Οι καθυστερήσεις της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου δεν είχαν κάποιο “χτύπημα” από πλευράς ΑΡΗ, με τον Χουάνκαρ να είναι ο τελευταίος χρονιά που προστέθηκε στο ρόστερ.
Ο Ισπανός έριξε την αυλαία στις καλοκαιρινές κινήσεις τηης ομάδας. Οκτώ νέα πρόσωπα και εννέα προσθήκες συνολικά, εάν συμπεριληφθεί στη σχετική λίστα και ο Φαμπιάνο Λέισμαν που έφυγε… και επέστρεψε μετά από περίπου 40 μέρες.
Οι “19” και η μείωση κινήσεων κατά 60%
Το φετινό καλοκαίρι αποτελεί ίσως “σταθμό” στα μεταγραφικά του ΑΡΗ. Οχι μόνο για την αναβάθμιση που φαίνεται να έκανε στα ρόστερ του με τις στοχευμένες κινήσεις που υλοποίησε… Σημείο αναφοράς είναι επίσης ο αριθμός των μεταγραφών του αλλά και των παικτών που διατήρησε στο ρόστερ του.
Ας πιάσουμε το δεύτερο και τους 19 παίκτες που συνεχίζουν από την περσινή σεζόν, αποτελώντας τον κορμό που έλειπε τα τελευταία καλοκαίρια και πάνω στον οποίο ο ΑΡΗΣ διαμόρφωσε τον μεταγραφικό του σχεδιιασμό.
Οσοι έμειναν και η πρόθεση για πιο στοχευμένες κινήσεις είχαν ως αποτέλεσμα να γίνουν μόλις οκτώ προσθήκες, έναν χρόνο μετά τις 20 που έγιναν το καλοκαίρι του 2023. Δηλαδή ο ΑΡΗΣ έριξε τις προσθήκες του κατά 60%, το οποίο είναι εντυπωσιακό.
Το πιο… φτωχό καλοκαίρι της εποχής Καρυπίδη
Πέρυσι ήταν 20, άλλες χρονιές ήταν δεδομένα πάνω από δέκα… Γενικά ο ΑΡΗΣ τα καλοκαίρια… ψωνίζει αρκετά αλλά φέτος επέλεξε να κινηθεί πιο στοχευμένα και να πετύχει… θετικό χαμηλό.
Οι οκτώ κινήσεις είναι οι λιγότερες μέσα σε ένα καλοκαίρι επί εποχής Θεόδωρου Καρυπίδη, ξεπερνώντας ακόμα και τις εννέα που έγιναν τόσο το 2019 όσο και το 2021.
Φυσικά μιλάμε για ένα καλοκαίρι που ήταν φτωχό μόνο στον αριθμό των παικτών καθώς η ομάδα επένδυσε αρκετά στις κινήσεις που έκανε, με αποκορύφωμα τα χρήματα της μεταγραφής του Μόντσου Ροντρίγκεθ.
Το βάρος και η αναβάθμιση στις πλευρές και στα χαφ
Οι πλευρές και ο χώρος του κέντρου επηρεάστηκαν περισσότερο σε αυτή τη μεταγραφική περιόδο, με αποκορύφωμα το ολικό “λίφτινγκ” στο αριστερό άκρο της άμυνας. Φεράρι-Ματαρίτα κρίθηκαν ανεπαρκείς και οι Φρίντεκ-Χουάνκαρ ήρθαν για να ανεβάσουν level την αριστερή πτέρυγα. Μαζί με τον Μάγιο συμπληρώνουν την τριάδα των προσθηκών στα μετόπισθεν, όπου τα στόπερ έμειναν απαράλλαχτα.
Μετά το…. φρεσκάρισμα στα μπακ, πάμε στο upgrade των χαφ. Τέτοιο είναι όταν οι Νταρίντα-Ζουλ έγιναν αναπληρωματικοί ενώ μέχρι πριν λίγους μήνες ήταν σταθερά στα βασικά πλάνα του Άκη Μάντζιου. Ο ΑΡΗΣ αντιλήφθηκε πόσο νευραλγικός είναι ο χώρος του κέντρου και τα ποδοσφαιρικά χαρακτηριστικά που έλειπαν από αυτόν (κάθετο ποδόσφαιρο, χαφ που σουτάρουν και δημιουργούν) προχωρώντας σε μία μεγάλη επένδυση με τους Μόντσου-Σιφουέντες.
Αντίστοιχο πρόβλημα έλλειψης συγκεκριμένων ποδοσφαιρικών χαρακτηριστικών εντοπίστηκε και στα εξτρέμ, με τους Ντιαντί-Σίστο να είναι αυτοί στους οποίους ποντάρουν όλοι για το κάτι παραπάνω επιθετικά, πέραν φυσικά του Λορέν Μορόν.
Η… μέτρηση βάθους στο ρόστερ
Είναι η δεύτερη ανάγνωση του ρόστερ… Το βάθος που προσδίδουν κάποιοι παίκτες με την ικανότητά τους να αγωνίζονται σε παραπάνω από μία θέσεις και όσο το δυνατόν πιο ορθολογικά.
Αυτό γίνεται αρκετά ευδιάκριτο κυρίως στο αριστερό άκρο της άμυνας και στον χώρο του κέντρου, με συνδετικό κρίκο τον Μάρτιν Μοντόγια, ο οποίος μαζί με τον Φραν Βέλεθ δίνουν +2 επιλογές στον Μάντζιο για τα χαφ σε περίπτωση ανάγκης.
Ο Ντιαντί και ο Παναγίδης μπορούν να αποτελέσουν ανά πάσα στιγμή επιλογή για τη θέση του αριστερού εξτρέμ. Στο “10” υπάρχει επίσης ο Φετφατζίδης αλλά υπό προϋποθέσεις και ο Σιφουέντες που βάσει ιστορικού έχει παίξει στην εν λόγω θέση. Συν φυσικά κι άλλες επιλογές που μπορούν να δημιουργηθούν κατά συνθήκες, με τις παραπάνω να είναι οι πιο ενδεικτικές.
Ο αστερίσκος του επιθετικού
Η μόνη θέση που δεν υπάρχει αντίστοιχο βάθος είναι στο “9”. Ο Αγοραστός δεν υπολογίζεται οπότε για τον Μάντζιο υπάρχει ο Μορόν και ο Σαμόρα που δεν είναι φορ… ακόμα. Εάν ο ΑΡΗΣ κάνει κάποια κίνηση για ελεύθερο τα επόμενα 24ωερα, τότε θα κριθεί πλήρης στην κορυφή της επίθεσης του. Διαφορετικά θα είναι η μοναδική εκκρεμότητά του από το καλοκαίρι και θα κληθεί να τη διαχειριστεί στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο.