Η υποκρισία της Θεσσαλονίκης χτύπησε ξανά κόκκινο χθες με όσα συνέβησαν στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και τη διακοπή του αγώνα ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ.
Οι… επίδοξοι χαλίφηδες ξεσπούν για το αντικείμενο που χτύπησε τον Βλάνταν Ίβιτς και τον τραυματισμό του Σέρβου τεχνικού. Δίκιο έχουν βέβαια. Όλα καλά μέχρι εδώ. Αλλά ξεχνούν εύκολα…
Ξεχνούν τη φωτοβολίδα στον Σάχα που από τερματοφύλακας έγινε ο… φλεγόμενος άνθρωπος. Ξεχνούν το μπουκάλι στο Μάρκο Σίλβα, τον αναπτήρα στον Λαζαρίδη, την πέτρα στον Καραλιόπουλο κλπ κλπ. Όπως επίσης στη φάση της αποβολής του Βλαχοδήμου, ξεχνούν ότι στην αντίστοιχη φάση του Κρέσιτς με τον Γιαννιώτα στο ΠΑΟΚ-ΑΡΗΣ της σεζόν 2011-12, υποστήριζαν ότι τότε δεν ήταν κόκκινη. Αφού έτσι τους βόλευε.
Κανένα από τα παραπάνω παιχνίδια όπου υπήρξε τραυματισμός παίκτη ή προπονητή, δεν διεκόπη στην Τούμπα. Για αυτό μάλλον οι φίλοι του Παναθηναϊκού σήκωσαν χθες πανό με το οποίο χαρακτήριζαν τον Ολυμπιακό ως πρότυπο για τον συμπολίτη. Επικοινωνιακά τουλάχιστον, προς αυτή την κατεύθυνση βαδίζουν.
Εννοείται ότι ο τραυματισμός του Ίβιτς είναι απόλυτα καταδικαστέος και σωστά ο Κομίνης διέκοψε οριστικά το παιχνίδι. Αυτό που θέλουμε όμως να αναδείξουμε είναι η υποκρισία της Θεσσαλονίκης. Οταν το κεφάλι είναι αντιπάλου, αθώος ο συμπολίτης. Οταν είναι δικό μας, καταδικάζουμε. Δεν πάει έτσι κύριοι….