Καμία διάθεση να ωραιοποιηθεί οποιαδήποτε κατάσταση. Από νωρίς εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι. Το γεγονός είναι το εξής: ο ΑΡΗΣ έχασε από τον Ολυμπιακό στο «Καραϊσκάκη». Από εκεί και πέρα, έχει πολύ μεγάλη σημασία να αναλύσεις το πώς ήρθε η ήττα κι ότι τελικά, από ένα τέτοιο κακό αποτέλεσμα, μπορεί και να έχεις βγει κερδισμένος.
Για δεύτερο σερί ματς κόντρα στους «ερυθρόλευκους, η ομάδα του Χερμάν Μπούργος παρουσιάστηκε απολύτως διαβασμένη. Και όπως είχαμε τονίσει μέσα από το AllAboutARIS μπορεί τα υλικά να ήταν σχεδόν τα ίδια, όμως η συνταγή κάπως διαφορετική. Δηλαδή είδαμε έναν ΑΡΗ πιο συμπαγή, με καλά δεμένες αμυντικά τις γραμμές και με σαφή διάθεση να τρέξει στο χώρο. Ανοίγοντας μια μικρή παρένθεση, αν είχε τον Μαντσίνι ή έστω τον Ματέο, ίσως και να είχε χρειαστεί και τρίτο πέναλτι από τον Μανούχο για να μην κερδίσει η ομάδα. Κλείνει η παρένθεση.
Είδαμε έναν Καμαρά να κινείται περισσότερο στον άξονα και να βγάζει συνεργασίες με τον Εντιαγέ, που αν και μέτριος χθες, την έκανε τη δουλειά. Δυστυχώς δεν πήρε πράγματα από τον Ιτούρμπε, ο Γκάμα το πάλεψε, ενώ Ματίγια, Σάσα, Σούντγκρεν και Γκάνεα, ξεκάθαρα είχαν εντολή, τουλάχιστον στο ξεκίνημα του ματς να μην φεύγουν πάνω από τη μεσαία γραμμή, παρά μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Και το ματς πήγαινε καλά για τον ΑΡΗ μέχρι τις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου, εκεί όπου έκανε ξανά την εμφάνισή του ένα από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει φέτος αμυντικά η ομάδα. Οι σωστές αντιδράσεις στις στατικές φάσεις.
Σε κάθε περίπτωση, με την αγωνιστική παρουσία του ο ΑΡΗΣ έδειξε ότι έχει να… δώσει στα Play offs. Και παράλληλα, προφανώς μετά τις τρεις σερί νίκες και τα ματς με τον Ολυμπιακό, κέρδισε σε αυτοπεποίθηση. Το βλέπεις στο παιχνίδι, δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός ή αναλυτής. Και δεν το βλέπουμε μόνο εμείς, αλλά και οι αντίπαλοι. Που από εκεί που τους πείραξε η νίκη επί του Ολυμπιακού, χθες τα είδαν όλα τέλεια διαιτητικά. Περίεργο δεν είναι; Ή μήπως τελικά έχει πάει κάτι στην… κάλτσα;