Δεν απειλήθηκε με αξιώσεις, περιορίζοντας τον Κουέστα σε ρόλο καλοπληρωμένου θεατή, είχε την ωριμότητα που τον διακρίνει τις τελευταίες αγωνιστικές και θα μπορούσε να είχε φύγει από το γήπεδο και με περισσότερα γκολ, αλλά τα δοκάρια και ο ρέφερι της αναμέτρησης είχαν διαφορετική άποψη
Ο ΑΡΗΣ στα δύο τελευταία παιχνίδια, μετατρέπει τα μειονεκτήματα του σε πλεονέκτημα. Στο παιχνίδι της Τούμπας οι “Κίτρινοι” παρέταξαν ένα “κοντό” σχήμα, στο οποίο γνώριζαν ότι θα απειληθούν από τις στατικές φάσεις των αντιπάλων τους. Κατάφεραν όμως να σκοράρουν με κεφαλιά μέσα από το κέντρο της μεγάλης περιοχής. Στην αναμέτρηση του Σαββάτου, η ομάδα του Σάββα Παντελίδη αγωνίστηκε με δύο θεωρητικά μειονεκτήματα, τα οποία έμειναν μόνο στα λόγια.
Οι τρεις ποδοσφαιριστές στο κέντρο της άμυνας της ΑΕΚ, υποτίθεται πως θα δημιουργούσαν υπεραριθμία και θα δημιουργούσαν προβλήματα στην επιθετική ανάπτυξη του ΑΡΗ. Κάτι το οποίο φυσικά δεν έγινε, γιατί ο Γιουνές απασχολούσε μόνιμα τους επιθετικούς της αντίπαλης ομάδας, με αποτέλεσμα η επιθετική τριπλέτα Λάρσον, Ντιγκινί, Γκαρσία να κάνει “πάρτι”. Ο Τυνήσιος είναι σαφώς επηρεασμένος από την μακροχρόνια απουσία του, ψάχνει το γκολ για να ανακτήσει τη ψυχολογία του, αλλά το ζεστό χειροκρότημα που δέχθηκε είναι δείγμα καλής δουλειάς μέσα στο γήπεδο.
Το δεύτερο μειονέκτημα -μόνο στα χαρτιά- ήταν η παρουσία ενός αριστερού μπακ στο δεξί άκρο της άμυνας. Ο Γιώργος Βαλεριάνος από την στιγμή της εμφάνισης εκείνης της περιβόητης λίστας των “κομμένων”, έχει γίνει άτυπα ο παίκτης του προπονητή. Εκτός από τη φυσική του θέση, έχει αγωνιστεί και στη δεξιά πλευρά, ενώ έχει έρθει από τον πάγκο και για ειδικές αποστολές. Κοιτάζει δίπλα του και βλέπει το δίδυμο Βέλεθ-Ρόουζ, που είναι σαν να παίζουν μαζί μερικά χρόνια…
Στα αρνητικά της αναμέτρησης, ήταν ο τραυματισμός του Νικολάς Ντιγκινί. Ο Γάλλος έκανε μια πραγματική κατάθεση ψυχής, ενώ μέσα σε ένα δεκάλεπτο δέχθηκε τρεις αγκωνιές (!) στο κεφάλι, αλλά ο ρέφερι της αναμέτρησης αποφάσισε να τιμωρήσει αυτόν για διαμαρτυρία. Είναι χαρακτηριστική η σκηνή στο 92′ και με δύο λεπτά να απομένουν, που ο 30χρονος επιθετικός βρίσκεται στο έδαφος κρατώντας τα πλευρά του και όλοι οι συμπαίκτες του τρέχουν από πάνω του.
Δεν ξέρω αν κάποια άλλη Ελληνική ομάδα ενισχύθηκε όπως ο ΑΡΗΣ την χειμερινή περίοδο. Πρόσθεσε εμπειρία, ποιότητα και παράλληλα έδωσε ανάσες στο υπάρχων σύνολο, που απελευθερώθηκε. Το πως από τα ξεφωνητά στον Σάββα Παντελίδη και στον Κωνσταντίνο Διαμαντόπουλο, ο ΑΡΗΣ έφτασε από τον αγωνιστικό γκρεμό (αποκλεισμός από το κύπελλο, κακές εμφανίσεις) σε ανοδική πορεία και σε σημείο να δείχνει άτρωτος, είναι τροφή για σκέψη. Έχω να σημειώσω πάντως ότι ο Καρυπίδης των προηγούμενων ετών θα είχε αλλάξει προπονητή μετά το Ηράκλειο και μετά την Λειβαδιά. Δείγμα αν θέλετε της επίδρασης του τεχνικού διευθυντή πάνω του, αρχικά με τον Μυροφορίδη και φέτος με τον Διαμαντόπουλο.
Υ.Γ. Έχω σταθεί από αυτό το βήμα που μου δίνεται, στο γεγονός ότι είναι μια χρονιά προσαρμογής και οι “Κίτρινοι” απέχουν αρκετά από τον ΑΡΗ ως πρωταγωνιστικό Ευρωπαϊκό κλαμπ. Δεν μπορείς με ένα έτος να καλύψεις τα προηγούμενα 6-7 που οι “Κίτρινοι” ήταν κατώτεροι των περιστάσεων. Εύχομαι και ελπίζω, ότι αυτές οι εικόνες που βλέπουμε έξω από τα τουρνικέ, με χιλιάδες κόσμο να σπρώχνεται, θα τελειώσουν στο τελευταίο φετινό εντός έδρας παιχνίδι. Μαζί με άλλες κινήσεις, που όλοι γνωρίζουμε αλλά έχουν και το ανάλογο κόστος.