Οι επιδόσεις του ΑΡΗ τις τελευταίες εβδομάδες και ειδικά στα δύο τελευταία παιχνίδια με Παναιτωλικό και ΑΕΚ, δεν βελτιώνουν μόνο τη συνολική εικόνα του αλλά και τα στατιστικά του. Πολλά, αλλά όχι και όλα…
Η ομάδα του Άκη Μάντζιου μπορεί να καυχιέται ότι στο ΟΑΚΑ παρουσίασε ό,τι πιο ελκυστικό έχει δει το ελληνικό κοινό φέτος στη Super League, όπως φυσικά και για την “πεντάρα” κόντρα στον Παναιτωλικό.
Με αυτά τα δύο παιχνίδια οι “κιτρινόμαυροι” εκτόξευσαν τους αριθμούς τους στην επίθεση, όντας η 2η ομάδα με τις περισσότερες τελικές στο πρωτάθλημα (98).
Για να τα πάρουμε όμως από την αρχή…
- Ο ΑΡΗΣ είναι στη 2η θέση με 98 τελικές, πίσω από την Ολυμπιακό.
- Είναι η 4η ομάδα σε τελικές εντός περιοχής, με 33 σουτ και 23 κεφαλιές στην αντίπαλη εστία.
- Είναι η 1η ομάδα με τελικές εκτός περιοχής, έχοντας 42 έως τώρα.
Το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό δεν ήταν μόνο το πιο παραγωγικό του ΑΡΗ στη φετινή σεζόν, αλλά κατ’ επέκταση και εκείνο στο οποίο η ομάδα είχε τις πιο ποιοτικές τελικές της.
Στο ΟΑΚΑ η ομάδα παρήγαγε τις περισσότερες τελικές της σε παιχνίδι για φέτος, είχε σχεδόν την ίδια ποιότητα φάσεων που είδαμε κόντρα στον Παναιτωλικό αλλά της έλειψε η εκτελεστική δεινότητα και ίσως έπαιξαν τον ρόλο τους οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν στο ματς.
Στο ΟΑΚΑ ίσως να ήταν και συγκυριακό. Με εξαίρεση όμως το ξέσπασμα επί του Παναιτωλικού, ο ΑΡΗΣ δεν έχει ούτε φέτος το εύκολο γκολ. Για την ώρα τουλάχιστον…
Ο Μάντζιος φέρνει την ομάδα πάλι κοντά στα δικά του “θέλω” εδώ και λίγες αγωνιστικές. Μέσα από την ελκυστική βελτίωση της, ο ΑΡΗΣ πατάει περισσότερο στην αντίπαλη περιοχή και αποκτάει ποιότητα στις τελικές του. Υπάρχει όμως και η εκτελεστική δεινότητα σε ορισμένες περιπτώσεις.
Ο Καμαρά “ανεβαίνει” παιχνίδι με παιχνίδι αλλά εκτελεστής… δεν είναι. Οι Γκάμα και Ιτούρμπε είναι οι μοναδικοί περιφερειακοί που μπορούν να απειλήσουν από απόσταση και για την ώρα ο δεύτερος δεν έχει μπει στο κλίμα όσο χρειάζεται και όσο μπορεί. Το θετικό βέβαια είναι ότι η ομάδα αξιοποιεί στα τελευταία ματς το ψηλό παιχνίδι.
Οσο ο Έλληνας τεχνικός βλέπει ότι ο Καμαρά δεν τιθασεύεται εύκολα για να μπει μέσα στο “κουτί”, βάζει και τους υπόλοιπους μέσα στο”κόλπο”, δημιουργώντας υπεραριθμίες που αυξάνουν την πιθανότητα για γκολ.
Πρώτα ο Ματέο Γκαρσία και κατά δεύτερο ρόλο ο Μπαντού Εντιαγέ είναι εκείνοι που κινούνται πιο κάθετα και πατούν περιοχή για να βγουν σε φάση εκτέλεσης όταν ο Καμαρά “τραβιέται” πιο έξω. Ο Σενεγαλέζος είναι πρώτος σε τελικές με 11 και ακολουθεί αμέσως μετά ο Αργεντινός με δέκα. Δεν είναι τυχαίο. Οπως επίσης δεν είναι τυχαίο ότι ο ΑΡΗΣ έχει δέκα παίκτες με πάνω από πέντε τελικές και έξι με πάνω από οκτώ!
Το ζητούμενο για τον ΑΡΗ είναι να βρει σταθερότητα σε αυτή την εικόνα που παρουσιάζει στα τελευταία παιχνίδια. Η υπομονή και η επιμονή του να εφαρμόζει το τακτικό του πλάνο, ειδικά σε κλειστές άμυνες, μπορεί να του λύσει σημαντικά το πρόβλημα που παρουσιάζει συνολικά φέτος στο γκολ. Θα είναι αυτά τα δύο ματς μία αρχή για κάτι καλύτερο; Πολύ πιθανό. Είναι δύο αρκετά ενθαρρυντικά δείγματα. Αλλά ο χρόνος θα δείξει.
Το θετικό είναι ότι μέσα από την αλλαγή συνθηκών μέσα στην ομάδα τις τελευταίες εβδομάδες, ,τις κινήσεις του Μάντζιου και την ισορροπία που φαίνεται να βρίσκουν παλιοί και νέοι, ο ΑΡΗΣ βρίσκει ξανά τον… περσινό του εαυτό και φυσικά εκείνον του περασμένου καλοκαιριού. Βγάζει αυτοπεποίθηση μέσα στο γήπεδο. Και με δεδομένο ότι υπήρχε πνευματικό πρόβλημα, είναι πολύ σημαντικό.
Από εκεί και πέρα; Εάν ο ΑΡΗΣ συνεχίσει με αυτόν τον τρόπο, θα λύσει το πρόβλημα της ποιότητας των τελικών που αντιμετώπισε στα πρώτα ματς και θα τον απασχολεί η εκτελεστική δεινότητά του. Και αν έρθει η στιγμή που δεν του “βγαίνει” το παιχνίδι πρώτου ρόλου, ειδικά στα ντέρμπι, έχει το know how να παίξει και στον χώρο όπου επί Μάντζιου το έχει κάνει εξαιρετικά πέρυσι. Είναι άλλωστε ένα πλάνο που έχει πάψει να αποτελεί ταμπού για τις μεγάλες ομάδες. Ορισμένες φορές, ο σκόπος αγιάζει τα μέσα…