Σύνολο, 39 συμμετοχές και 7 γκολ για τον Ισπανό, ο οποίος έψαχνε την πατήματα του, αγωνιστικά και ψυχολογικά. Ενδεικτική άλλωστε είναι και η αναγκαστική άδεια που του είχε δώσει ο Κούπερ για λίγες μέρες, χωρίς ωστόσο τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Οι τίτλοι τέλους…
Η σεζόν 2010-2011 έμελλε να είναι η τελευταία του Κόκε στον ΑΡΗ και η λιγότερη παραγωγική, αφού σκόραρε μόλις 4 γκολ σε 32 παιχνίδια. Παρόλα αυτά, κανένας δεν μπορεί να ξεχάσει ότι δύο εξ αυτών, ήρθαν στην «άλωση» της Μαδρίτης, όταν ο ΑΡΗΣ επικράτησε με 3-2 της Ατλέτικο στο «Βιθέντε Καλντερόν» για τους ομίλους τους Γιούροπα Λιγκ. Το σύγχρονο ευρωπαϊκό έπος της ομάδας, που ήρθε για να αντικαταστήσει εκείνο της Περούτζια.
Αντίο και εις το επανιδείν
Ετσι λοιπόν, στις 13 Απριλίου του 2011, ο Σέρχιο Κόκε σε συνέντευξη Τύπου που παρέθεσε, είπε «αντίο» στον ΑΡΗ και τον κόσμο του, έχοντας συμφωνήσει να συνεχίσει την καριέρα του στο MLS και το Χιούστον. «Θέλω να αφήσω ανοιχτές τις πόρτες και να φύγω με ψηλά το κεφάλι από την μπροστινή πόρτα. Εύχομαι μία μέρα να ξαναβρεθώ στα ίδια αυτά μέρη», είχε δηλώσει τότε ο Κόκε με δάκρυα στα μάτια.
Η ευχή του μετά από τέσσερα χρόνια, έγινε πραγματικότητα και επέστρεψε στον ΑΡΗ. Στην ομάδα που αποτελεί το ποδοσφαιρικό του σπίτι. Στον σύλλογο όπου τα έζησε όλα. Αγάπη, λατρεία, αποθέωση, πίκρες, κριτική και ένα άδοξο φινάλε. Στα 32 του πλέον, είναι πάλι εδώ. Εννέα χρόνια μετά την πρώτη άφιξη του στην Θεσσαλονίκη. Ακόμα λατρεύεται. Ακόμα διχάζει. Και αυτό, διότι πολύ απλά, «είναι ο Κόκε», όπως λένε οι περισσότεροι. Τώρα, μένει να μιλήσει ξανά στο γήπεδο. Αν θα το κάνει όπως παλιά, θα πρέπει να περιμένουμε λίγο ακόμα για να το μάθουμε…