Δύο μήνες γλυκιάς και αγχωτικής προσμονής. Τέσσερις βασικά, εάν το “πιάσουμε” από την 17η Ιανουαρίου και τη μεγάλη πρόκριση επί της ΑΕΚ.
Εκείνο το βράδυ έβλεπες χιλιάδες Αρειανούς να μην ζουν απλά το όνειρο αλλά το νιώθουν αρκετά πιο κοντά! Η νέα μεγάλη ευκαιρία, μετά από 14 χρόνια, για να γραφτεί ιστορία. Η νέα ιστορική ευκαιρία ενός ολόκληρου οργανισμού να εκτοξευτεί ποδοσφαιρικά και συναισθηματικά εκεί που δεν πήγε καμία άλλη φορά στην σύγχρονη ιστορία του.
Δεν θα με πείσει κανένας ότι ο Παναθηναϊκός έχει μεγαλύτερο “θέλω” από αυτό του ΑΡΗ. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο “θέλω” στην Ελλάδα. Τέτοια δίψα για αυτή την κούπα που χιλιάδες περιμένουν απόψε μετά τα μεσάνυχτα στη Θεσσαλονίκη.
Ο ΑΡΗΣ πέρασε ένα… βραχώδες δίμηνο, ελέω πλέι οφ, για να φτάσει στον τελικό του προορισμό. Σαν ένα καράβι που αντιμετώπισε φουρτούνες και άλλα πολλά ώστε να βρεθεί αλώβητο λίγο πριν το “λιμάνι” που για αυτήν είναι αποψινός τελικός του Πανθεσσαλικού.
Έχουμε πει αρκετά όλους αυτούς τους μήνες για το αποψινό παιχνίδι. Η πνευματική προετοιμασία, η αγωνιστική, η προσέγγιση του Μάντζιου και τα δεδομένα που διαφοροποιήθηκαν σημαντικά μετά από μία αλλαγή προπονητή στον Παναθηναϊκό την οποία δεν ευχόταν κανένας.
Ο ΑΡΗΣ πλέον ξέρει τί πρέπει να κάνει. Γνωρίζει τον αντίπαλό του ακόμα και αν φρεσκαρίστηκε με τον Χρήστο Κόντη, που δεν προλαβαίνει να αλλάξει πολλά παρά μόνο την ψυχολογία και να επαναφέρει στοιχεία της εποχής Γιοβάνοβιτς. Τότε δηλαδή που ο ΑΡΗΣ κέρδιζε τον Παναθηναϊκό με 2-0 στα τελειώματα της εποχής του Σέρβου τεχνικού.
Είναι από τα ματς που σίγουρα η καλή απόδοση είναι ένα ζητούμενο για τις δύο ομάδες, όχι όμως και υποχρεωτική για να πετύχουν τον στόχο του. Απόψε μετράει η ουσία και μετά η εικόνα.
Ο τρόπος παιχνιδιού του Κόντη προσφέρει στον ΑΡΗ δύο πράγματα. Ανοικτό γήπεδο και τη δυνατότητα για πίεση ψηλά ώστε να τους οδηγήσεις σε λάθη. Την ίδια στιγμή ο Παναθηναϊκός θα δώσει ξανά προτεραιότητα στον άξονα μέσα από το build up και από εκεί ξεκινούν όλα για τον ΑΡΗ, με την αριστερή πλευρά των “πράσινων” να ακολουθεί.
Ο ΑΡΗΣ δεν έχει κάποιο πολύ μεγάλο ή πολύ ποιοτικό εμπόδιο μπροστά του. Είναι πιο ομάδα και το θέλει πολύ περισσότερο. Πρέπει όμως να το δείξει και να μην σεβαστεί τον αντίπαλο παραπάνω απ’ όσο χρειάζεται σε ένα τέτοιο παιχνίδι.
Τα τελευταία λόγια πριν τον τελικό… Τώρα τελείωσαν… Μπείτε και πάρτε το!