Πριν έναν μήνα θυμηθήκαμε όλοι ξανά έναν παίκτη που έχει συνδέσει το όνομά του με τη σύγχρονη ιστορία του ΑΡΗ.
Οχι ότι είναι εύκολο να ξεχάσεις τον Νάτσο Γκαρσία… Είναι από τους λίγους παίκτες που με την παρουσία τους στο “Κλεάνθης Βικελίδης” έχουν δημιουργήσει ένα… καλούπι σε κάποιες θέσεις. Ένα μέτρο σύγκρισης για όποιον παίκτη έρχεται στη Θεσσαλονίκη για να ντυθεί στα κιτρινόμαυρα.
Στην περίπτωση των χαφ υπάρχουν βέβαια και πιο μοντέρνες “εκδόσεις”. Ο Σάσα, ο Τζέγκο… Ο Νάτσο όμως δεν λείπει ποτέ, ξεχωρίζοντας στα καλά του χρόνια για τα στοιχεία του σύγχρονου χαφ που διέθετε και φυσικά για το μάτι που γυάλιζε… Οπως και σε εκείνο το stand off με τον Πάμπλο Γκαρσία, όταν οι ματιές τους συναντήθηκαν και αυτός στεκόταν ατάραχος και γεμάτος σιγουριά για τον εαυτό του. Σαν μία ποδοσφαιρική ζωγραφιά…
To AllAboutARIS τον… εντόπισε στη μακρινή Βολιβία. Τον ρώτησε και για εκείνο το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, για τις αναμνήσεις του από τον ΑΡΗ, τους προπονητές του, τον ερχομό του και το “αντίο” που δεν είπε όπως θα ήθελε…
-Χρόνια ζούσα με την απορία και ήθελα να μάθω… Τί έγινε με τον Πάμπλο Γκαρσία σε εκείνο το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ. Εκείνη η ματιά σου υπάρχει ακόμα στις μνήμες όλων…
“Ναι (σ.σ. γέλια)… Κοίτα, ήταν μια διαμάχη της στιγμής μεταξύ δύο παικτών που ήθελαν να κερδίσουν. Αυτός υποστήριζε τον ΠΑΟΚ και εγώ υπερασπιζόμουν με πάθος την κίτρινη φανέλα του ΑΡΗ. Η αδρεναλίνη της στιγμής μας επιτρέπει να ενεργούμε με διαφορετικό τρόπο”.
-Μετά από τόσα χρόνια, έχεις καταφέρει να δημιουργήσει ένα μέτρο σύγκρισης για όποιο χαφ έρχεται στην ομάδα…
“Αυτό με γεμίζει περηφάνια και ευτυχία να ξέρω ότι συνεχίζω να με θυμούνται με καλό τρόπο. Αγάπησα και αγαπάω ακόμα πολύ τον ΑΡΗ. Θέλω να πιστεύω ότι τα έδωσα όλα για την ομάδα”.
-Υπάρχει όμως κάτι για το οποίο να μετανιώνεις;
“Δεν μετανιώνω για τίποτα. Ολα ήταν τέλεια και είμαι πολύ ευγνώμων σε όλους τους οπαδούς του ΑΡΗ”.
-Δεν ήρθες πάντως σε καλά χρόνια για την ομάδα. Το αντίθετο μάλιστα…
“Είναι η αλήθεια… Ηρθα όταν η ομάδα ήταν στη 2η κατηγορία. Ακόμα κι έτσι όμως είχα μεγάλες προσδοκίες, ειδικά όταν είδα τον κόσμο. Με εξέπληξαν οι οπαδοί, πόσο φανατικοί είναι και ερωτεύτηκα την ομάδα. Ισως εάν μετανιώνω για κάτι είναι ότι δεν είπα αντίο όπως θα ήθελα, γιατί η χώρα δεν ήταν σε καλή κατάσταση εκείνη την περίοδο”.
– Πέρα από όσα είναι γνωστά, υπάρχει κάτι που να θυμάσαι;
“Υπάρχουν πολλά περιστατικά… (σ.σ. γέλια). Ισως όμως αυτό που θυμάμαι περισσότερο είναι μία φορά που βγήκαμε με το θωρακισμένο λεωφορείο της Αστυνομίας για να μην μας επιτεθεί ο κόσμος μετά από μία ήττα. Δεν ξεχνάνω επίσης τη σημαία της Βολιβίας στο γήπεδο του Ηρακλή, ,στον τελικό με τον Ολυμπιακό. Σήμαινε πολλά για μένα και ένιωσα όμορφα”.
-Μίας που είπες για τελικό. Έζησες δύο ως μέλος της ομάδας. Δύο χαμένες ευκαιρίες…
“Κι όμως δεν έπαιξα σε κανέναν… Το 2008 ήταν απόφαση του προπονητή ενώ το 2010 ήμουν τραυματίας. Ηταν όντως δύο μεγάλες ευκαιρίες, αλλά εύχομαι φέτος ο ΑΡΗΣ να είναι Κυπελλούχος. Θα με κάνει πολύ χαρούμενο”.
-Έχεις δει την ομάδα φέτος;
“Ναι, είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω μερικά παιχνίδια. Έχουν καλό ρυθμό οι παίκτες, και από ό,τι έχω δει, ο Κουέστα τράβηξε πολύ την προσοχή μου”.
-Καλύτερος προπονητής που δούλεψες;
“Όγιος και Μπάγεβιτς”
-Την κόρη σου την είδαμε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια… Εσένα;
“Ελπίζω μέχρι το 2025 να έχω έρθει. Το περιμένω με αγωνία”