Μία μέρα μας χωρίζει από αυτή την πολυπόθητη εκκίνηση της σεζόν… Από εκείνη τη στιγμή που ο διαιτητής θα σφυρίξει και ο ΑΡΗΣ θα δώσει το πρώτο του επίσημο παιχνίδι για φέτος.
Έχουν περάσει σχεδόν τρεις μήνες από το μαρτυρικό φινάλε της περσινής σεζόν… Ένας Ιούνιος που κύλησε μαρτυρικά με τα απόνερα του χαμένου τελικού και της ερώτησης που έκαναν πολλοί δημόσια ή στους εαυτούς τους… “Πού πάμε από εδώ και πέρα;”
Οταν βέβαια οι τόνοι πέσουν και το μυαλό “κρυώσει” από τα ανάμεικτα συναισθήματα του περσινού Μαϊου, συνειδητοποιείς ότι η ζωή πάντα προχωράει. Ετσι προχωρούν οι ομάδες. Έτσι προχωράει και ο ΑΡΗΣ με τις δυνάμεις που έχει και την προσπάθεια που καταβάλλει τους τελευταίους μήνες για την συγκρότηση ενός ρόστερ το οποίο θα ανταποκρίνεται στον δύσκολο στόχο της 4άδας τον οποίο έθεσε η διοίκηση.
Η ρεαλιστική προσέγγιση…
Με την πρεμιέρα να απέχει μόλις ένα 24ωρο, η βάση για την οποία συζήτηση είναι ότι ο ΑΡΗΣ δεν θα παρουσιαστεί έτοιμος, όπως και μαία ομάδα.
Ενδεχομένως οι ομάδες που παίζουν Ευρώπη να έχουν ένα προβάδισμα ή εκείνες που “έτρεξαν” νωρίτερα την ενίσχυσή τους. Ο ΑΡΗΣ δεν εντάσσεται σε καμία από αυτές τις κατηγορίες και φυσιολογικά θα χρειαστεί χρόνο… Χρόνο κυρίως για να… δέσει ο Άκης Μάντζιος τους “νέους” πάνω στη βάση που διατηρήθηκε από την περσινή σεζόν.
Οι παράλληλοι δρόμοι και τα δύο “κλειδιά” των πρώτων αγώνων
Ο Μάντζιος δεν έχει φυσικά κάποιο μαγικό ραβδί για να το κάνει αυτό άμεσα. Η ποδοσφαιρική λογική λέει ότι αυτό χρειάζεται τουλάχιστον ένα δίμηνο. Εδώ ο Τεν Χάαγκ βγήκε και δήλωσε ανοικτά ότι η Γιουνάιτεντ δεν είναι ακόμα έτοιμη. Είπε όμως ότι η ομάδα του θα πρέπει να διαχειριστεί αυτή την κατάσταση. Το ίδιο πρέπει να κάνει και ο ΑΡΗΣ.
Ειδικά σε αυτό το πρώτο γκρουπ τριών αγώνων μέχρι την πρώτη διακοπή, οι “κιτρινόμαυροι” καλούνται να μπουν σε μία διαδικασία βαθμοθηρίας. Να πάρουν τα αποτελέσματα που θα τους δώσουν την ώθηση για ένα καλό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα, το οποίο κατ’ επέκταση θα τους εξασφαλίσει ηρεμία και ιδανικές συνθήκες για το “χτίσιμο” που θα προχωράει παράλληλα με τις αγωνιστικές υποχρεώσεις της.
Με πιο απλά λόγια, ο ΑΡΗΣ πρέπει να προτάξει ποδοσφαιρική εξυπνάδα, ποιότητα για να παίρνει βαθμούς όσο παράλληλα θα δουλεύεται. Να τα συνδυάσει όσο αρμονικά γίνεται ώστε να έχει ουσία και σταδιακά να βγάζει στο γήπεδο σημάδια βελτίωσης. Οχι να μένει στάσιμος και απλά να παίρνει βαθμούς διότι αργά ή γρήγορα θα… σκάσει.
Κάπως έτσι λοιπόν καλείται να ξεκινήσει από αύριο κόντρα στον Ατρόμητο. Προσωπικά φοβάμαι τον Τσαγκαλίδη αλλά ελπίζω ότι δεν θα δούμε όργια και το ματς θα κριθεί από τις προσπάθειες των παικτών. Πολύ νέα ομάδα οι Περιστεριώτες, με κάποιες καλές μονάδες αλλά όχι φόβητρο. Η απόδοση του ΑΡΗ θα είναι αυτή που θα κρίνει το ματς, με όλο το σεβασμό απέναντι στον Ατρόμητο. Αν ο ΑΡΗΣ βγάλει ποιότητα και αποφύγει τα παιδικά λάθη των φιλικών που του κόστισαν αμυντικά, τότε θα βρει τον τρόπο. Διαφορετικά θα έχει πρόβλημα.
Η τριάδα που θα επιλέξει ο Μάντζιος στον άξονα θα κρίνει πολλά επιθετικά, όσο και ως προς τον περιορισμό του Ουάρντα που είναι ο πιο ποιοτικός παίκτης του Ατρομήτου. Ο Μοντόγια είναι αυτή τη στιγμή η πιο ενδεδειγμένη επιλογή -οχι η ιδανική- για τη δουλειά που πρέπει να γίνεται και στα δύο μισά του γηπέδου, ώστε να μετά να ακολουθήσουν οι υπόλοιποι. Να ελευθερώσει τον Μόντσου για να πάρει πρωτοβουλίες και να δώσει κάθετο ποδόσφαιρο μαζί με τον Μάνου, εφόσον ξεκινήσουν μαζί. Πρωτοβουλίες που πρέπει να υπάρξουν και από τα εξτρέμ. Λίγο απ’ όλα αυτά να έχει ο ΑΡΗΣ, θα έχει και το ξεκίνημα που θέλει στο πρωτάθληα.