«Πρέπει να είναι η μεγαλύτερη η τιμή που γίνεται στον Γκάλη»
Σε συνέντευξη που έδωσε ο Μιχάλης Κακιούσης μίλησε το συναίσθημα που μεταδίδει στους παίκτες το Αλεξάνδρειο, το Νίκο Γκάλη αλλά και τον Παναγιώτη Γιαννάκη.
Χαρακτηριστικά ένα μέρος των δηλώσεων του στο contra.grQ
Για την απόφαση να ονομαστεί το κλειστό του ΟΑΚΑ «Νίκος Γκάλης», ποια είναι η άποψή σου;
«Προσωπικά, εξαιτίας του Νίκου Γκάλη και της επιτυχίας του ’87 άρχισα να παίζω μπάσκετ. Θεωρώ πως η τιμή που πρέπει να γίνεται σε έναν αθλητή όπως ο Γκάλης πρέπει να είναι η μεγαλύτερη. Από εκεί και πέρα για το ΟΑΚΑ δεν έχω άποψη. Επειδή έχει δοθεί το όνομά του στο γήπεδο που μεγαλούργησε, το Αλεξάνδρειο, ίσως δεν χρειαζόταν να ονομαστεί έτσι και το ΟΑΚΑ. Όπως και να έχει προσκυνάμε τον Νίκο Γκάλη! Δεν θεωρώ πως είναι κακό να δοθεί το όνομά του, απλά πλέον είναι δύο τα γήπεδα» .
Αλήθεια, πώς είναι να παίζεις στο Αλεξάνδρειο;
«Φοβερό συναίσθημα. Τα χαρτάκια, ο κόσμος, όλα είναι καταπληκτικά. Βοηθάει κι κατασκευή του γηπέδου. Είναι διαφορετική η ατμόσφαιρα» .
Σε «πόνεσε» η μη κλήση σου στην Εθνική το 2008;
«Εννοείται. Θεωρώ πως θα πείραζε τον οποιοδήποτε. Όλα τα χρόνια μου ήταν συνυφασμένα με την Εθνική. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να παίζει μπάσκετ» .
Ποιος θεωρείς πως σε έθεσε στο περιθώριο;
«Δεν το γνωρίζω… Πάντως ήξεραν όλοι πως αυτή θα ήταν η τελευταία χρονιά μου με το εθνόσημο. Το γνώριζε ο κόουτς, είχαμε μιλήσει από πριν και είχαμε συνεννοηθεί. Την Παρασκευή είχα μιλήσει με τον Γιαννάκη και με τον γυμναστή προκειμένου να κανονίσουμε πότε θα γίνουν οι ιατρικές εξετάσεις. Και με παίρνει τη Δευτέρα ο «Δράκος» και μου λέει: «Ξέρεις δεν θα είσαι στην αποστολή, θα κάνουμε ανανέωση». Κι έκοψε μόνο εμένα. Τέλος πάντων, μεγάλη ιστορία… Έχω στο κεφάλι μου διάφορες εικασίες, αλλά είναι απλά «παραμύθια της Χαλιμάς».