Στα μέσα της δεκαετίας του ‘70 η Σοβιετική Ένωση αναζητούσε εκείνον τον εκλεκτό που θα ξέπλενε την ντροπή του 1972, επαναφέροντας αυτό που ένιωθε ότι της "έκλεψαν".
Xωρίς το παραμικρό διάλειμμα, ο παγκόσμιος τίτλος στο σκάκι ήταν αποκλειστικά υπόθεση των Σοβιετικών για περίπου τέσσερις δεκαετίες, έως και το “φιάσκο” του Ρέικιαβικ.
Εως και την εμφάνιση δηλαδή ενός… παράφρωνα Αμερικανού, του θρυλικού Μπόμπι Φίσερ,που παραμέρισε το σφυροδρέπανο για να καρφώσει στη σκακιέρα την αστερόεσσα, συντρίβοντας με 12½ -8½ τον κάτοχο του τίτλου Μπόρις Σπάσκι στην ισλανδική πρωτεύουσα. Σε μια εποχή που η αντιζηλεία ΗΠΑ-ΕΣΣΔ παρέμενε στα όρια της ψύχωσης, η μονομαχία για την παγκόσμια κυριαρχία ακόμα και στο σκάκι είχε αναχθεί σε μείζον διακύβευμα στη διελκυστίνδα του Ψυχρού Πολέμου.
Για τους Αμερικανούς, που γνώριζαν τη δυναμική του Φίσερ, η αναμέτρηση τιτλοφορήθηκε ως το “ματς του αιώνα”. Για τους Σοβιετικούς η ήττα σε αυτό που ήταν κάτι σαν το εθνικό τους σπόρ αποτέλεσε ένα βαρύτατο πλήγμα κύρους. Ο άνθρωπος που θα αντιμετώπιζε τον Φίσερ θα έπρεπε να αποκαταστήσει την… τιμή της χώρας.