Ο Νταν Πίτερσον ήταν το τιμώμενο πρόσωπο στον αγώνα του ΑΡΗ με την Αρμάνι, καθώς έφτασε τα 80 χρόνια ζωής, ώστε συμπληρώνει φέτος και η ιταλική ομάδα. Ο "The Coach" όπως είναι το παρατσούκλι του μιας και είναι ο προπονητικός θρύλος του ιταλικού μπάσκετ, δεν ξεχνάει τον Γκάλη και το 98-67 του 1986.
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΜΙΛΑΝΟ: ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΜΟΥΡΕΛΗΣ
Ο προπονητής που δημιούργησε την μεγάλη ομάδα του Μιλάνου, τότε ως Τρέισερ με την οποία κατέκτησε 4 πρωταθλήματα Ιταλίας (1982, 1985, 1986, 1987), δύο Κύπελλα (1986, 1987), ένα Κύπελλο Κόρατς (1985) και ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών (1987), μίλησε για τον “ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ” και δεν έχει ξεχάσει μετά από τόσα χρόνια το αποτέλεσμα θαύμα της εποχής όταν η πανίσχυρη ιταλική ομάδα γνώριζε την συντριβή με 98-67 στο Αλεξάνδρειο από τον ΑΡΗ. Βέβαια εκφράζει τον θαυμασμό του για τον Νίκο Γκάλη τον οποίο χαρακτηρίζει ως παίκτη-φαινόμενο.
Ο Ντάν Πίτερσον είπε αρχικά για τον ΑΡΗ, με τον οποίο τέθηκε αρκετές φορές αντίπαλος, παιχνίδια που έμειναν στην ιστορία του ευρωπαικού μπάσκετ: “Ήταν η μοίρα μου ως προπονητής ώστε ο ΑΡΗΣ να είναι η ομάδα με την οποίά έχω συνδεθεί περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα, κάθε άλλο αντίπαλο” και πρόσθεσε: “Κόντρα στον ΑΡΗ έζησα μερικές από τις πιο… εφιαλτικές και τις πιο όμορφες στιγμές της καριέρας μου σαν προπονητής. Είχαμε σπουδαία ομάδα, αλλά αυτό που αντιμετωπίσαμε στην Θεσσαλονίκη τότε, ήταν πρωτόγνωρο. Το γήπεδο έμοιαζε να κουνιέται! Βρήκαμε μια πολύ “πεινασμένη” ομάδα και έναν απίστευτο κόσμο, που κυριολεκτικά μας… κατασπάραξαν. Ευτυχώς για μας, στον επαναληπτικό, εκμεταλλευτήκαμε την απειρία του ΑΡΗ, οι παίκτες μου έβγαλαν εγωισμό και πετύχαμε μια ιστορική ανατροπή».
Όταν η κουβέντα πήγε στον Νίκο Γκάλη, ο προπονητής-θρύλος της ομάδας του Μιλάνου είπε: “Ότι και να πω γι’ αυτόν είναι λίγο. Ήταν παίκτης – φαινόμενο. Ο κορυφαίος σκόρερ που αντιμετώπισα στην καριέρα μου σαν προπονητής. Πραγματική καλαθομηχανή» και τόνισε: «Νικ, σου στέλνω τους πιο θερμούς χαιρετισμούς μου και εύχομαι να είσαι καλά. Ήσουν ο καλύτερος αντίπαλος, ο πιο δύσκολος που αντιμετώπισα ποτέ στην καριέρα μου».